มัทนา
มัทนา (พฤกษาพงษ์) เกษตระทัต

ว่าด้วยเรื่อง form และ function ของอนุทิน


ได้ลองเขียนและอ่านอนุทินมาหลายวันแบบไม่ค่อยแน่ใจทั้ง รูปแบบ และ ประโยชน์การใช้งาน

จนได้อ่านอนุทินแรกของอ. ธวัชชัย ปิยะวัฒน์ และบันทึก "กับอนุทิน" ของคุณ conductor

ทั้ง 2 ท่านตอบคำถามคาใจ geek อย่างเราได้ดีมาก เพราะเราคิดอยู่คนเดียวว่าคนอื่นเขียนอนุทินเหมือนTwitterเลย คือสั้นๆ ให้รู้ว่าทำอะไรอยู่ที่ไหน คล้ายๆ status ใน facebook หรือ hi5 มากกว่าที่จะเป็น AAR ของงานที่ทำไปในแต่ละวัน หรือเพื่อเป็นการจดกันลืมพวกความคิดปิ๊งแว๊บ มีการเขียนหากันด้วยถึงแม้ไม่มีระบบ comment

แล้วก็มาอ่านเจอ comment ของ อ.จันทวรรณว่า "อยากให้อนุทิน เป็นเหมือน MetaFilter มากกว่า twitter" ซึ่งตรงใจมากค่ะ

แต่ในขณะเดียวกันก็เห็นด้วยกับที่คุณ conductor เขียนไว้ว่า:

"คงเป็นเช่นเดียวกับบล๊อกที่ว่าบล๊อกเป็นหลายอย่างสำหรับหลายคน อนุทินก็คงเป็นหลายอย่างสำหรับหลายๆคนเช่นกัน; ในทำนองเดียวกัน ถึงจะแนะนำว่าควรจะเขียนอนุทินอย่างไร แต่จะเชื่อก็ได้ ไม่เชื่อก็ได้ ไม่เห็นเป็นไรเลย"

(เราขีดเส้นใต้เน้นเอง)

-------------------------

ส่วนตัวเราเห็นว่าอนุทินมีประโยชน์หลายอย่างดังนี้

  1. เป็น AAR ประจำงาน วันนึงมีได้หลายงาน (structured) ก็เขียนแยกไป
  2. เป็นพื้นที่บันทึกข้อความที่สนใจที่ไปอ่านมาเจอ  ไปดูมาไปฟังมา หรือได้คุยกับใครมาแล้วอยากจำไว้ใช้ต่อหรืออยากแบ่งให้คนอื่นอ่าน คล้ายๆ MetaFilter เป็นบันทึก annotation ได้ด้วย
  3. เป็นพื้นที่บันทึกไอเดีย เพื่อกันลืม (unstructured) จดเฉยๆ ไม่ได้คิดใคร่ครวญ reflect อะไร
  4. เป็นที่ reflect เรื่องอะไรก็ได้ที่เข้ามาในหัววันนั้นๆ แต่เป็น reflect แบบสั้นๆ ไม่ลงลึก เอาแค่กันลืม ถ้า reflect แบบยาวๆให้ไปตกผลึกเขียนเป็นบันทึกในบล็อกแทน
  5. เป็น Twitter เพื่อ stay connect (เป็นเหมือน IM หรือ display status ของ social network) -

 

-----------------------------------------------------

ที่ผ่านมาอนุทินเราเหมือนเป็น braindump คือเป็นพื้นที่ขับถ่ายความคิดในหัวออกมากองๆไว้ก่อน กันลืมและแก้กังวลว่าเดี๋ยวจะลืมได้ ส่วนมากเขียนแบบอ๊วกใส่ คือให้ตัวเองอ่านรู้เรื่องแต่คนอื่นอาจอ่านไม่รู้เรื่อง (แต่ไม่ set private เพราะเผื่อใครสนใจ)

อนุทินเรายาวไปหลายอัน อันนี้จะปรับปรุงค่ะ

ตั้งใจพยายามเขียนให้เป็น AAR คือ

  • คาดหวังอะไรไว้
  • ออกมาจริงๆเป็นอย่างไร ทำอะไรไปบ้าง
  • ทำไมเป็นอย่างนั้น เรียนรู้อะไรบ้าง
  • จะคงสิ่งดีๆ หรือ แก้ไขปรับปรุงอะไรได้ หรือจะทำต่อไปอย่างไรดี

