สวัสดีเพื่อน ๆ ชาว ป. บัณฑิต แม่ฮ่องสอน ทุกคน
วันนี้อยากเขียนเกี่ยวกับความประทับใจของเพื่อนๆที่มาเรียนหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพครู ณ มหาวิทยาลัยราชภัฎเชียงใหม่ วิทยาลัยแม่ฮ่องสอนนั้น ตลอดระยะเวลา 1 ปี
มานั่งคิดใคร่ครวญก็อดรู้สึกภูมิใจที่ได้มีโอกาสเข้ามาลงทะเบียนและเป็นนักศึกษาของสถาบันแห่งนี้ ได้พบ ได้เจอ เพื่อนนักศึกษาใหม่ที่เข้ามาเรียนร่วมกันจากแต่ละหน่วยงาน แต่ละสถานศึกษา นอกจากได้ทำความรู้จักกันแล้ว ทุกคนล้วนแล้วแต่มีความเป็นกันเอง รอยยิ้ม น้ำใจ ที่มอบกันกันด้วยความจริงใจ นั่นป็นสิ่งที่หาได้ยากจากที่อื่นๆ เวลาที่มองดูแล้วรู้สึกว่าประทับทุกที จะมีสถาบันไหนที่จะเรียนได้อย่างมีความสุข ซึ่งแต่ละคนก็มีบุคลิกภาพที่แตกต่างกันไป เต็มไปด้วยความมีมิตรภาพจนฉายภาพของความสุขได้อย่างชัดเจน คุณธีรภัทรบรรยากาศให้เกิดความร่าเริงในการเรียน เป็นคนน่ารักมาก ทุกคนให้ความนับถือ คุณทิวามีรอยยิ้มที่เป็นมิตร คอยช่วยเหลือแม้เรื่องเล็กๆน้อยๆ คุณนุชวรรณเป็นน้องคนสุดท้องที่มีเส้นเสียงที่สดใสดวงตามีความมุ่งมั่นในการเรียน คุณนฤมล หรือน้องเกด เป็นคนสวยประจำรุ่นที่ทำให้ทุกคนแวะเวียนสนทนา คุณพวงทอง บรรณารักษ์ห้องสมุดประชาชน ประจำจังหวัดแม่ฮ่องสอน แสนใจดีคนนี้ มีเมตตา ต่อเพื่อนร่วมงานเสมอ คุณเพชรลดา น้ำเสียงที่เอื้ออาทรต่อเพื่อนร่วมชั้นเรียน คุณอรทัย เพื่อนสนิทของคุณเพชรลดา มักจะเกี่ยวก้อยคุยกันอย่างร่าเริง คุณเพิ่มพูน น้ำเสียงอันนุ่มนวลที่คอยซักถามในชั้นเรียนฟังแล้วอบอุ่นสบายใจ คุณสังเวียร บุรุษแห่งพุทธเกษตร มุ่งมั่น ตั้งใจเรียน คุณวัลลภ คอยตั้งคำถามในวิชาเรียนให้เราชวนคิดอยู่เสมอ คุณจันทร์กวี สหายร่วมชั้นที่แสนดี คุณวันดีคอยถามไถ่สารทุกข์สุกดิบของคนอื่นเสมอ คุณขจร หนุ่มที่มีเสียงหัวเราะชวนสนุกสนาน คุณวิริยะ ชายหนุ่มรูปงามที่คอยเอื้อเฟื้อตลอดเส้นทางการเดินทาง คุณสรพงษ์ หนุ่มช่างสงสัย หมั่นถามเรื่องการเรียนเสมอ คุณเอกรัฐ บนเส้นทางเลือกที่ตนเองปรารถนาในวิชาชีพครู คุณแก้วตา มิตรผู้ให้กำลังใจ คุณศรีไพร คุยสนุกสนานร่าเริง เป็นกันเอง คุณจิตติมา มักจะคอยมาถามเรื่องเรียนอยู่เสมอ คุณอรริสา สาวน้อยใจดี คุณเฉลิมศักดิ์ ผู้คอยช่วยเหลือเพื่อร่วมชั้นเรียน คุณประภาพรรณ มาไกลตั้งแม่สะเรียง ตั้งใจเรียนอย่างจริงจัง คุณภควัต หนุ่มสุดหล่อ น้ำเสียงทุ้ม มีอาวุธประจำกายคือโน้ตบุ๊คซึ่งให้ความช่วยเหลือเพื่อร่วมชั้นเรียน คุณสาโรจน์ ยามติดขัดมิตรน้อยคนนี้จัดการให้ชั้นเรียนเรียนไปได้อย่างราบรื่น
ตลอดระยะเวลา 1 ปี ที่เรียนหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพครู ภูมิใจที่ได้พบมิตรภาพที่หาได้ยาก และความภูมิใจนี้จะแปรเปลี่ยนเป็นความทรงจำที่ยากจะลืมเลือน
สวัสดีครับอาจารย์
บรรยายความรู้สึก ทำเอาครูดอยยิ้มนะครับ
คุณนฤมล แหม บอกชื่อเล่นด้วยนะครับ
คงเป็นคนสวยประจำใจ อาจารย์นะครับ
อิอิอิ
สวัสดีค๊า...
