ในเทศนาธรรม http://www.dhammathai.org/sounds/playsound1.php?sound=cha/cha5/052.wma โดยท่านหลวงปู่ชา สุภัทโท ท่านสอนว่า ...
คนเรามักติดในความสุข จมลงไปลึกไม่ค่อยจะเห็น
จมในความสุข มันสบาย จมลงไปลึก ในความรักในความสุข
เป็นกิเลสที่มองไม่เห็น ไม่เห็นว่ามันผิด มันอันตราย
ทุกข์เป็นกิเลสเหมือนกับสุข แต่คนไม่ชอบ
สุขจึงชอบ ทุกข์ไม่ชอบ
ในความเป็นจริง สุข และ ทุกข์ มันมีโทษเหมือนกัน มีคุณค่าเท่ากัน
เราชอบแต่ความสุขเพราะมันเข้าข้างเรา เราไม่ชอบทุกข์เพราะทุกข์มันไม่เข้าข้างเรา
... สุขเกิดมาให้รู้ ทุกข์เกิดมาให้รู้ อย่าไปยึดมั่นมันเลย ให้รู้สภาวะ
ให้รู้ว่า สุขก็สักแต่ว่าสุข ทุกข์ก็สักแต่ว่าทุกข์ ไม่ใช่สัตว์ บุคคล ตัวตน เรา เขา
จิตมันผิดทางก็ให้รู้จัก ให้เราเตือนจิตของเราว่า นี่ก็อันตราย
หนทางที่ถูกต้อง คือ การไม่สุข ไม่ทุกข์
ให้อยู่เหนือสุข เหนือทุกข์ อย่าไปแบกสุข แบกทุกข์ มันจะเป็นทุกข์
" ถ้าสมมุติ ว่าความทุกข์ เป็นไฟแดง
แล้วปั้นแต่ง ความสุขให้ เป็นไฟเขียว
เส้นบางบาง แบ่งสุข-ทุกข์ มีนิดเดียว
มัชฌิมา หากยึดเหนี่ยว จะรื่นรมณ์ "
รพี กวีสายกลาง(คืน)
สวัสดีคะ คุณนิโรธ
อ่านบันทึกธรรมะแล้ว ทำให้นึกถึงบล็อกของพระอาจารย์ประภังกร
ดิฉันขอลิงก์มาใส่ไว้ เพื่อเป็นข้อมูลคะ
เพื่อเป็นข้อมูลสำหรับผู้ที่สนใจอ่านบันทึกดีๆ ที่ให้ข้อคิดเกี่ยวกับการดำเนินชีวิตคะ
สวัสดีครับ