แต่บางทีก็ไม่สำเร็จ ก็เป็นบันทึกกันลืมเฉยๆ คืออ๊วกๆใส่จริงๆ ไม่มี structure

ส่วนที่เราเขียนวันที่ไว้เสมอเพราะว่า  time zone มันต่างกันเท่านั้นเอง จะได้รู้ว่าเรื่องที่พูดถึงมันมาจากงานจากเหตุการณ์วันไหน จริงๆไม่ได้ตั้งใจว่าจะต้องมี title ของแต่ละอนุทินเลย

-----------------------------------------------------

ตั้งแต่นี้ไป

  • จะเขียนให้สั้น กระชับ entry ละ ประเด็นเดียว
  • จะเขียนวันที่ (pacific time zone) เฉพาะ entry ที่เป็น AAR งานที่ทำวันนั้น
  • ถ้าเป็นการจดกันลืม หรือ annotation หรือ reflect ความคิดที่เกิดขึ้นวันไหนก็ได้ ก็จะไม่ลงวันที่และหัวเรื่อง

-------------------------

โดยรวมแล้วชอบ อนุทิน ค่ะ ขอบคุณทีมงาน gotoknow มากๆค่ะ

 

หมายเลขบันทึก: 177491เขียนเมื่อ 19 เมษายน 2008 00:32 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:38 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (3)

อนุทินที่ผ่านมาของผมมั่วไปหมดเลยครับ ต่อไปก็คงมั่วเหมือนเดิม ก็คนนี่ครับ จะเป็นระเบียบอะไรกันนักหนา

การเปรียบเทียบกับ Twitter นั้น คงเลี่ยงไม่ได้ เนื่องจาก Twitter เป็น micro-blogging ที่ได้รับความนิยมเหลือเกินจากทั่วโลก แต่ผมก็เชื่อว่าทีมงานไม่ได้ต้องการจะโคลน Twitter ออกมา ไม่อย่างนั้นคงจำกัดความยาวของอนุทินแล้ว

เดาว่าคงอยากสร้างพื้นที่สำหรับ snapshot ของความคิด หรือเป็นพื้นที่อย่างเป็นทางการที่จะเขียนอะไรที่ไม่เป็นทางการ ถึงกระนั้น ผมก็ยังเชื่อว่างานเขียนที่มีผู้อื่นอ่าน ควรจะมี precision ครับ -- ต่อให้เป็นการปฏิสันถาร ก็ยังต้องมี precision เพราะว่าไม่เห็น body language

สำหรับผม เห็นว่าในอนุทิน:

  • มี tone ของข้อความ ที่ผ่อนคลายกว่าในบันทึกมาก
  • มี private joke เยอะกว่าในบันทึก
  • เป็น human-centric และ social network มากกว่าจะเป็นเรื่องขององค์ความรู้
  • ถึงไม่เขียนอนุทิน ก็อ่านได้ -- เหมือนกับสมาชิกหลายท่าน ไม่เขียนบันทึก ไม่เปิดบล็อก แต่มีแพลนเน็ตเยอะแยะเลยครับ

ขอบคุณมากๆเลยค่ะ คุณConductor

ชอบมากค่ะ

"เป็นพื้นที่อย่างเป็นทางการที่จะเขียนอะไรที่ไม่เป็นทางการ"

อ่านที่คุณConductor commentไว้ที่ 1.#

ก็คล้ายๆกันค่ะ กลับไปอ่านของตัวเอง บางที มั่วเหมือนกัน มี 2 เรื่อง อยู่ในอนุทินเดียวกัน

แต่ก็พยายามแยก เป็นคนละอนุทินแล้วค่ะ เช่น คิดงานอยู่  แต่ตามองสิ่งแวดล้อมภายนอก ก็ฟุ้งไปคิดเรื่อง การขับรถและอุบัติเหตุ ก็แยกเป็นอีกอนุทินหนึ่ง ไม่ปนกัน

ดีค่ะ อนุทิน อ่านแล้ว ผ่อนคลายกว่าในบันทึกมาก คิดในใจว่า มาเหมาะพอดีกับที่ ตัวเอง ตอนนี้ ยุ่งมากหลายเรื่อง ไม่ค่อยมีเวลา อยู่หน้าเครื่องนานๆ  จิตใจมันฟุ้งซ่าน บางที ใน 5 นาที สลับกันคิด หลายเรื่อง พร้อมๆกัน  ไม่สับสน แต่ แค่มีหลายเรื่อง และทุกเรื่อง สำคัญหมดค่ะ

แต่คงจะต้องเขียนบันทึกให้ได้สักเรื่องแล้วค่ะ เร็วๆนี้

ขอบคุณทีมงาน gotoknowค่ะ

 

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท