ธรรมดาของชีวิต


ชีวิตที่มีหวัง

ในการตำรงชีวิตนั้น มีทั้งสิ่งที่มากระทบเราหรือสัมผัส  ซึ่งเรียกว่า อารมณ์  ความรู้สึก นั้น มีทั้งที่พึงปรารถนาและไม่พึงปรารถนา  ซึ่งเราเรียกว่าเป็นความธรรมดาของชีวิต

       ในเวลาที่ทำงานหรืออยู่ที่ไหนก็ตามแต่ มักจะเกิดสิ่งเหล่านี้เสมอ ได้แก่

1.ลาภ   เสื่อมลาภ

2.ยศ     เสื่อมยศ

3.สุข     ทุกข์

4.สรรเสริญ    นินทา

สิ่งเหล่านี้ เราเรียกมันว่า โลกธรรม คือสิ่งที่เป็นไปตามกระแสโลก ซึ่งมักจะพบเห็นอยู่บ่อย ๆ ทั้งตัวเราและผู้อื่น  ยกตัวอย่าง

           เวลาเราปฏิบัติงาน เราก็ทำดีที่สุดตามความสามารถแล้วก็ยังถูกว่ากล่าว ทำก็หาว่าทำไม่ถูก

ไม่ทำ ก็หาว่า ไม่มีสมอง ไม่คิดก็หาว่าสมองควาย คิดก็หาว่าคิดไม่ถูกแล้วจะให้ทำยังไงกันดี

         ประเภทเจ้านายหรือหัวหน้านั้นมีหลายประเภท บางประเภทเอาใจยาก บางประเภทเอาใจง่าย

บางประเภทรับฟังความคิดเห็นของผู้อื่นอย่างมีเหตุและผล ใจกว้าง บางประเภทยึดแต่ความคิดของกู กูถูกคนเดียว ยู ไม่เกี่ยว ไร้เหตุและผล ใจแคบ ใครเจอคนประเภท นี้ ลำบากใจหน่อย บางคนอารมณ์ร้อนขี้บ่นก็แย่เหมือนกันประเภทนี้ 

         สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ  เมื่อคนอื่นทำกับเราอย่างไร  จงอย่าทำกับคนอื่นอย่างนั้น ประโยคนี้ ผมจำได้จนขึ้นใจ เมื่ออาจารย์ท่านหนึ่งได้มาสอนสมัยเรียน ระดับอุดมศึกษา ท่านให้ข้อคิดแบบนี้

เพราะอะไร  เพราะ ดังนี้

         สิ่งที่ทำให้คนเราเสียผู้เสียคนได้ มีอยู่ 3 ประการ

1. เงินทอง เปรียบเสมือนอสรพิษ ฤทธิ์ร้าย 

2. อำนาจ  ผู้ใดใช้ในทางที่กดขี่ ข่มแหง ผิด พึงระวังเถิด(ข้อนี้สำหรับ ผู้ปกครองทั้งหลาย พึงรอบคอบยั้งคิดยั้งทำ)

3. สตรี  (ข้อนี้สำหรับบุรุษ) ทำให้ขาดสติเสียผู้เสียคนมามากต่อมากเช่นกัน   พึงคิดดี ๆ กันเถิด 3 ข้อนี้

        สิ่งเดียวที่เราทุกคนเมื่อเจอปัญหา คือ จงสร้างขันติบารมี เพราะขันติ คือ ความอดทน เป็นตบะของนักปราชญ์ พระพุทธเจ้าท่านว่าไว้  ที่สำคัญจงสร้างปัญญาให้เกิดขึ้นในตนเอง

ปัญญาจะเกิดขึ้นได้ 3 ประการ คือ

1. ปัญญาที่เกิดจากการฟัง

2. ปัญญาที่เกิดจากความคิดพิจารณา

3. ปัญญาที่เกิดจากการฝึกฝน ขัดเกลา สั่งสมประสบการณ์ เป็นต้น

     ท่านทั้งหลายเชื่อไหมครับว่า คนเราไม่ว่าทำงานที่ไหน เงินเดือนมากเท่าไร ก็สุขไม่เท่าอยู่

ไกล้ชิดพ่อและแม่(ผมจำได้ เพราะเพื่อนผมเป็นคนพูดและผมก็ว่าจริงอย่างนั้น)ผู้ให้ไออุ่น จริงไหมครับ เมื่อเจอปัญหาท่านจะนึกถึงใครก่อน (ตอบ พ่อและแม่เป็นคำตอบสุดท้าย)

 

                                                               สวัสดีตรับ

                                                                ธฉันทะ

คำสำคัญ (Tags): #ธรรมดาของชีวิต
หมายเลขบันทึก: 172085เขียนเมื่อ 21 มีนาคม 2008 13:28 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 23:12 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

สวัสดีครับครูเฉิน

จริงด้วยครับครู อยู่ที่ไหนก็ไม่สุขใจเท่าอยู่ใกล้พ่อกับแม่ ^^

อ่านบันทึกของครูแล้วได้ข้อคิดมากเลย

ขอบคุณนะครับครู

ขอบคุณWardah ที่มาเยือน

พ่อแม่เป็นพระในบ้านครับคุณ น้องเอกที่เคารพ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท