คำอธิฐานแห่งหิ่งห้อย
09/05/08
ณ.ไร่ลุงคำสิงห์ ปากช่อง โคราช
"ค่ายเยาวชนรักการอ่าน"ค่ายนี้เป็นค่ายที่ปาอ้อจัดขึ้น เป็นลิตเติ้ลสังฆะ ง่ายๆเล็กๆงดงาม
มีป้าๆและพี่ๆคอยโอบอุ้มจิตวิญญาณคอยปลูกต้นกล้าความดี เด็กๆจะถูกนำมาอยู่นอกกรอบ
ของห้วงเวลา ได้เรียนรู้จากป่า จากใบไม้ จักจั่น หิ่งห้อย ยุงและตัวหนอน
ระยะเวลาเดือนครึ่งของค่ายนี้ เปรียบเสมือนทางเลือกที่คัดสรรค์โดยธรรมชาติ พวกเขาต้อง
เลือกที่จะไม่เรียนพิเศษ เหมือนกับที่เด็กและผู้ปกครองคนอื่นเลือก เลือกที่จะออกมานอกกรอบของระบบการศึกษา
ผลของการคัดเลือกโดยธรรมชาติทำให้มีเด็กโครงงานและเด็กGMMอยู่ในค่ายนี้เพียงทีมละ1คน การได้มาเยี่ยมค่ายนี้ของเราจึงเป็นดั่งรางวัลที่ทหารผ่านศึกพึงจะได้รับ
ได้ชื่นชมกับความสงบเงียบ ร่มเงาของไม้ใหญ่และต้นกล้าที่กำลังเติบโต
นักปฏิบัติ ยอดนักปราชญ์ ครูของครู ป้าๆพี่ๆต่างพร้อมใจมาเป็นเบ้าหลอมที่จะทำให้เด็กๆกลายเป็นศิลปิน เป็นนักดนตรี เป็นกวี เป็นปราชญ์น้อย เป็นนักรบทางวัฒนธรรม
เป็นอย่างที่ตัวตนเขาเป็น เป็นผู้ที่มองโลกอย่างที่มันเป็น
หลังล้อมวงอิ่มอุ่นจากข้าวกล้องหอมกรุ่น พืชผักง่ายๆที่เด็กๆใส่ใจ ประณีตเลือกและปรุง
เราจะนั่งฟังเสียงบรรเลงของจักจั่นยามเย็น ใต้เงาของต้นก้ามปูใหญ่ ทอดอารมณ์และครุ่นคิด
พลบค่ำ ป้าอ้อและเด็กๆเดินกลับจากอาบน้ำเพื่อมารวมกันทำกิจกรรมของค่าย เสียงอันตื่นเต้นของเด็กๆได้เรียกให้พวกเราออกไปดูความงามที่ยากจะพบเห็น หิ่งห้อยน้อย ปรากฏอยู่เต็มสองข้างทางกระจายอยู่เต็มแนวป่า พวกมันกระพริบแสงแทบจะพร้อมๆกัน เด็กๆอุทานถึงความงามของสิ่งที่ปรากฏอยู่เบื้องหน้า บ้างโทรศัพท์ไปบอกคนที่อยากให้เห็น ให้ได้เห็น บ้างนิ่งเงียบดั่งมนต์สะกด
ขณะนั้นเอง คำอธิฐานก็ค่อยๆปรากฏขึ้นในใจของป้าอ้อ
"ขอให้เด็กๆมีแสงสว่างมีไฟในตนเอง กระจายอยู่ทั่วผืนแผ่นดินไทย ทำให้มุมที่มืดมิด
ได้ปรากฏเห็นเป็นมิติที่งดงาม ดุจแสงสว่างของหิ่งห้อย"
ไม่มีความเห็น