เป็นเรื่องแปลกมากสำหรับตนเอง เมื่อได้มาเป็นครูสอนเด็กๆในโรงเรียน เพราะสิ่งที่เล่าเรียนมาและความใฝ่ฝันก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกันนัก สมัยเรียนชั้นมัธยมที่หาดใหญ่วิทยาลัย เพื่อนๆในห้องKing เขาก็มุ่งจะ Entrance ให้ได้หมอ หรือวิศวะกันทั้งนั้น บังเอิญตนเองก็อยู่ในห้องที่ว่านี้ แต่คิดไม่เหมือนชาวบ้านเขา อยากเรียนเกษตรเพราะอยากมีชีวิตเหมือนบ้านเล็กในป่าใหญ่ อยู่ท่ามกลางธรรมชาติ ต้นไม้ สัตว์เลี้ยง มีป่า มีน้ำตก ลำธาร...
เมื่อเข้ามากรุงเทพฯ เพื่อเรียนกวดวิชา เพื่อนๆเขาเรียนอย่างเอาเป็นเอาตาย ตนเองไม่ยอมเรียน แต่กลับไปนั่งเล่นในม.ก. บอกว่าจะต้องเรียนที่นี่แหละ และในที่สุด...ตั้งแต่บัดโน้น..จนบัดนี้ ก็ไม่เคยรู้จักชีวิตของการเรียนกวดวิชาหรือเรียนพิเศษเลย และสุดท้ายก็ได้เรียนเกษตรสมใจนึก เป็นแกะดำของเพื่อนๆและเป็นศิษย์ที่ไม่รักดีของครู จนปัจจุบันนี้ก็ไม่ได้พบเพื่อนเก่าอีกเลย
ครั้นจบเกษตรก็ทำงานเป็นนักวิชาการ ทำวิจัยโรคพืชอยู่ในห้อง Lab วันดี คืนร้ายของนักเรียนก็เกิดขึ้น เพื่อนๆร่วมอุดมการณ์สมัยออกค่ายในชนบท ชักชวนกันให้เป็นครูเพื่อพัฒนาเยาวชนของเรา ส่วนใหญ่จะเป็นอาจารย์ในวิทยาลัยเกษตรกรรม และในมหาวิทยาลัยต่างจังหวัด ตนเองยังไม่พร้อมเพราะต้องอยู่กับน้องและหลานที่ยังเรียนในกรุงเทพฯ จึงได้สมัครสอบเป็นครูใน โรงเรียน เมื่อได้เป็นครูสมใจคิด ชีวีตก็สนุกและแปลกใหม่จริงๆ จำได้ไม่ลืมเลย เพราะไปโรงเรียนวันแรกก็ต้องสอนเลย แต่ตนเองไม่เคยเรียนการสอนและไม่เคยสอนมาก่อน ดังนั้นครูบาอาจารย์กี่ท่านที่ได้สอนเรามา ก็ได้อัญเชิญมาไว้หน้าห้องนั่นแหละ และได้แอบดูครูอื่นสอนก่อนหนึ่งชั่วโมง หลังจากนั้นก็ตั้งสติระลึกถึง บูรพาจารย์ ตั้งใจเลือกวิธีการสอนที่ตนเองเคยได้รับและประทับใจมาใช้สอนเด็ก...ในที่สุด วันแรกก็ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ทั้งครูและเด็ก เพราะชั่วโมงแรกขาสั่น แต่หลังจากนั้นก็เพลิน สอนเกินเวลากินข้าว
ครั้งแรกตั้งใจจะเป็นครูสัก 1-2 ปี แล้วเปลี่ยนงานใหม่เพราะที่เคยสมัครไว้ก็เรียกให้โอนไปได้ แต่ชีวิตได้ผกผันเมื่อได้มาเป็นครู รู้สึกอยากสอน อยากถ่ายทอดความรู้ ความคิดให้เด็ก แม้ว่าตนเองไม่ค่อยจะมีความเป็นครูที่เต็มรูปแบบจริงๆ บัดนี้ก็เป็นครูจนแก่แล้ว แต่เพื่อนๆที่ชักชวนส่วนใหญ่เขาไปทำงานอื่นๆเกือบหมดแล้ว พบกันในงานสังสรรค์เขามองเราแปลกๆเหมือนกัน นี่แหละ เมื่อเราได้มาเป็นครู ชีวิตมีมุมมองที่แตกต่าง อย่างน่าทึ่ง......
สวัสดีค่ะอาจารย์
มาเยี่ยมให้กำลังใจ ความเป็นครูอยู่ในสายเลือดแล้วค่ะ จากข้อความว่า .... แต่ชีวิตได้ผกผันเมื่อได้มาเป็นครู รู้สึกอยากสอน อยากถ่ายทอดความรู้ ความคิดให้เด็ก แม้ว่าตนเองไม่ค่อยจะมีความเป็นครูที่เต็มรูปแบบจริงๆ
สวัสดีครับ
มาเยี่ยม ...
ครูคือผู้ที่ยกจิตวิญญาณมนุษย์ให้สูงขึ้นนะครับ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณทุกท่าน ที่กรุณาให้กำลังใจ จะพยายามทำหน้าที่ให้ดีที่สุดค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครู
ดิฉันดีใจนะคะที่ได้อ่านเรื่องที่คุณครูเขียนมาเล่าให้ฟังเพราะดิฉันก็มีอาชีพเดียวกับท่านค่ะ แต่ดิฉันพึ่งจะเริ่มเรียนในป.บัณฑิตและเริ่มฝึกการทำ blog07'จึงยังไม่ค่อยคล่องเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ janta502
เข้าไปหาในบล็อคของชาว admin502 แล้วไม่เจอค่ะ วันหลังจะไปเยี่ยมอีกค่ะ
ดีใจจัง ที่เราเป็นลูก ญ.ว.เหมือนกันแถมวิถีชีวิตก็คล้ายคลึงกัน หนูอยากเรียนคณะวนศาสตร์ ม. เกษตร แต่สอบเข้าไม่ได้ โดยวิถีคนใต้ ก็ไปเรียนราม ทั้งห้องมีหนูเรียนรามคนเดียว หนูจบวิทยาการคอมพิวเตอร์รุ่นที่เรียนภาษาแอสแซมบลี้ แล้วชีวิตก็ผกผันมาเป็นครูที่ปัตตานีท่ามกลางสงคราม...ครูเป็นอาชีพที่หนูรักที่สุด
สวัสดีครับอาจารย์
ผมเข้ามาแวะเยี่ยมแล้วครับ
ผมสมัครแล้วน่ะครับ
แต่ทำไม่เป็น เดี๋ยวค่อยทำหลังเอเน็ตครับ
ขอบคุณอาจารย์มากครับ สำหรับวันนี้ครับ
ผมจะสู้ จะอดทน จะพยายามทำ ผลออกมาเป็นอย่างไร ก็ถือว่าเราทำดีที่สุดแล้วครับ
สวัสดีค่ะคุณครู
"เมื่อได้มาเป็นครู รู้สึกอยากสอน อยากถ่ายทอดความรู้ ความคิดให้เด็ก แม้ว่าตนเองไม่ค่อยจะมีความเป็นครูที่เต็มรูปแบบจริงๆ " ประทับใจจังค่ะเป็นครูด้วยจิตวิญญาณ
เป็นกำลังใจให้คุณครูในการถ่ายทอดแก่ศิษย์รักทั้งหลายนะคะ
สวัสดีครับอาจารย์
ผมทำบล็อกเรียบร้อยแล้วน่ะครับอาจารย์