วันนี้เป็นวันเริ่มต้นของการเล่าเรื่องของหวาน

วันนี้เป็นวันที่เรารู้สึกว่ามีคนคนนึงเค้ารักเรามากๆ แล้วเค้าก็คาดหวังกับเรามากๆ เค้าอยากให้เรารู้ใจเค้า ไอ้เราก็ไม่ค่อยจะรู้ เค้าอยากให้เราละเอียดรอบคอบไม่ซุ่มซ่าม ไอ้เราก็ซุ่มซ่าม เค้าอยากให้เรา.......เราก็ทำไม่ค่อยได้ บางครั้งมันก็เครียด แต่สุดท้าย เราก็พยายามทำ สุดท้ายถึงแม้ว่าจะไม่พอใจกัน ก็เปลี่ยนเรื่องคุยใหม่ หังเราะด้วยกันได้เหมือนเดิม

เค้าคนนั้นใครนะเหรอ.....เดาได้อยู่แล้ว... 

[Nan & Ball Chongbunwatana]

• เป็นบล็อกเกอร์น้องใหม่เหรอคะ
• แณณก็ใหม่เหมือนกันค่ะ แต่ว่าใหม่เมื่อ 1 เดือนมาแล้วค่ะ
• ยินดีต้อนรับนะคะ   แล้วจะมาติดตามอ่านอีกค่ะ :)

[รตน]

• เริ่มอ่านบรรทัดแรก ก็ทำท่าเหมือนจะขม แต่พอลงท้ายเสียงหัวเราะคงช่วยให้กลับกลายเป็นเรื่องหวาน ๆ ของคนรักกัน อย่างที่เริ่มเรื่องไว้
• น่ารักมากค่ะ ที่เริ่มบันทึกหวานเรื่องแรก ก็คิดถึงคนใกล้ตัวที่หวานที่สุดของหมอแล้ว
• เค้าว่ากันว่าของที่มันขมตอนเริ่มชิม บางทีพอนาน ๆ เข้ามันอาจกลับกลายเป็นหวานได้ ถ้าเรารู้จักมันดีพอ ไม่ว่าจะเป็นเพราะความคุ้นลิ้น คุ้นเคย หรือเพราะเราเลือกปรุงแต่งรสชาติให้มันกลมกล่อม เพราะถ้าถามเราเรื่องขมเป็นหวานก็คิดถึงแต่ของกิน เช่น มะระ ก็ไม่มีคนข้าง ๆ ให้หวาน อ้าว ! อิจฉาซะงั้น

[Sasinand]

มาให้กำลังใจค่ะ อิๆๆ

[Up to you.]

• สงกะสัยว่าเป็นคนกลุ่มเบาหวาน...เหง๋มๆ เลย...
• ที่เห็นก็ออกจะหวานมากๆแล้วนะ...