โห...ไม่คิดเลยว่าอาจารย์ธวิช จะแอบเก็บข้อมูลของเพื่อนๆร่วมรุ่นได้ขนาดนี้เลยนะคะ นึกว่าจะสนใจแค่คนเดียวซะอีก ..(อิอิอิ)
วันเวลาผ่านไปรวดเร็วมากเลยนะคะ ..เผลอแป๊บเดียว ก็ผ่านไป ๑ ปี เรียนจบหลักสูตรซะแล้ว (แต่กว่าจะจบก็ไอค่อก ไอแค๊ก กันจนแสบคอ ..อิอิ)
การติดไอเกือบยกห้องเนี่ย ก็ถือเป็นประสบการณ์อันล้ำค่า ที่อาจารย์...(จุด จุด จุด..เอ่ยนามไม่ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูจะสิ้นชีพ) ท่านอยากให้เราจดจำท่านแบบลืมไม่ลงแน่ๆค่ะ ..โฮะๆๆๆๆ
ภูมิใจและดีใจมากที่ได้มาพบและเรียนร่วมรุ่นกับทุกท่านค่ะ ๑ ปีที่ผ่านมา ได้ทั้งเครือข่ายและได้ความรู้ต่างๆมากมายจากในตำรา และนอกตำรา
ขอบคุณอาจารย์ธวิชมากค่ะ สำหรับบันทึกดีๆ ทำให้ระลึกถึงพี่ๆเพื่อนๆแต่ละท่านได้มากเลยค่ะ (=^_^=)
ชื่อหนูเขียนผิดไปนีสนุงค่ะ เขียนว่า " เพ็ชรดา " นะคะ แต่ไม่เป็นไรค่ะ แค่อาจารย์ไม่ลืมเขียนชื่อหนูลงไป ก็ดีใจมากแล้วค่ะ (^_^)
ปล.พี่จิตติมา ก็เคยเขียนบันทึกถึงเพื่อนป.บัณฑิต ลองเข้าไปอ่านดูนะคะ ที่ http://gotoknow.org/blog/toonty/169848 ค่ะ
แวะมาเสริมน้องครูดอยค่ะ
-- คงเป็นคนสวยประจำใจ อาจารย์นะครับ -- แอ่ะๆ
แซวผู้หลักผู้ใหญ่ไม่ดีนะคะน้องครูดอย
อิอิอิอิอิ
สวัสดีครับ ท่านรองทวิช
หากินแบบนี้ก็ใช้ได้นะครับ ทุกครั้งที่ผ่าน อัดแน่นด้วยเนื้อหาวิชาการ หลายคนอาจจะไม่ชอบกินแบบนี้ก็ได้
สวัสดีครับ ครูดอย
สวัสดีครับ ดอกไม้ที่ปลายดอย
สวัสดีครับ ครูสังเวียร
สวัสดีครับ อ.ทวิชอีกรอบ
สวัสดีครับ ครูสังเวียร เราก็ต้องพยายามและมีความมุ่งมั่นตามที่อาจารย์แนะนำ ครับ
สวัสดีค่ะ อ.ทวิช
ขอบคุณนะค่ะที่คอยเก็บรายละเอียดเล็ ๆ น้อย ๆ ของเพื่อน ๆ ในห้อง ถึงแม้เวลา แค่ 1 ปี แต่มันคุ้นนะค่ะ ได้มิตรภาพที่ดีด ๆ กลับไปทุกคนเลย...
หาย ไว ๆ นะค่ะ อ. แขนเหล็ก.. อิอิ
สวัสดีครับ คุณโจชัว
มิตรภาพ สำคัญครับ ถึงแม้จะเจอกันทุกวันเสาร์-อาทิตย์ ต่อไปคงได้เจอกันอีก ถ้าคุณโจชัวยังย้ายไปไหน นะครับ
สวัสดีค่ะ อ.ทวิช
ช่างบรรยายได้สอดคล้องจริง