การกลับตัว

กลับตัว

ผู้ใดเป็นพาลและรู้ตัวว่าเป็นพาล ผู้นั้นอาจเป็นบัณฑิตได้ ส่วนผู้ใดเป็นพาลแต่สำคัญตนว่าเป็นบัณฑิตผู้นั้นจัดว่าเป็นพาลแท้

พระพุทธภาษิตนี้ ทำให้เด้ข้อคิดว่า ตามธรรมดาสามัญชนอย่างเรา ๆ ท่าน ๆ นี้ อาจจะทำความผิดได้ด้วยกันทุกคน แต่ผลของการกระทำความผิดนั้นแตกต่างกัน คือบางคนทำผิดแล้วแต่ไม่รู้สึกว่าตนทำความผิด กลับสำคัญว่าตนทำดีแล้ว ใครจะแนะนำอย่างไรก็ไม่ฟัง คนอย่างนี้พระพุทธองค์กล่าวว่าเป็นพาลโดยตลอดไม่มีโอกาสกลับตัวเป็นคนดีได้

ส่วนผู้ใดทำผิดแล้วยอมรับว่าทำความผิด และตั้งใจกลับเนื้อกลับตัวกลับหางกลับหัว กลับชั่วให้เป็นดี คนเช่นนี้ย่อมมีโอกาสกลับตัวเป็นคนดีได้ พระพุทธศาสนาสอนไห้ซำเติมคนทำความผิดแต่ให้

กำลังใจและโอกาสแก่ทุกคนทีผิดพลาดให้รู้จักปรับปรุงตนให้ดีขึ้นด้วยวิธีดิ้นให้หลุด หยุดให้เป็น เห็นให้ดี หนีให้พ้น

ในสมัยพระพุทธกาลก็มีพระเถระที่เคยเป็นโจรในสมัยฆารวาส แต่ภายหลังได้ฟังพระธรรมจากพระพุทธองค์ ก็กลับตัวและละเลิกความชั่วได้อย่างเด็ดขาด

เพราะฉะนั้น ชีวิตเรายังไม่สายเกินไปหรอกที่จะแก้ไขปรับปรุงชีวิตให้มันดีข้น ให้ก้าวหน้าขึ้น และให้เจริญฃึ้น

ชีวิตไร้ สาระ ขณะนี้

ยังไม่สาย เกินที่ จะแก้ไข

แม้ชีวิต เหลือน้อย ลงเพียงใด

ควรภูมใจ ที่ได้ ทำดีทัน

มีคนเห็น หรือไม่ เป็นไรเล่า

ควรเลือกเอา ความดี ที่สร้างสรรค์

มีคนเห็น หรือไม่ ไม่สำคัญ

ในใจเรานั้น รู้ว่าดี เท่านี้พอ

การนำเสนอธรรมะของผมในวันนี้ก็จบลงเพียงเท่านี้ กราบสวัสดีครับ