นำหัวใจและชีวิตกลับสู่โรงพยาบาล

 เห็นภาพนี้ใน นิตยสาร Reflection ฉบับที่มีบทความ เรื่อง "Breathing Life into a Dying System" และนึกไปถึงเมื่อกลางสัปดาห์ที่ได้ไปแลกเปลี่ยนเรียนรู้กับ บรรดาที่ปรึกษาต่างๆที่จะกระจายตัวออกไป ช่วยให้โรงพยาบาลทั้งหลายได้ พัฒนาโรงพยาบาล ให้กลับมามีหัวใจอีกครั้ง หลังจากติดกับดักการพัฒนาคุณภาพแบบกลไก

หลายโรงพยาบาลก็มีความรักเป็นเข็มทิศนำทาง แต่หลายแห่งก็เฉกเช่นผู้คนบนแผ่นดินนี้ ใช้ผลประโยชน์ที่องค์การน่าจะได้นำทาง

โรงพยาบาล ที่มุ่งไปสู่ความเป็นเลิศทางการดูแล วิชาการ แล้วละทิ้งความเป็นเลิศทางมนุษยธรรม ต่างอะไร กับอู่ซ่อมรถยนต์ ที่ได้มาตรฐาน แยกวิญญาณ และร่างกาย ออกมาซ่อมเป็นส่วนๆ แล้วต่อกลับไปให้ทำงานเหมือนเดิม คน ไม่ใช่เครื่องจักร ที่แยกส่วนซ่อมแซมได้ คนเป็นสิ่งมีชีวิต ทุกอย่างเป็นเหตุปัจจัยซึ่งกันและกัน หมอ กับ คนไข้ ไม่ได้แยกออกจากกัน เหมือน ช่างซ่อมรถ กับรถยนต์ที่เสีย

ท้งหมอและคนไข้ ต่างเป็นเหตุปัจจัยซึ่งกันและกัน แท้จริงเราล้วนเป็นมนุษย์เหมือนกัน สิ่งที่พวกเราพึงขอจากกันย่อมไม่มาก เกินกว่าสิ่งที่มนุษย์ทำให้มนุษย์ด้วยกัน

มือที่โอบไปเพื่อประคองคนไข้เดิน ด้วยความเมตตา ก็เป็นเจตนาเดียวกันกับของมือที่โอบหมอ เพื่อประคองจิตวิญญาณของหมอให้รับรู้ถึงความหมายของหมอนั่นเอง

ภาพข้างบนอาจเป็นคำตอบสำหรับ คนที่ถามว่า แล้วโรงพยาบาลแบบ humanized นั้นต่างจากโรงพยาบาลที่ไม่เป็น อย่างไร พึงดูให้เห็นถึงความงาม ความดี และความจริง

[สิงห์ ป่าสัก]

• ขอบคุณมากครับ