คนมีน้ำใจ

ความประทับใจ

           สวัสดีครับท่านผู้อ่านที่เคารพวันนี้ผมขอคุยเรื่องคนมีน้ำใจนะครับเพราะผมเคย

บอกไปแล้วนะครับว่าคนเราสังคมทุกวันนี้เราอยู่ร่วมสังคมต้องมีความรักให้กันช่วยเหลือ

ซึ่งกันและกันนี่สังคมที่น่าอยู่ของเราคนที่มีโอกาสดีกว่าก็อย่าเอาเปรียบคนที่ด้อยโอกาส

ไม่ว่าเรื่องอะไรทั้งสิ้นถ้าเป็นอย่างนี้ได้ผมบอกได้เลยว่าประเทศของเราที่อยู่จะน่าอยู่มากที่สุดแต่สิ่งที่เราเห็นอยู่ทุกวันนี้มนุษย์ส่วนมากห้ำหั่นแข็งกร้าว ก้าวร้าวเข้าหากันไม่ยอมกันไม่ว่าด้วยกรณีใดๆทั้งสิ้นไม่ยอมรับความจริงถ้ายอมรับนั่นคือการเสียหน้ายอมไม่ได้ แต่สังคมบางกลุ่มบางท่านก็ยอมรับซึ่งกันและกันยิ้มหันหน้าเข้าหากัน ทำให้มองดูน่ารักสังคมน่าอยู่ เอื้อเฟื้อต่อกันช่วยเหลือกันผมเน้นและย้ำอยู่เสมอ ผมออกอากาศ ผมก็จะย้ำและพูดอยู่เป็นประจำ อย่างเมื่อวานนี้ ผมได้พาภรรยาไปโรงพยาบาลใกล้บ้านของผม ในเวลานอกราชการ

ผมเห็นพยาบาลและเจ้าหน้าที่โรงพยาบาลทุกท่านช่วยกันดูแลผู้ป่วยทุกรายเป็นอย่างดี

แต่มีอยู่รายหนึ่งเขาก็ได้รับบริการดีๆอย่างที่ผมบอกไว้แล้วนะครับคือมีชายคนหนึ่งได้พาแม่เขาไปรักษาที่โรงพยาบาลที่เดียวกับผมก็เช่นเดียวกันเจ้าหน้าที่และพนักงานให้การต้อนรับเป็นกันเองกับแม่เขาด้วยเช่นกัน เขาประทับใจมากที่เอาใจใส่แม่เขาที่ได้อำนวยความสะดวกให้ ช่วงเวลานั้นก็เป็นเวลา 10.30 น. เขาได้บอกกับพนักงานที่อยู่ตรงนั้น ก็มีหลายคนบอกว่าผมต้องการจะเลี้ยงอาหารกับทุกคนหวังว่าคงไม่ว่านะพนักงานก็ปฎิเสธว่าไม่เป็นไร แต่ชายคนนั้นก็บอกว่าผมเต็มใจไม่ต้องเกรงใจผมนะครับ ผลสุดท้ายพนักงานที่อยู่ตรงนั้นก็ยอมรับการเลี้ยงอาหารด้วยความยินดี พอเวลาผ่านไป ผมก็เสร็จธุระพอดีผมก็เข้าไปถามชายผู้นั้นว่า ขอโทษเถอะครับบ้านอยู่ที่ไหนเขาก็ตอบแล้วผมก็ถามต่อไปว่าขอโทษเถอะครับ เมื่อสักครู่ผมเห็นเลี้ยงอาหารพนักงานหลายคนด้วยกันเพราะอะไรครับถึงใจดีมากขนาดนั้น ชายคนนั้นก็ตอบผมว่าเหตุผลที่ผมเลี้ยงอาหารพนักงานเพราะผมประทับใจเจ้าหน้าที่และพนักงานได้อำนวยความสะดวกให้ผมผมดีใจมากครับผมไม่รู้จะตอบแทนอะไรดีจึงขอเลี้ยงข้าวสักหนึ่งมื้อครับและอีกอย่างผมไม่ใช่คนที่นี่ผมเป้นคนอิสานแต่มาเป็นเขยที่นี่ครับ ผมก็บอกว่าขอบคุณครับที่เจอคนที่มีน้ำใจเช่นนี้ผมขอแสดงความยินดีด้วยที่คุณช่างเป็นคนที่มีน้ำใจอย่างนี้และชายผู้นั้นก็ยังชวนผมไปทานข้าวกับเขาด้วยขอทำความรู้จักด้วยแต่ผมบอกว่าเอาไว้โอกาสหน้านะครับ แต่เขาก็ไม่รู้นะครับว่าผมเป็นนักจัดรายการวิทยุและเขียนหนังสือด้วยนี่แหละผมถึงได้บอกว่าการทำความดีสักวันหนึ่งมีคนเห็นเองผมจึงได้มีโอกาสนำเรื่องดีๆอย่างนี้มาให้ท่านได้อ่านกันถ้าชายผู้นี้และพนักงานในโรงพยาบาลแห่งนี้ที่ให้บริการดีอย่างนี้ได้อ่านข้อความของผมก็คงสงสัยนะครับว่า เป็นโรงพยาบาลและพนักงานของเรานี่เอง ผมก็ต้องขอขอบคุณไว้ณ.ที่นี้ด้วย แต่ผมต้องขอบอกท่านผู้อ่านก่อนนะครับว่าผมเคยบอกแล้ว่า ผมจะไม่ขอพูดชื่อจริงและสถานที่จริงให้ทราบที่เป็นเช่นนี้เพราะผมกลัวว่าผู้เขียนๆเชียร์ผู้ที่ถูกกล่าวถึงหรือสถานที่นั้นถูกเชียร์จากผู้เขียนแต่ผมขอบอกเลยว่าสักวันหนึ่งความจริงต้องปรากฏ

สำหรับวันนี้ผมต้องขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านะครับที่ได้เข้ามาอ่านบทความของผมกันอย่างมากมาย ผมดีใจด้วยที่ข้อเขียนของผมเป็นที่สนใจกับผู้อ่านและเรื่องที่ผมเขียนนั้นเป็นเรื่องจริงทุกเรื่องครับ

                  ท้ายนี้ผมขอให้ทุกคนหมั่นสร้างความดีกันทุกคนนะครับคุณความดีที่ทำไว้

ต้องสุขใจและสบายใจตลอดเวลาครับขอให้ผู้ที่ทำความดีสร้างความดี เสียสละจงพบแต่ความสุข ความเจริญ ด้วย อายุ วรรณ สุขพลานามัยสมบูรณ์นานับประการ คุณพระคุ้มครอง

จากแก้ว สาริกา

 

[กวิน]

แวะมาอ่านและลงชื่อไว้ครับ สังคมนี้ก็ยังมีเรื่องดีๆ ให้ได้พบเห็นนะครับ สำคัญที่เราเลือกที่จะรับรู้และจดจำแต่สิ่งดีๆ สิ่งไหนไม่ดีก็ไม่ควรนำมาเก็บไว้ให้รกสมอง แต่วันนี้จากที่ได้อ่านเรื่องราวดีๆ แล้วก็รู้สึกสดชื่นไปด้วยครับผม