แล้วผมจะรอ...
ผมเพิ่งเขียนเรื่อง "กำแพงที่กั้น...ระหว่างฉันกับเธอ" ไปไม่นานนี้ ซึ่งผมเองพยายามทลายกำแพงที่กั้นอยู่ระหว่างตัวผมกับเพื่อน...ผมเองก็พยายามอย่างหนัก..อดทน..สงบเสงี่ยมเจียมตัว..ไม่กระโตกกระตาก..จะพูดจะจาอะไรก็พยายามนิ่ม..ประนีประนอมเข้าไว้...ทั้ง ๆที่บางสิ่งบางอย่างมันควรเป็นไปตามความเหมาะสมถูกต้องมากกว่าที่จะต้องมายอม ๆกัน ในเมื่อเราตั้งใจ...เค้ายังตั้งป้อม...เราจะยอมแพ้หรือหยุดที่จะพยายามให้เกิดความเข้าใจระหว่างกันกระนั้นหรือ
หลายวันที่ผ่านมา หลายเดือนที่ผ่านมา บางเรื่องราวเป็นปี...ผมลืมเหตุการณ์ ความผิดพ้องหมองใจในอดีตหมดแล้ว...ผมไม่เคยปฏิเสธว่าบางครั้งคนเราก็ผิดและพลั้งได้...แต่ไม่เคยที่จะไม่ให้อภัยใคร......มาวันนี้ชีวิตจึงรู้สึกสงบร่มเย็นมากขึ้น กำแพงที่ผมเคยก่อ..เริ่มทลาย...ลงแล้ว ผมก้าวออกมาพร้อมกับสะพานมิตรภาพและต้นไม้แห่งความจริงใจ ถึงแม้วันนี้ป้อมปราการของเพื่อนยังคงตั้งตระหง่าน..แข็งและหนา...สุดที่จะทลายจากภายนอกได้...มองไปที่ประตูที่อยู่เหมือนไม่ไกลเกินที่จะก้าวเดินเข้าไปและเอื้อมมือที่เหลือพลังเรี่ยวแรงหมายจะเคาะ..จะผลักให้ประตูนั้นเปิดออก...แต่หลังประตูบานนั้นกลับมีสายตาที่เย็นชาเหลือเกินที่มองลอดช่องประตูออกมา...จนรู้สึกสะท้าน..ผมก็ยังไม่ละความพยายามที่จะเอื้อมมือไปเคาะประตูบานนั้น...และเอื้อนเอ่ยด้วยความจริงใจ....รอบนี้แม้ถูกผลักใสออกมาอย่างไม่ใยดี....จากผู้อยู่ในกำแพงแห่งนี้...ก็หาเป็นไรไม่...เพราะอย่างน้อยขณะนี้เราก็ก้าวออกจากำแพงที่คุมขังตัวเองออกมาแล้ว..และประตูทุกบานในใจผมเปิดอ้าไว้เสมอเพื่อมิตรภาพที่ดีงาม(ผมชนะใจตัวเอง...ไม่โกรธ ไม่เกลียดแล้ว...)
ใช่แล้ว...เมื่อถึงเวลา..ทั้งประตูและกำแพงแห่งนี้คงเปิดออกสู่โลกภายนอก...เมื่อเค้าเปิดประตูออกมาย่อมพบกับ...สะพานมิตรภาพที่ผมได้บรรจงสร้างเอาไว้อย่างแน่นอน
แล้วผมจะรอ...
