อาการปวดหัว ปัญหา..เส้นผม..บังภูเขา..บางทีเราก็แก้ปัญหาไม่ตรงจุด

อย่าด่วนตัดสินใจ...มิฉะนั้นอาจเป็นเช่นนี้

เส้นผมบังภูเขากับเรื่องปวดหัวๆ

โจมีโรคประจำตัวคือปวดหัวเป็นประจำแต่ว่าไม่เคยไปหาหมอเลย เนื่องจากเขาคิดว่าเป็นเพียงแค่การปวดหัวจากการเรียนหนังสืออย่างหนักเท่านั้น ปล่อยไว้เดี๋ยวก็หาย

10 ปีผ่านไป อาการปวดหัวก็ไม่เคยหายไป แม้ว่าบัดนี้เขาได้ก้าวเข้าสู่ วัยกลางคนแล้วก็ตาม เขาก็ไม่คิดจะไปหาหมอเพราะคิดว่าเป็นเพียงเพราะเครียดจากการทำงาน

อีก 10 ปีต่อมา อาการปวดหัวก็ไม่เคยหายมีแต่ทวีความรุนแรงมากขึ้น เขาจึงตัดสินใจว่าจะต้องไปหาหมอเสียที หลังจากที่หมอทำการตรวจเรียบร้อย จึงพูดขึ้นว่า

"ผมมีข่าวดีและข่าวร้ายครับ ..ข่าวดีก็คือ ผมสามารถ รักษาอาการของคุณได้อย่างหายขาด"
" แลว้ข่าวร้ายหล่ะครับหมอ " เขาถามขึ้นอย่างร้อนรน
" ข่าวร้ายก็คือว่า ผมต้องทำการตัดไข่คุณทิ้งครับ "
...โจเหมือนตกอยู่ในภวังค์...
" คืองี้ครับ " หมอรีบอธิบาย
" อาการของคุณ ถือว่าเป็นเคสที่หาได้ยากมากๆ เรียกว่า 1 ใน 100 ล้านก็ว่าได้ ไข่ทั้งสองข้างของคุณนั้น ไปดันลำไส้ให้ไปกดทับเส้นปลายประสาทล่างสุดของกระดูกสันหลัง การกดทับนี้เองทำให้คุณต้องทรมานกับการปวดหัวอย่างรุนแรงตลอด 20 ปีที่ผ่านมา ..ทางเดียวที่จะรักษาได้คือ การตัดไข่ครับ " หมอสรุปสั้นๆ

..แต่ทำร้ายจิตใจโจยิ่งนัก หมอได้ให้โอกาศเขาตัดสินใจ อย่างไรก็ตามเขารู้สึกหดหู่ยิ่งนัก เขาสู้อุตส่าห์มานะเรียน เพื่อให้ได้ทำงานดีๆ ไม่เคยไปเที่ยวเหลวไหล เธค ผับ ไม่รู้จัก สาวๆไม่เคยสนและเมื่อได้งานแล้ว เขาก็ได้ทุ่มเทอย่างหนัก เพื่อให้ก้าวหน้าและมีเงินเยอะๆ จนมาวันนี้เขาได้ทุกอย่างที่ต้องการ และเขาคิดว่าถ้าได้สิ่งเหล่านี้แล้ว ผู้หญิงมากมายก็จะเข้ามาหาอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ทุกสิ่งที่วาดฝันก็พังทลายจากอาการปวดหัวของเขาเอง เขาได้นอนคิดอยู่หลายคืน ถึงแม้จะเศร้าเพียงใด แต่เขาก็ไม่อยากทรมารเหมือนตกนรกอีกต่อไป เขาไม่กล้าปรึกษาใคร เพราะคิดว่าเป็นเรื่องน่าอาย ดังนั้นวันรุ่งขึ้นเขาจึงไปโรงพยาบาลเพื่อผ่าตัดทันที

หลังจากออกจาก ร.พ ด้วยอาการสมองปลอดโปร่งครั้งแรกในรอบ 20 ปี แต่เขาก็รู้สึกเหมือน ขาดบางอย่างที่สำคัญไปในชีวิต เหมือนกลายเป็นอีกคนหนึ่ง แต่เขาก็เข้มแข็งพอและตัดสินใจที่จะเริ่มต้นชีวิตใหม่ เขาจึงเดินเข้าร้านตัดสูทที่แพงที่สุดในนิวยอร์ค เพื่อเป็นการปลอบใจและเริ่มต้นสิ่งใหม่ๆ

โจกล่าวกับชายแก่เจ้าของร้านหลังเดินเข้ามาต้อนรับ
" เอ่อ ผมจะตัดสูทครับ "
" ได้ครับ อืมม ขนาด 44 " เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด
โจหัวเราะ "ถูกแล้ว รู้ได้งัยเนี่ย "
" เปิดร้านมา 60 ปี น่ะครับ "
โจลองสูท ซึ่งใส่ได้สวยและขนาดพอดี

" ไม่สนใจลองเสื้อเชิ๊ตมั้งเหรอครับ " เจ้าของร้านถาม
"ก็ดีครับ " โจตอบ "อืมม แขน 34 คอ 16 นิ้วครึ่ง " เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด
โจชักสงสัย "ถูกแล้ว รู้ได้งัยเนี่ย"
"เปิดร้านมา 60 ปี น่ะครับ "
โจลองเสื้อ ซึ่งใส่ได้สวยและขนาดพอดี

" รองเท้าสักคู่ดีไหมครับ"
" ก็ดีครับ "
" อืมม 9 นิ้วครึ่ง" เจ้าของร้านดูโดยไม่ต้องวัด
โจรู้สึกแปลกใจมาก " ถูกแล้ว รู้ได้งัยเนี่ย"
" เปิดร้านมา 60 ปี น่ะครับ "
โจใส่รองเท้าซึ่งใส่ได้สวยและขนาดพอดี

ขณะที่เขาลองเดินไปทั่วร้าน เจ้าของร้านจึงถามว่า
" ลองกางเกงในตัวใหม่สักหน่อยไม๊ครับ "
โจชะงัก! และหยุดคิดสักครู่ " ก็ดีครับ "
" อืมม ขนาด 36 พอดี "

คราวนี้โจหัวเราะก้าก!!
" ฮ่าๆเสร็จผมหล่ะ คราวนี้ คุณผิดครับ ผมใส่ 34 ตั้งแต่อายุ 18 "
ชายแก่ส่ายหน้า พร้อมกับพูดขึ้นว่า
" โอ้ยอย่างคุณ 34 ไม่ได้หรอก ทรมานตายห่า เพราะมันจะไปรั้งไข่คุณไปกดลำไส้และทำให้ไปกดทับเส้นประสาทล่างสุดของกระดูกสันหลังอีกที คุณไม่เคยปวดหัวมั่งเลยเหรอ "

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
1. บางปัญหาวิธีแก้ง่ายๆก็มี
2. อย่าเสือกตัดสินใจอะไร โดยไม่เคยหาข้อมูล
3. ฟังผู้ใหญ่บ้างซักนิด ก็ดี