ยามเมื่อแสงอาทิตย์อัสดงเป็นสัญญาณส่งบอกว่าเวลาได้ล่วงเลยไปอีกวัน…
วันหนึ่ง ๆ เฉกวันนี้เราสร้างความดีไรบ้างหนอ
ชีวิตหนึ่งไม่นานนักอย่ารั้งรอ สร้างดีหนอทุกวันคืนให้ชื้นใจ
ชีวิตฉัน ชีวิตนี้ เป็นชีวิตที่แสนสั้นนัก
เมื่อนาทีก่อน อาทิตย์ยามรุ่งอรุณเพิ่งจะสาดส่อง ฉันเพิ่งได้เดินเที่ยวท่องรับบิณฑบาตลาดเลาะไป
นาทีนี้พระอาทิตย์ลับลงแล้ว เสียงนกอันเจื้อยแจ้วเริ่มเบาลง เพราะเจ้าคงกลับที่พัก พำนักนอน
แต่ชีวิตฉันยังต้องเดินอยู่ เพราะลมหายใจนี้ยังเข้าและออก ยังมีสัญญาณบ่งบอกว่าเรานี่ยังต้องทำความดีต่อไป
พระอาทิตย์หมดแสง แต่ฉันยังไม่หมดแรงที่จะกอบการงานบันทึกความดีสู่จิตใจ
ทำทุกอย่าง ทำหน้าที่ ทำด้วยใจ มืดค่ำ ดึกดื่นแค่ไหน มีแรงใจสู้ตรากตรำ
ชีวิตหนึ่งไม่นานนักจริง ๆ หนอ ฉันจะไม่รั้งรอ “พรุ่งนี้” ค่อยทำก็ได้
ทำวันนี้ ทำเต็มที่ ทำเต็มใจ ทำเพื่อให้ มิเพื่อเอา จิตเบาบาง
อาทิตย์นั้นลาลับ จิตใจไม่ลาดับ จุดไฟในใจให้สว่าง ลุกโชน โชติช่วง ด้วยปีติ
ปีติที่ได้ละชั่ว ปีติเมื่อทำสิ่งดี ทำความดี ปีติที่ได้ชำระใจตนให้สะอาดปราศจากกิเลสเครื่องมัวหมอง อันเป็นพันธะ ภาระหนักอันจับจอง พาเศร้าหมอง จิตหดหู่ ให้ลู่ตาม
นาทีหน้า อาทิตย์ จะกลับขึ้นมาสาดแสงใหม่
ใจของฉันก็ยังต้องสาดแสงไป สาดแสงให้ชีวิตสว่างไร้มืดมน
สิ่งใดดับ ไม่ดับตาม สิ่งใดเกิด ไม่เกิดตาม อยู่อย่างเดิม คงที่ มั่นคง ไม่วกวนไปตามสิ่งที่แปรเปลี่ยน
วันนี้ วันหน้า วันต่อไป วันใด ๆ ขอให้ใจของฉัน “มั่นคง” มั่นคง และมั่นคง ดำรงสติให้มั่นนะ...
กราบนมัสการเจ้าค่ะ
วันเวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว...ดวงอาทิตย์ลับตาลง เป็นสัญญาณเตือนว่า หมดเวลาในการเยื้องย่างไปอีกหนึ่งวัน คงเหลือเวลาพักผ่อน....จะมีใครรู้บ้างไหม คนที่ต้องทำงานตอนกลางคืนเขาจะเหนื่อยขนาดไหน...สติเท่านั้นที่จะคุ้มครองทุกๆชีวิตให้อยู่รอดปลอดภัย
เป็นกำลังใจให้คนสู้ชีวิตยามอาทิตย์อัสดง----> น้องจิ ^_^
นั่นไงพระอาทิตย์ที่ยิ่งใหญ่...
เปล่ามันไม่ได้ยิ่งใหญ่แต่อย่างใดเลย...
อือ...แต่มันก็ยิ่งใหญ่นะ..
ชอบการ "เห็นในเห็น" แต่เรามักเพียงแค่เห็นเท่านั้น ก็ติดแหง็ก
เพราะรูป รส กลิ่น เสียง สัมผัส ...
ไม่ก้าวทะลุเลยเข้าไปสู่ความจริงของสิ่งที่เห็น..
แค่เห็นเท่านั้นชีวิตก็วนเวียน และมอดไหม้อยู่ตรงนี้
อันเป็นวิถีของปุถุชน
....เอามาแสดงความรู้สึกที่ได้สัมผัสบันทึกนี้ครับ...