ฟังมากไปก็ไม่ดี
เช้าวันอาทิตย์ที่ 23 มีนาคม 51 ผมไปวิ่งในสวนเสรีไทย หน้าสำนักงานเขตบึงกุ่ม ตอนนี้วิ่งสบายขึ้นเยอะเลยครับ ต้องขอชมสำนักเขตที่ปรับปรุงสิ่งดีๆ อยู่เสมอ เช่น ทำสนามเด็กเล่นพื้นทราย ปรับปรุงผิวถนนทางเดิน-วิ่งในสวน, สวนดอกทานทะวันหน้า และหลังสำนักงาน ซึ่งเรียกคนให้มาถ่ายภาพเป็นที่ระลึกกันเยอะทีเดียว
ระหว่างที่วิ่งในตอนเช้า ในสวนเสรีไทยก็จะมีเสาลำโพง เป็นจุดๆ ถ่ายทอดเสียงรายการวิทยุให้เราได้ฟังด้วย ในขณะที่ผมวิ่งอยู่นั้น มีรายการวิทยุที่เล่านิทานพอดี เรื่อง กบแข่งกันปีนเสาที่สูงมาก เพื่อรางวัลอันยิ่งใหญ่ แต่ไม่มีกบตัวใดปีนได้ถึงยอดเสา ยกเว้นเพียงตัวเดียว ตัวอื่นตกลงมาระหว่างกลางเสาทั้งนั้น
เมื่อกบตัวที่ถึงยอดเสามารับรางวัล ก็ถูกสัมภาษณ์ว่าพิชิตยอดเสาได้อย่างไร ถึงตอนนั้นทำให้ทราบความจริงว่า กบตัวที่ชนะนั้น "หูหนวก" ไม่ได้ยินเสียงที่สัมภาษณ์เลย
ส่วนกบที่ปีไม่ถึงยอดเสานั้น ในระหว่างที่ปีนเสานั้นก็จะได้ยินเสียงจากข้างล่างบ้าง จากพวกที่ปีนแข่งกันเองบ้าง ซึ่งคำพูดหรือเสียงที่ได้ยินเหล่านั้น ต่างเป็นเรื่องที่บั่นทอนกำลังใจ ซึ่งพอฟังมากเข้าก็ทำให้ยอมแพ้ในที่สุด
ทำให้ความคิดของผมในระหว่างที่วิ่งก็ฉุกคิดขึ้นมาว่า เราเคยเรียนเรื่อง deep listening ซึ่งดูเหมือนว่าการฟังจะเป็นเรื่องที่ดีมาก แต่พอมาฟังเรื่องนี้ ทำให้คิดถึงคำพูดที่ว่า
"ทุกอย่างมีขาว มีดำ มีต่ำ มีสูง แม้แต่ความดี ยังมีซ้าย มีขวา เลือกสายกลางไว้แล้วจะดีเอง"
ความเห็น (1)
- กบหูหนวก ครับ
- ยังดีนะครับ
- บางอย่างได้ยิน แต่ ฟังไม่รู้หู