เรื่องขำๆจากที่ทำงาน ตอน "รอต้อนรับหัวหน้ามาสาย" และตอน "จะตรวจแล้วค่ะ"
หลังจากจัดประชุมประชาคม ๑๐ปี มอย. เรื่อง "สนอ.บทบาทและความคาดหวังต่อการให้การสนับสนุนส่งเสริมการจัดการศึกษาใน มอย.เมื่อวันจันทร์ที่ ๒๔ มีนาคม ๒๕๕๑ ที่ผ่านมา
มีหลายเรื่องที่ผมและน้องๆกองกลางต้องปรับปรุงในฐานะเป็นหน่วยหนึ่งของสำนักงานอธิการบดี ก็มีการประชุมและตกลงจะปรับปรุงแก้ไขในจุดที่ยังเป็นปํญหาอยู่
เรื่องแรกเลยที่คุยกันนานและได้ข้อสรุปร่วมกันในกองคือเรื่องการมาสายโดยตกลงกันว่าใครที่มาสายเกินกว่าเวลาที่กำหนดต้องเขียนชี้แจงเหตุผลที่ทำให้มาสาย ก็ปรากฏว่าแรกๆน้องๆเจ้าหน้าที่ก็โดนใบสั่ง (เรียกตามน้องๆ) กันคนละใบสองใบ ที่จริงคือใบชี้แจงเหตุผลที่มาสาย นั่นก็ธรรมดาครับ แต่เมื่อเขียนรายงานแล้วใบนี้จะถูกส่งต่อไปเรื่อยๆจาก หน.กอง ขึ้นไป ผอ.สนอ. และสุดท้ายที่ท่านรองอธิการบดีฝ่ายบริหาร ผมบอกน้องๆเค้าว่า"เขียนให้ท่านอ่านออกและยอมรับได้ด้วยหละ" ฮิๆก็ได้ผลครับ การสายลดลง เพราะน้องๆเค้าเขียนเหตุผลที่สายไม่ค่อยเป็น
มีอยู่วันหนึ่งผมไม่สบายก็เลยโทรเข้าสำนักงาน (ประมาณเวลา ๐๘.๒๐ น.)จะแจ้งว่าไม่สบาย ปลายสายพอทราบว่าหัวหน้าโทรมาก็พูดว่า "หัวหน้าอยู่ใหนค่ะ นี่พวกเราที่กองขีดเส้นแดงแล้ว ทุกคนกำลังยืนรอต้อนรับการมาสายของหัวหน้าอยู่ค่ะ รีบเข้ามานะค่ะ และเราเตรียมใบสั่งไว้พร้อมแล้วรอหัวหน้ามาเขียน" แล้วเสียงหัวเราะครืนใหญ่จากห้องก็เล็ดลอดเข้ามาให้ได้ยิน (ดูซิครับว่าลูกน้องผมรักหัวหน้าขนาดใหน ฮิๆ)
ผมรีบบอกว่า "ขอบใจทุกคนมากครับคือผมจะบอกว่าวันนี้ผมไม่สบายขอลา ๑ วัน " คนที่พูดสายคงหันไปบอกเจ้าหน้าที่อื่นๆ จึงได้ยินเสียง ว้า... เข้ามาในสาย
............................................................................................
อีกเรื่องหนึ่งก็สืบเนื่องจากที่ผมเขียนไว้ในบันทึก "หยิบกล้องมาถ่ายรูปเก็บภาพที่เป็นจริง" ก็ได้มอบหมายให้น้องเจ้าหน้าที่คนหนึ่งรับผิดชอบในการตรวจความเป็นระเบียบเรียบร้อยของโต๊ะทำงานก่อนกลับบ้าน ตกลงกันไว้ครั้งแรกว่าเวลา ๑๕.๓๐ น. ให้ตรวจทุกวัน แต่เธอไม่ตรวจ เลยเรียกมาคุยก็โอเค.เมื่อวานถึงเวลาเธอก็ตรวจ เช้านี้ส่งบันทึกการตรวจมีสามสี่คนที่จัดโต๊ะไม่เรียบร้อย ส่วนใหญ่เป็นผู้ชาย และหนึ่งในผู้ชายคนนั้นก็คือ หัวหน้ากอง เอาหละซิ วันแรกที่ตรวจโดนหัวหน้าเต็มๆ น้องเจ้าหน้าที่คนหนึ่งโอดครวญว่าขอเลื่อนเวลาตรวจออกไปอีกนิดได้ไหม ๑๕.๓๐ น. งานติดพัน ไม่ทันเคลียร์ ก็โอเค ตกลงเป็นตรวจ ๑๕.๕๐ น. ให้เวลาอีกตั้ง ๒๐ นาทีแนะ ส่วนเจ้าหน้าที่อีกคนบอกว่า ก่อนตรวจให้สุ่มใหเสียงด้วยซิบางทีทำงานเพลินนะ (เห็นไหมลูกน้องผมขยั้น ขยัน ฮิๆ)
วันนี้พอถึงเวลา ๑๕.๕๐ น. ก็ได้ยินเสียงกระแอม "หะแฮ่ม จะตรวจแล้วค่ะ" เท่านั้นแหละต่างคนต่างจัดเอกสารบนโต๊ะตัวเองกันรวมถึงหัวหน้า เพราะวันแรกโดนแล้ว ผมมองดูภาพที่เกิดขึ้นพลางนึกในใจ "เออ ให้มันได้ยังงี้ซิ"
เป็นบันทึกเก็บตกจากการทำงาน ที่สนุกครับ นึกถึงทีไรก็ขำทุกทีซินา
ความเห็น (2)
อัสลามมุอะลัยกุม วะเราะมาตุลลอฮฺ วะบะรอกาตุฮฺ
อ่านแล้ว ยิ้มปนขำ เห็นภาพเลยค่ะ
^^
- วะอาลัยกุมุสสะลาม วะเราะมาตุลลอฮฺ ฮิวะบารอกาตุฮฺ
- ใช่ครับคุณไคเนส ในการทำงานประจำวันนั้น มีหลากหลายมิติ ในความจริงจัง มุ่งมั่นก็มีบางสถานการณ์ที่ทำให้อมยิ้ม (ขำเล็กๆ) บางครั้งบางสถานการณ์ถึงกับปล่อยก๊ากกันเป็นที่ครื่นเครง และก็มีบ้างที่หัวเราะทั้งน้ำตา
- ชีวิตการทำงานอาจจะกล่าวได้ว่าเป็น"ชีวิตส่วนใหญ่"ของคนเรา หากว่าเราสุขสนุกกับงานชีวิตอื่นๆที่เกี่ยวข้องก็จะพลอยดีไปด้วย
- หากที่ทำงานไม่น่าทำงาน ก็คงเป็นฝันร้ายของชีวิตครับ
- ความสมดุลระหว่างคุณภาพของการทำงานกับส่วนอื่นๆทั้งหมดของชีวิตจึงควรนำมาพิจารณาเสมอครับ เพราะชีวิตไม่สามารถแยกออกเป็นส่วนๆ ต่างเกี่ยวโยงสัมพันธ์กันครับ