1 เดือนเต็ม ๆ กับการจากไปของนักเขียนซีไรท์ และกวีผู้ยิ่งใหญ่แห่งดินแดนปักษ์ใต้ จากควนขนุนจังหวัดพัทลุง พวกเราชาวเพื่อชีวิต ได้ไปร่วมงานของคุณกนกพงศ์ สงสมพันธ์ กันมากหน้าหลายตา เป็นที่แปลกมาก ผมหยิบงานกวีชิ้นหนึ่งเพื่อยากจะทำเป็นบทเพลงเพื่อชีวิต ก่อนหน้าที่คุณกนกพงศ์ สงสมพันธ์ จะเสียชีวิตเพียงไม่กี่วัน แต่ยังไม่ทันที่จะไปขออนุญาตเพื่อทำเป็นบทเพลง ท่านก็จากไปเสียก่อน ท่านทั้งหลายลองดูบทนี้ครับ เหมือนกนกพงศ์ จะรู้ว่าบ้านเมืองจะเกิดอะไรขึ้น และเขาไม่อยู่แล้วในขณะที่บ้านเมืองเกิดอะไรขึ้น เป็นบทกวีที่มีชื่อว่า ...แผ่นดินชราภาพ... มีเนื้อหาอยู่หลายบท แต่ตอนสุดท้านของบทกวี จากแผ่นดินชราภาพ มีข้อความว่า
... ฆ่าได้ก็เชิญฆ่า ..เชิญเถิดปิตุมาเชิญติฉิน..ใครจะคดใครจะโกงใครจะกิน..ข้าไม่ยลไม่ยินไม่รู้แล้ว...
นี่แหละครับ...เขาผู้นี้ กวีผู้ยิ่งใหญ่ นาม กนกพงศ์ สงสมพันธ์