เดินกิน..เปาะเปี๊ยะไอศกรีม
เปาะเปี๊ยะที่ฉันรู้จักและกินมาเกินครึ่งศตวรรษคือ เปาะเปี๊ยะญวน เปาะเปี๊ยะจีน เปาะเปี๊ยะไทย รวมไปถึงเปาะเปี๊ยะเม็กซิกัน ซึ่งเป็นชื่อที่ฉันเรียกฟาฮิตัส (Fajitas) เพื่อให้คนในครอบครัวจำชื่อและเรียกได้ง่ายขึ้นเวลาที่อยากจะกินขึ้นมา
เพราะคบหากับบรรดาเปาะเปี๊ยะมานานจึงได้ข้อสรุปว่า ของกินที่คนไทยเรียกว่าเปาะเปี๊ยะ ฝรั่งเรียก Spring Roll บ้าง Egg Roll บ้างนั้น มีลักษณะเด่นร่วมกัน 3 อย่าง
อย่างแรกคือ ใช้แผ่นแป้งบางๆ กลมๆ ทำขึ้นจากวัตถุดิบต่างๆ กันไป แต่ส่วนใหญ่จะเป็นแป้งข้าวเจ้าและแป้งสาลี
อย่างที่สองคือ ต้องมีไส้ ซึ่งแล้วแต่ว่าใครจะคิดทำขึ้นมา
อย่างที่สามคือ ห่อแป้งหุ้มไส้จนมีรูปร่างเป็นท่อนทรงกระบอก จะท่อนเล็กหรือใหญ่ขึ้นอยู่กับขนาดของแผ่นแป้ง
จากนั้นจะกินสดหรือกินทอดก็แล้วแต่กรรมวิธีการปรุง บางอย่างต้องมีน้ำจิ้ม บางอย่างก็ไม่มี
แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดอยู่ตรงรูปทรงกระบอกนี่แหละ เพราะมีของกินหลายอย่างที่ทำในลักษณะเดียวกันนี้ แต่พอไม่ห่อให้เป็นท่อนทรงกระบอก ก็ไม่มีใครเรียกว่า “เปาะเปี๊ยะ” ?!?
ดังนั้นเมื่อเจอะเจอของกินที่เอาแผ่นแป้งกลมๆ บางๆ มาห่อไอศกรีม ฉันจึงเรียกว่า เปาะเปี๊ยะไอศกรีม ตามข้อสรุปจากประสบการณ์
เพิ่งเคยเห็นเปาะเปี๊ยะไอศกรีมตอนไปกรุงไทเป ประเทศไต้หวันเมื่อไม่นานมานี้เองค่ะ
แผ่นแป้งที่ใช้ห่อเป็นชนิดเดียวกันกับที่บ้านเราใช้ห่อเปาะเปี๊ยะสด หรือห่อโรตีสายไหมนั่นแหละ ไส้เปาะเปี๊ยะมีส่วนผสมง่ายๆ แค่ ไอศกรีม ถั่วตัด และผักชี
ถั่วตัดที่ใช้จะหน้าตาออกจะแปลกอยู่สักหน่อย เพราะแท่งใหญ่มหึมา ดังนั้นเมื่อต้องการทำให้เป็นชิ้นเล็กๆ สำหรับใส่ไส้ ก็ต้องอาศัยอุปกรณ์สำคัญที่รับรองว่าไม่พบเห็นในครัวไทยอย่างแน่นอน นั่นคือ กบไสไม้!
เครื่องมือของช่างไม้ชนิดนี้ ใช้ไสแท่งถั่วตัดซึ่งแข็งมากๆ ได้อย่างเหมาะเจาะ ได้ออกมาเป็น “ขี้กบ” ชิ้นบางๆเล็กๆ เข้ากันดีกับไอศกรีม
วิธีการห่อเปาะเปี๊ยะ จะเริ่มจากการวางแผ่นแป้งบนโต๊ะ นำขี้กบถั่วตัดที่ไสออกมาวางกองตรงกลางแผ่นแป้ง หยิบผักชีวางทับลงไปบนกองถั่วตัด แล้วตักไอศกรีมวางทับลงไป 2 ก้อน
จากนั้นก็พับขอบแผ่นแป้งด้านซ้ายและขวาเข้าหากัน แล้วม้วนแผ่นแป้งหุ้มไส้แบบม้วนกระดาษจนเป็นท่อนทรงกระบอก เป็นอันว่าเสร็จเรียบร้อย ไม่มีน้ำจิ้มค่ะ!
นี่ ถ้ามีขายในเมืองไทย คงจะมีน้ำจิ้ม อย่างเช่น น้ำเชื่อมชอคโกแลต แยมผลไม้ต่างๆ ฯลฯ ส่วนไส้ก็คงมีหลายอย่างให้เลือก ทำนองเดียวกันกับเครปญี่ปุ่นที่ขายอยู่ทั่วไป
เปาะเปี๊ยะไอศกรีมที่ขายริมถนน ไม่ได้ตัดเป็นท่อนๆ เสริฟมาในจานแบบเปาะเปี๊ยะทั่วไปนะคะ จึงไม่มีตะเกียบให้คีบหรือช้อนส้อมให้ตักกิน
ดังนั้นคนกินต้องถือท่อนเปาะเปี๊ยะ แล้วค่อยๆ กัดกินเป็นคำๆ ไปเรื่อยๆ จนกว่าจะหมด
การเดินกินเปาะเปี๊ยะไอศกรีม ก็เช่นเดียวกับเดินกินไอศกรีมโคนค่ะ ทำได้ ไม่ผิดกติกามารยาทแต่อย่างใด
ความเห็น (2)
- แปลก แต่น่าจะอร่อยนะคะ
- เอบ้านเรามีใครจะลองทำขายบ้างไหมคะ
- น่าจะขายได้เพราะคนไทยชอบของแปลก
* แปลกดีค่ะ ... แต่หน้าตา น่าจะอร่อยค่ะ
* ถ้ามาปรับรสชาติให้เหมาะกับลิ้นคนไทย
* คงขายดีเป็น เทน้ำเทท่า แน่ๆ ค่ะ ... ขอบคุณค่ะ