ไนติงเกล
ชีวิตของพยาบาลในสถานีอนามัยซึ่งดูแตกต่างจากชีวิตในโรงพยาบาลอย่างสิ่นเชิงใน1วันต้องเจอ กับภาระงานมากมาย ไม่ว่าจะเป็นส่วนงานรักษาพยาบาลที่ทุกคนคาดหวังว่าพยาบาลต้องเป็นผู้ดำเนินการเท่านั้น งานส่วนส่งเสริมสุขภาพอีกมากมายที่ต้องทำให้เกิดผลสำเร็จตามตัวชี้วัด และที่สำคัญงานควบคุมป้องกันโรคเรื้อรังที่เราต้องให้การดูแลอย่างครบวงจร ในปัจจุบันนี้เรามีผู้ป่วยที่ต้องค้นหา ดูแลและส่งเสริมให้พวกเขามีคุณภาพชีวิตที่ดี ภาระงานที่มากมายของพยาบาลที่ สอ.เป็นสิ่งที่ต้องฝ่าฟันเพื่อสุขภาพที่ดีของประชาชน แต่จะมีคนเห็นความสำคัญหรือเปล่านะ
เส้นทางสีขาว ดูราวของขวัญอันยิ่งใหญ่แม้ไม่ใช้สิ่งที่พระเจ้าประทานมาให้แต่คือความภาคภูมิใจของตัวเรา ภาระที่ต้องแบกรับถ้าจะนับคงเป็นได้คือสายฝนมีไว้เพื่อดับความร้อนรนของผู้คนบนโลกนี้ จงภูมิใจในหน้าที่ของตนเอง
ความเห็น (8)
ภูมิใจกับพยาบาลผู้เสียสละจ้า
สู้ต่อไปนะ พยาบาลอนามัย กับร่างกายที่ยิ่งใหญ่สมกับหัวใจที่ใหญ่ยิ่ง
เต็มที่จ๊ะ เดินตามทางของ St ฟลอเรน ไนติงเกลนะ ถือตะเกียงเอาไว้ฝ่าพายุอันโหมกระหน่ำอย่าให้ตะเกียงเจ้าพายุดับนะพี่ปู
เป็นกำลังใจให้นะคะ จากสมาชิกHTDMชุมพร1ค่ะ
อำนวย สุดสวาสดิ์
- แวะมาให้ "กำลังใจ" พยาบาลคนเก่ง ครับผม
- สู้ๆ ครับ งานสุขภาพชุมชน ต้องร่วมมือกันหลายๆ ภาคส่วนครับ
- เขียนอีกนะครับ อยากอ่านๆ
นักวิชาการสาธารณสุขประจำสถานีออนามัยเห็นครับ...ว่าแต่ว่าขาวจริงหรือ
เย้..มาให้กำลังใจคนชื่อเดียวกัน สมาชิกG2Nเหมือนกัน (เราครอบครัวเดียวกันใช่ป่ะ) แถมสีเดียวกันอีกเนอะ ชื่อที่ใช้หลอกคนหลงทางเก๊าะ..ป.ปลาตาเหลือก
ปู-ป้อม
จงแข็งแกร่งแต่อย่าแข็งกระด้าง
จงอ่อนน้อมแต่อย่ายอมปวกเปียกให้ใครเห็น 5555555เหอะนี่ละฉัน????????
สู้..สู้..สู้...อย่ายอมแพ้...อุปสรรคเรื่องจิ๊บจ๊อย
ฮั่นแน่ะ...ธงชัยอยู่ใกล้เอื้อมแล้วล่ะซิ...ขอให้สนุกกับการเดินทางสู่ความสำเร็จค่ะ