สวนโมกข์เมื่อวันนั้น


สวนโมกข์

คงเป็นเรื่องหนึ่งในชีวิต ที่คงไม่ลืมเลย(1)

เป็นอยู่อย่างตำ  มุ่งกระทำอย่างสูง

 

หลายต่อหลายครั้งที่มีความตั้งใจจะปฏิบัติธรรม อาจเป็นเพราะสนิทกับความทุกข์มากขึ้น จนเริ่มมีความรู้สึกว่า หากปล่อยไว้อาจทำให้ชีวิตที่เหลือกลายเป็นสีเทาไปได้ ก็เลยพยายามหาเวลาอ่านหนังสือธรรมะบ้าง ฟังธรรมบ้าง รวมถึงหาช่องทางที่จะเข้ารับการอบรมธรรมะ และคงจะโชคดีอยู่บ้าง ที่เดี๋ยวนี้หนังสือธรรมดีๆหลายต่อหลายเล่มใช้ภาษาที่อ่านเข้าใจง่าย อ่านมาหลายต่อหลายเล่ม แต่เจ้าความทุกข์ที่เป็นเพื่อนสนิทก็ยังคงแวะเวียนมาทักทายไม่ขาดสายประหนึ่งเพื่อนรักที่ทำตัวสมำเสมอยอมรับว่า เหนื่อย เหลือเกิน อยากไปหาที่สงบจิตใจบ้างโอกาสก็ไม่เอื้อเสียที  นานเกือบ 2 ปี หลังจากได้อ่านหนังสือแล้วนำมาปรับใช้ เจ้าเพื่อนรักก็แวะมาเยี่ยมน้อยลง แต่ก็ไม่ถึงกับหายหน้าหายตาไป ตัวเราเองเริ่มเห็นทางดับทุกข์อยู่รำไร  ที่ทำงานได้มีการจัดให้บุคคลากรเข้ารับการอบรมธรรมะเพื่อพัฒนาจิต

และแล้ว ก็ได้มีโอกาสรู้จักกับสวนโมกข์......... เมื่อวันนั้น

นานเกือบ 5 ชั่วโมง รถตู้พาเรา 7ชีวิต มาถึงสวนโมกข์นานาชาติ ความสงบเงียบบริเวณโรงอาหารที่เราต้องลงทะเบียนทำให้เสียงของเราแผ่วลงได้บ้าง

 ลมพัดใบไม้แกว่งไกวทักทายจนอดนึกถามตัวเองไม่ได้ว่า ความสงบเงียบแบบนี้หรือที่จะขัดเกลาใจเราให้เรียบเย็นขึ้นได้

สายตาที่มองไปรอบๆ ยังคงให้คำตอบอะไรไม่ได้มากนัก ขณะนั่งรอ ลองหลับตาลงแล้วสัมผัสสถานที่แห่งนี้ด้วยใจ กลับพบว่ารู้จักที่แห่งนี้ได้ดีกว่าสายตาที่มองเห็นเสียอีก ความสงบเย็นของอาณาบริเวณ เสียงใบไม้ที่พัดตามแรงลมทำให้สุขใจอย่างประหลาด

ใช้ความรู้สึกจากใจสัมผัส  มันได้ผลจริงๆนะ

หลังจากรอไม่นานนักเจ้าหน้าที่มาต้อนรับพร้อมทั้งสอบถามถึงวัตถุประสงค์การมาปฏิบัติธรรมในครั้งนี้ หลายคนที่มาด้วยกันบอกว่า ที่ทำงานให้มา  แต่ตัวเราเองกลับตอบอยู่ในใจว่า อยากให้ครั้งหนึ่งในชีวิตนี้ได้มีโอกาสสัมผัสสิ่งดีๆๆ ที่ชนรุ่นก่อนได้สร้างไว้ให้ อยากรู้ว่าความสงบจะเป็นเพื่อนสนิทแทนเจ้าความทุกข์ได้รึเปล่า..........

 

คำสำคัญ (Tags): #ความทุกข์
หมายเลขบันทึก: 173538เขียนเมื่อ 27 มีนาคม 2008 21:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 มีนาคม 2012 22:17 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
  • สวัสดีค่ะ
  • ยินดีด้วยนะคะ
  • ป้าแดง อยากปฏิบัติแต่โอกาสยังมาไม่ถึง
  • ยิ่งสูงยิ่งต่ำ อาจารญืหมอธนพันธุ์เขียนเอาไว้ป้าแดงก็ชอบจังค่ะ คงจะคล้ายกับอยู่ต่ำมุ่งกระทำในสิ่งสูง
  • ขอบคุณค่ะ
  • ยินดีที่ได้รู้จักค่ะป้าแดง
  • ถ้ามีโอกาสลองไปสวนโมกข์ซักครั้งนะค่ะ แล้วบางทีอาจรู้ว่า อืม ความสุข สงบอยู่ใกล้นิดเดียว
  • ขอบคุณนะค่ะที่แวะมาทักทาย
  • สวัสดีค่ะ
  • แวะมาทักทาย...เพื่อนร่วมวิชาชีพ
  • หาดใหญ่เป็นอย่างไรบ้างคะ
  • สบายดีมั๊ย.....
  • บางที..นะบางที ความสงบกับความทุกข์ต่างก็เป็นเพื่อนสนิทได้ทั้งคู่ เพียงแต่เราจะรักษาความสงบได้นานแค่ไหน และรู้จักบริหารความทุกข์ให้ลงตัวได้อย่างไร
  • ครั้งหนึ่งเมื่อ 15 ปีก่อนเคยเตรียมตัวจะไปสวนโมกข์ (อย่างไปเพราะศึกษาคู่มือมนุษย์...แล้วอยากไปสัมผัสด้วยตาและใจ) แต่บุญไม่ถึง ...เลยสัมผัสด้วยใจก็พอ
  • ขอบคุณค่ะ
  • สวัสดีค่ะคุณสีตะวัน
  • ช่วงนี้หาดใหญ่ร้อนมาก คิดเอาเองว่าร้อนมากกว่าทุกปี
  • บรรยากาศโดยทั่วไปก็เงียบๆเป็นบางวัน
  • ถ้ามีโอกาสต้องไปสวนโมกข์ให้ได้นะค่ะ
  • หลายคนเคยบอกว่าความสุขกับความทุกข์อยู่ใกล้กันแค่เส้นบางๆกั้น เมื่อไหร่ที่เราสุข ความทุกข์ก็ต้องหลบฉาก และเมื่อไหร่ที่เราทุกข์ ความสุขก็ห่างหายเพราะฉะนั้นอยู่ที่เราว่าจะเลือกให้อะไรอยู่ หรืออะไรหลบฉาก
  • ขอบคุณค่ะ

ได้กลับมาอ่านบันทึกของตัวเองอีกครั้งหลังจากผ่านไปหลายปี

ประสบการณ์บางครั้งสอนให้คิดต่าง มากมายเพิ่มเติมกว่าที่เคยเป็น.....

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท