ปราชญ์เดินดินที่ไม่ธรรมดา

ทุกคนมีสิทธิ์ผิดพลาดได้

ผม          สิ่งที่หลงเหลือจากการที่ได้นำทีมงานของสระแก้ว ไปพัฒนาบุคลากรเพื่อตัดแต่งพันธุกรรมในการทำงานร่วมกัน ที่บ้านกุลวาณิชย์ อำเภอวังน้ำเขียว นครราชสีมา ช่วงวันที่ 13 -15 กุมภาพันธ์ 51 ที่นอกเหนือจากความประทับใจของพวกเราและ สาระที่เป็นประโยชน์จากท่านวิทยากรผู้ทรงคุณวุฒิแล้ว ผมมานั่งทบทวนดูว่ามีอะไรอีกบ้างไหม ที่พวกเราได้ แตไม่รู้ว่าได้ ความคิดของผมมาหยุดที่ลุงไกร  ปราชญเดินดิน ที่เคยออกอากาศทางช่อง 9 เมื่อหลายเดือนมานี้

         ที่ผมอยากพูดถึงปราชญ์เดินดินท่านนี้ เพราะผมคิดว่า ผมรู้จัก ไกร ชมน้อย ในแง่มุมที่หลายคนไม่รู้จัก ในขณะเดียวกันผมก็เชื่อว่า ไกร  ชมน้อย รู้จักผมในแง่มุมที่เกือบทุกคนไม่รู้ ดังนั้นจึงอยากถ่ายทอดให้เป็นเกล็ดดำเนินชีวิตในโอกาสต่อไป

        ปี 2524 ผมทำงานอยู่ที่ศูนย์การศึกษานอกโรงเรียนจังหวัดชัยภูมิ  ก็สนุกสนานไปตามประสาคนหนุ่ม  สนิทชิดเชื้อกับชาวชัยภูมิมากมาย พยายามฝึกพูดภาษาอีสาณ และพูดได้ตราบเท่าทุกวันนี้ คนอีสาณเขาชอบให้เราพูดภาษาบ้านเขา พูดไทยแนลาวแนเขาชอบครับ ปลายปี 2524 ผมได้มีโอกาสรู้จักเพื่อนร่วมงานคนใหม่ เป็นลูกจ้างชั่วคราวตำแหน่งเจ้าหน้าที่ธุรการ นัยว่าเป็นคู่เขยกับ ผอ.ศูนย์ เขาเพิ่งกลับจากการไปทำงานที่อิรัค และกำลังตกงานก็เลยมาทำงานในตำแหน่งนี้  โดยใช้เวลาตอนเย็นสอนดนตรีมีรายได้เพิ่มขึ้นอีก

         เราสนิมสนมกันเร็วมาก อาจจะเพราะเราอายุใกล้เคียงกัน ชอบดนตรีเหมือนกัน และข้อสำคัญเราเป็นคนพลัดบ้านด้วยกัน เราเที่ยวด้วยกัน เล่นดนตรีอยู่วงเดียวกัน เขาเล่นกีต้าร์ ส่วนผมเป็นนักร้องนำ ไปใหนมีแต่คนรู้จัก

         ช่วงเวลาแห่งความสุขของเราสองคนมีไม่นานนัก สองปีต่อมา ผมลาศึกษาต่อต้องมาเรียนที่กรุงเทพฯ ทำให้เราขาดการติดต่อกัน แต่ก็ทราบข่าวเลาๆ ว่าเขาไปทำงานที่สวีเดน จวบจนผมเรียนจบกลับไปทำงาน และย้ายไป 5-6 จังหวัด จนทำให้ผมลืมเพื่อนผมคนนี้ เพื่อนตัวเล็ก ๆที่ชอบร้องเพลงลูกทุ่งฝรั่ง เล่นกีต้าร์ด้วยท่าทางที่หลายคนบอกว่ารบกวนที่ใส่รองเท้า จนสนิทใจ

        ปลายปี 2550 ผมนั่งดูทีวีรายการปราชญ์เดินดินทางช่อง 9 อสมท เขาไปถ่ายทำชีวิตของผู้ชายคนหนึ่งที่สร้างตัวมาด้วยการปลูกผักกาดสลัดปลอดสารพิษ ที่อำเภอวังน้ำเขียว นครราชสีมา พอได้ยินชื่อ ชายคนนั้น ผมขนลุก เป็นไปได้อย่างไร ปราชญ์คนนั้น นามว่า ไกร  ชมน้อย เพื่อนที่จากกันมา กว่า 25 ปี

         การพาทีมงานสระแก้วไปพัฒนาองค์กรครั้งนี้ ผมรีบไปหา ไกร  ชมน้อย ที่บ้านเขา เขาดีใจมาก เราคุยกันหลายเรื่อง แต่มีคำพูดประโยคหนึ่งที่ผมคิดว่าเขามองผมขาด เราไม่เคยคิดว่าคนอย่างนายจะได้มาเป็น ผอ.กศน. จังหวัด  แต่เขาคงไม่รู้ว่าในใจผมก็อยากถามเขาเหมือนกันว่า คนอย่างนายนะหรือที่กลายมาเป็นปราชญ์เดินดินมีเงินเป็นล้านอยู่ทุกวันนี้

        ไกร  ชมน้อย ได้มีโอกาสเล่าประสบการณ์ให้ทีมงานสระแก้วฟังมากมาย ความรู้ของเขาค่อนข้างชัดเจนและเป็นประโยชน์อย่างยิ่งกับงาน กศน. ประโยคทองของเขาในวันนั้น  คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต ส่วนใหญ่ต้องเคยเลวมาก่อน ดูตัวอย่างอย่างผม อย่าง ผอ. สมนึก เพราะคนเคยเลว มันมีภูมิคุ้มกันในตัว สามารถที่จะแก้ปัญหาในชีวิตได้ด้วยตัวเอง

        ประโยคทองประโยคนี้ ผมอยากจะบอกทุกคนว่า ไกร  ชมน้อย พยายามที่จะอธิบายว่า ทุกคนในโลกนี้มีสิทธิ์ที่จะผิดพลาดได้ สุดแต่ว่าเราจะมองความผิดพลาดนี้อย่างไร  ถ้ามองว่าความผิดพลาดเป็นบทเรียน หรือเป็นครู ถ้าเรารู้จักพัฒนาและปรับปรุง ความผิดพลาดก็จะไม่เกิดขึ้นอีกและมีแต่คนที่คิดอย่างนี้เท่านั้น จึงจะประสบความสำเร็จในชีวิต

[รัฐเขต]

                  อ่านแล้วอึ้งเลยครับ  ไม่น่าเชื่อว่าโลกจะกลมขนาดนี้  ดีใจกับท่าน ผอ.ที่ได้พบเพื่อนเก่าอย่างไม่คาดฝัน

คนที่ประสบความสำเร็จในชีวิต ส่วนใหญ่ต้องเคยเลวมาก่อน ดูตัวอย่างอย่างผม อย่าง ผอ. สมนึก เพราะคนเคยเลว มันมีภูมิคุ้มกันในตัว สามารถที่จะแก้ปัญหาในชีวิตได้ด้วยตัวเอง

ประโยคนี้ผมค่อนข้างจะเห็นด้วย จากการที่เคยพบเห็นหลายชีวิตที่ผ่านเข้ามาในเส้นทางชีวิตของผม หลายคนที่ประสบผลสำเร็จจากประสบการณ์อันเลวร้ายในอดีต กลับมาเป็นบทเรียนสอนตัวเองให้เข้มแข็ง  เป็นตัวอย่างที่ดีของสังคมด้วยซ้ำ......แต่ในขณะเดียวกัน ก็มีบ้าง แต่น้อยมาก ที่บางคนยังยึดติดอยู่กับบทบาทอันย่ำแย่เมื่อครั้งในอดีต จนถึงปัจจุบัน ก็ยังสลัดมันไม่หลุด  กลายเป็นคนไร้ค่าในสังคมไปเลยก็มี

และจริงอย่างที่ท่าน ผอ.พูดในบรรทัดสุดท้ายครับ....ถ้ามองว่าความผิดพลาดเป็นบทเรียน หรือเป็นครู ถ้าเรารู้จักพัฒนาและปรับปรุง ความผิดพลาดก็จะไม่เกิดขึ้นอีกและมีแต่คนที่คิดอย่างนี้เท่านั้น จึงจะประสบความสำเร็จในชีวิต....ขออนุญาตจำไว้สอนลูกหลานครับ.....