ความเชื่อ...จินตนาการไร้ขีดจำกัด

เมื่อคนเราพูดถึงข้อจำกัดตัวเอง  พวกเขามักจะบอกว่า  " ฉันไม่มีวันทำสิ่งนั้นได้หรอก"

และคำแก้ตัวที่ชอบใช้ก็คือ "นั่นเป็นเพราะฉันเป็นอย่างนั้นเอง"...

แต่ในความจริง  "นั่นเป็นเพราะฉันคิดว่าฉันเป็นอย่างนั้นเอง"....ต่างหาก

     .......

    เราสามารถเรียนรู้เรื่องความเชื่อทาเกี่ยวข้องกับข้อจำกัดของตัวเองได้จากการศึกษาดูปลา...

               ขั้นแรก...หาตู้ปลามาสักตู้   หากำแพงกระจกมาแบ่งตู้ปลาออกเป็นสองซีก....คุณจะได้ตู้ปลาแฝด

ต่อไปให้หาปลาสากมาหนึงตัว     และหาปลากระบอกมาหนึ่งตัว ( ปลาสากเป็นปลาทีกินปลากระบอกเป็นอาหารอันโอชา)

หย่อนปลาทั้งสองลงในตู้ปลาข้างละตัว......

              คุณว่าอะไรจะเกิดขึ้น............

     แน่นอน ปลาสากวิ่งเข้าหาปลากระบอกอาหารอันโอชะ ของมัน....แต่มันกลับชนกำแพงเข้าอย่างจัง   แย่จัง

ปลาสากกลับมาว่ายน้ำเริ่มต้นใหม่   และลองพุ่งตัวอีกครั้งด้วยความเร็ว ความแรง และความตั้งใจมากกว่าเดิม แต่แล้วมันก็ชนกระจกเข้าอย่างจังเหมือนเดิม    ....แต่ตราบใดที่ชีวิตยังไม่สิ้นเจ้าปลาสากก็ยังคงมีความพยายามต่อไป....

     หลายสัปดาห์ผ่านไป  จมูกของเจ้าปลาสากเริ่มบวม แดง เป็นแผลและเจ็บปวด .... ในที่สุด  มันคิดได้ว่าการล่าเจ้าแลกระบอกนั้นเท่ากับการทำให้ตัวเองเจ็บปวดทรมาน   และตั้งใจเลิกรังควาญเจ้าปลากระบอกนั้น

 

...........

 

จากนั้น คุณเอากำแพงกระจก นั้นออก   ลองทายสิคะ  จะเกิดอะไรขึ้น.......

 

     ปลาสากจะว่ายน้ำแต่ในซีกของตัวเองต่อไป ตลอดชีวิต มันยอมอดตาย ดีกว่าเจ็บตัว ไม่มีการพุ่งชนกำแพงกระจกอีกต่อไป มันรู้ขีดจำกัดของตัวเองและไม่ยอมก้าวข้ามขีดจำกัดนั้น....เรื่องนี้ ปลาสากน่าเวทนามั้ยคะ.....

 

......................

ความจริงแล้วเรื่องนี้เป็นเรื่องของมนุษย์ทุกคน   เราไม่กล้าวิ่งชนกำแพง  เรากลัว   เราวิ่งไปชนกับความเชื่อของตัวเอง   ความเชื่อที่จำกัดตัวเราเอง   เราเถียงแก้ตัวให้กับความเชื่อเหล่านั้นและไม่ยอมก้าวออกจากวงจำกัด

..........

เราสร้างกรงแก้วขึ้นมาเองและคิดไปว่านั่นคือความจริง  และนั่นจะขัดขวางศักยภาพในตัวคุณ

 

 

..............................................

 

สิ่งที่คุณเชื่อมั่นว่าจะเกิดขึ้นนั้น  จะเกิดขึ้นเสมอ.....

และความเชื่อมั่นในสิ่งนั้นเอง   ที่เป็นตัวทำให้เกิดขึ้น

 

อ้างอิง  จาก  ก้าวไปตามใจฝัน    คุณวีรญา   หุมาญณ์   ผู้แปล