AAR ตลาดนัดความรู้

บันทีกเรื่องราวการไปดูงานที่ตลาดนัดความรู้เมื่อวันที่ 7 พค.ที่ผ่านมา เป็นอะไรที่ผมยังไม่สามารถถ่ายทอดได้ทันทีเพราะเนื้อหาและแรงบันดาลใจของแต่ละหน่วยงานโดยเฉพาะของรัฐวิสาหกิจวันนั้นทำให้ผมนั่งตาค้างไปนานเลยทีเดียว เนื้อหาที่แน่นกับเวลาที่จำกัด ทำให้ผมต้องนั่งจดยิกๆ อยู่จนเนื้อหาบางช่วงหายไปแต่ก็ยังดีที่มีที่อัดเสียงไปด้วย (รู้สึกมีแต่ผมที่บ้าจด)

และแล้วชะตาก็เ่นตลกเพราะเมื่อถึงหัวข้อที่ผมต้องการฟังในช่วงบ่าย แบตเตอรี่ของกล้องและที่อัดเสียงก็ค่อยๆ หมดตามลำดับทำให้ผมอยากร้องไห้ แต่เป็นโชคดีหรือเปล่าก็ไม่รู้เพราะเรื่องที่ผมฟังเนื้อหาตรงกะที่ผมคิดไว้เกือบเป๊ะๆ เลย มีแปลกกว่าที่คิดตรงที่เขาใช้แฟกซ์เวลาฉุกเฉินนี่แหละ แต่ก็ไม่ได้แปลกกว่าที่คิดเท่าไหร่ เป็นบทเรียนให้ผมต้องเตรียมแบตสำรองไปด้วยทุกครั้ง (วันนั้นนึกว่าจะมาฟังเรื่องสองเรื่องครับเลยไม่เอามาแต่เอาจริงดันนั่งเก็บทุกเรื่องเลย)

รู้สึกดีใจมากที่ได้ไปนั่งฟัง ได้เห็นไอเดีย การทำงานแบบข้ามทีมแบบของจริง ได้เห็นการนำเสนอแบบมืออาชีพมากๆ สมกับที่ได้รับรางวัลจริงๆ
เวลาที่จำกัดแต่เขาสามารถเสนอใจความหลักได้ครบถ้วน สนุกสนาน เนื้อหาแม้ยากแต่ก็อธิบายให้ตามทันได้นี่เยี่ยมมากขอรับ

ตกบ่ายหลังเรื่องที่ผมต้องการฟังจบแล้วก็นั่งดูต่อของราชการอีกสองเรื่องก็คิดกลับ โชคดีได้ไปเห็นโครงการของที่กรมส่งเสริมอุตสาหกรรมคิดทำ โครงการที่ทำงานมีความสุข ได้ไอเดียจากพี่ๆ ที่นั่นมามากเลยแต่กล้องแบตหมดแล้วเลยยืนจดจนเจ้าหน้าที่ๆ นั่นมาเปิดไฟให้ ขอบคุณมากนะขอรับ

ขากลับหมดตัวเพราะไปแวะร้านหนังสือก่อนกลับ ได้หนังสือมาอีกกองหนึ่ง เกี่ยวกับสามก๊กเกือบหมด มีเรื่อง Logistic ของห้างใหญ่แถมมาเล่มนึงและ"ความรักที่น่ารัก"ที่เนื้อหาสั้นๆ ซึ้งๆ เล่มเล็กๆ พกง่ายแต่ราคาตั้ง 560 บาท..รู้ตัวช้าไปครับจ่ายตังไปแล้ว

ถือว่าเป็นวันที่ได้อะไรมามากมาย..ทีเดียวครับ
จนวันนี้ผมก็ยังย่อยไม่หมด ไดเดียมันไหลออกมาเรื่อยๆ จนผมรู้สึกว่าตัวเองชักจะฟุ้งซ่านมากไปละ