ครูดอย
หมู่บ้านหนองเขียว ตำบลห้วยโป่ง อำเภอเมือง จังหวัดแม่ฮ่องสอน เป็นหมู่บ้านที่เต็มไปด้วยความยากลำบากแห่งการเดินทางโดยเฉพาะเวลาฝนตก เช้าวันอาทิตย์ผมและครูอีก 2 ท่าน ต้องออกเดินทางจากตัวเมืองไปยังโรงเรียน ผมและคณะครูนัดเจอกันที่ตลาด เพื่อหาซื้อเนื้อ ,ผัก และของใช้ต่างๆ เท่าที่จะนำไปได้ เพราะบนดอยไม่มีของกินอะไรมากนัก พอจัดข้าวของสัมภาระเสร็จก็ออกเดินทางมายังตำบลห้วยโป่ง เวลาบ่ายพอดี แต่ต้องเดินทางจากตัวตำบลไปยังหมู่บ้านอีกประมาณ 35 กิโลเมตร ที่เป็นถนนลูกรังและขึ้นเขาสูง พวกเรามาพักอยู่ที่ร้านประจำตำบลอยู่สักพัก ฝนก็เกิดตกลงมาอย่างหนัก พอฝนหยุดตกก็ออกเดินทางต่อ เป็นเวลาบ่ายสองโมงครึ่งแล้ว พอเริ่มเข้าสู่ถนนเดินแดงที่เปียกไปด้วยฝนเท่านั้นและการเดินทางก็เป็นไปอย่างยากลำบากเพราะถนนลื่นมากและดินยังมาติดกับบังโคลนด้วยพอขี่ไปได้ระยะหนึ่งก็ต้องจอดเพื่อเอาดินออกก่อน ผมและคณะครูขี่รถมาคนละคัน ใครขึ้นไปถึงยอดดอยก่อนก็ต้องลงมาช่วยอีกคันหนึ่งก่อนแล้วค่อยไปต่อ ผมเดินขึ้นลงเพื่อช่วยประมาณ 10 ครั้งเห็นจะได้ ข้าวของที่ซื้อมาก็อยากจะโยนทิ้งเพราะมันหนักเหลือเกิน เดินทางมาถึงได้ครึ่งทางฝนกลับตกปอยๆลงมาอีกทำให้ต้องประคองทั้งคนละรถให้ไปถึงโรงเรียนด้วยความยากลำบาก กว่าจะถึงโรงเรียนผมเอารถล้มสัก 6 ครั้งเห็นจะได้ เจ็บไปหมดเลยครับแลเนื้อตัวก็เต็มไปด้วยขี้โคลน เด็กก็เข้ามาช่วยข้นข้าวของและบอกว่า "ครูครับหน้าฝนนี้ครูต้องใส่โซ่ด้วยครับ" ผมมานึกในใจทำไมพึ่งมาบอก
ความเห็น (4)
- สวัสดีคะคุณครู
- แวะเข้ามากทักทายคะ
- เข้ามาเป็นกำลังใจให้คุณครูดอยทุกท่านคะ
- สู้ ๆ นะคะเพื่อนักเรียนคะ
-
ขอบคุณคะ
เป็นกำลังใจให้นะคะแล้วบนดอยมีคอมพิวเตอร์ด้วยหรอคะครูดอย
ดีนะที่ไปถึงจนได้
แวะมาเป็นกำลังใจให้นะคะ
สู้ๆๆๆ