ย้อนรอย : Scrabble

เมื่อวานเป็นวันหยุด หยุดจริง ๆ ลูก ๆ ก็ไม่อยู่ไปเรียน Summer ของโรงเรียน นายดำนั่งอ่านหนังสือใต้ถุนบ้าน ผู้เขียนไม่มีอะไรทำก็เลยเปิดคอม ฯ ว่าจะเขียนบันทึกแต่ต่อ net ไม่ได้ ก็เลยเปิดเกมที่มีอยู่ในเครื่องคอมที่บ้าน เจอเกม Scrabble ผู้เขียนเล่นอย่างเพลิดเพลิน ตั้งแต่เช้าช่วงสัก 10 โมงเช้าปาเข้าไปบ่าย 3 แบบว่าลืมวันเวลาไปเลย..

จำได้ว่าสมัยเรียนมหาลัย มีเพื่อนคนหนึ่งชักชวนให้เล่น ชื่อเจี๊ยบ จีระพันธ์ เรานั่งเล่นกันใต้หอ 4 คน ตอนนั้นเป็นแผ่นกระดาษธรรมดาและอุปกรณ์ครบครัน รู้สึกว่าราคาไม่ถึงร้อยบาท ถ้าแบบดี ๆ เคยเห็นราคา 400 กว่า ๆ ในสมัยนั้น พร้อมกับ Dictionary อีกเล่มหนึ่ง ได้ข่าวว่าเพื่อนคนนี้จบแล้วก็ทำงานกับบริษัทฝรั่ง แล้วไปเรียนต่ออังกฤษ กลับมาแล้วและตอนนี้ทำงานเป็นนักวิจัยประมาณนี้ ตอนนั้นที่เล่นเล่นกันเกือบทุกวัน ได้ศัพท์ใหม่ ๆ เยอะแยะ แต่ตอนนี้ลืมหมดแล้ว เพื่อนคนนี้ชอบทำหน้าตาย บางครั้งหาคำศัพท์ใหม่ ๆ มา บางครั้งก็อำ ท้าให้พวกเรา Challenge ประมาณว่าเปิด Dic ว่ามีจริงมั๊ย ?? แต่ส่วนใหญ่เราก็เชื่อเพราะเพื่อนมันหน้าตาย แบบลอยหน้าลอยตา อย่างที่บอกแล้วก็ยังเก่งภาษามากกว่าเรา แต่เราก็ทั้งสนุก และได้ความรู้   

การเล่น Scrabble กับ Com. ก็เพลินดี แต่สู้เล่นกันเองไม่ได้ หรือ อาจจะมีหลากหลาย Version ก็ไม่รู้ อีกทั้งเราลองแต่งคำเปลี่ยนคำจนกว่าระบบมันจะยอมรับได้ แต่ถ้าเราเล่นกับเพื่อน ๆ เราต้องเลือกคำทีเรารู้อยู่แล้วแน่ ๆ  ไม่มีโอกาสลองคำแปลก  ๆ ใหม่ ไม่งั้นก็โดน Challenge ให้เปิด Dic. อย่างที่บอก บางครั้งระบบ Com. มันก็รับคำที่เราลองผสมผสานเล่น ๆ แต่เราก็จะไม่รู้คำแปล ถ้าอยากรู้เราก็ต้องเปิด Dic. หาเอง อ้อ ! ในโปรแกรมมีให้เลือกระดับด้วย ผู้เขียนก็เลือกเล่นตั้งแต่ Student ถ้าจำไม่ผิด ไปเรื่อย ๆ ผ่านมา 3 -4 ด่าน แต่ยังไม่ผ่านด่าน Pro และทำท่าจะไม่ผ่านเอาด้วยสิ !!!!