ความเห็น (9)
สวัสดีค่ะ
มาร่วมชื่นชมและยินดีด้วยค่ะ
"ผมเองก็พยายามอย่างหนัก..อดทน..สงบเสงี่ยมเจียมตัว..ไม่กระโตกกระตาก..จะพูดจะจาอะไรก็พยายามนิ่ม..ประนีประนอมเข้าไว้...ทั้ง ๆที่บางสิ่งบางอย่างมันควรเป็นไปตามความเหมาะสมถูกต้องมากกว่าที่จะต้องมายอม ๆกัน" เป็นบ้างเหมือนกันค่ะ เข้าใจความรู้สึกตรงจุดนี้เลยค่ะ ต้องใช้ความอดทนจริงๆ กับการสะกดใจตนเอง
"ผมชนะใจตัวเอง...ไม่โกรธ ไม่เกลียดแล้ว..."....ยินดีด้วยใจจริงค่ะ
คุมจิตอยู่ได้ชนะหมดทุกสิ่ง การฝึกการฟังเป็นเรื่องสำคัญ
การให้อภัย ให้กำลังใจ เติมใจให้กัน เลิกหาจุดอ่อนกัน บันดาลสุขแน่ครับ
อดีตคือบทเรียน แต่ไม่จำเป็นต้องจดจำ แต่อย่าทำซ้ำ
เปิดใจตัวเองก่อนนั้นถูกต้องก่อนที่จะไปเปิดใจคนอื่นครับ
ขอให้เดินบนสะพานมิตรภาพอย่างยาวนานครับ
สวัสดีครับ
บทความนี้ อ่อนโยน ลึกซึ้ง และเรียบง่ายครับ...
เป็นการสื่อถึงสีขาวและพลังแห่งความดี ที่เติบโตและงอกงามครับ....
ผมถือว่าบทความนี้ทำให้ผมได้เรียนรู้มากๆครับ
และมันเป็นตัวชี้วัดว่า...พี่เกลา..มาถึงระดับที่มากจริงๆครับ ผมมิอาจะประเมินว่าเท่าใด
แต่สัมผัสได้ถึงความดี ความงาม และความจริงที่พี่สื่อออกมานะครับ...
สวัสดีครับ คุณ Lioness ann
พยายามสะกดข่มใจไม่ให้โกรธ ไม่ให้เกลียดครับ
ยังไม่เข้าถึงระดับที่เป็นไปตามธรรมชาติหรอกครับผม
ขอบคุณครับ
สวัสดีครับ ลุงเอก
ผมถือว่าการให้โอกาสคนอื่น...เท่ากับสร้างโอกาสให้ตนเองครับ
หลักการทางจิตเวชสอนไว้เช่นกันครับว่า
"คนเราควรเลือกจำ...เลือกลืม...ให้เหมือนกับการเลือกสิ่งของ เลือกรับประทานอาหารครับ...."แต่เรื่องแบบนี้ทำยากมาก ๆครับ
แตก็จะพยายามครับ
สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครู
น้องจิแวะมาเป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ สู้ๆๆๆ โอ้ชีวิตมีอะไรตั้งเยอะแยะ มีเกิดแก่เจ็บตายคล้ายๆกัน แต่สิ่งที่มีไม่เหมือนคือความฝัน อยู่ที่ใครจะล่ามันให้อยู่มือ คิคิ ร้องเพลงให้ฟังด้วย แหะๆๆ
เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----> น้องจิ ^_^
สวัสดีครับหมอพัท
ผมไม่รู้ว่าจิตใจสูงส่ง ใสสะอาด บริสุทธิ์ เป็นอย่างไรครับ
ตนอนี้ผมพยายามไม่เกลียดใคร ไม่โกรธใคร แค่นั้นครับ
สวัสดีจ๊ะสาวน้อยเมืองสุพรรณ
เจ้าตำรับเมืองศิลปินเพลงเลยนะครับ
ก็มีลูกสาวจากเมืองสุพรรณตามมาให้กำลังทุกช็อตอย่างเงี๊ยะ..
สบายมากเลยจ้า..
พี่มะเหมี่ยวเรียนพิเศษอยู่เชียงใหม่โน่นแน่ะ
สงกรานต์นี้มาสาดน้ำที่เชียงใหม่มัยล่ะ??
ตอนนี้กลัวแต่กำแพงจะหนาขึ้น หนาขึ้น
เท่านั้นแหละ...ฮา