สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการเรียน วันจันทร์ที่ 19 พ.ย. 2550

เคยนึกถึงความตายหรือเปล่า?

 

สิ่งที่ได้เรียนรู้จากการเรียน วันจันทร์ที่ 19 พ.ย. 2550

        ครูหรือพอโตขึ้นมาอยู่มัธยมจนถึงมหาวิทยาลัยเราก็ใช่คำว่าอาจารย์   แต่ละคนมีรูปแบบการสอนที่แตกต่างกันมากมาย  บางคนสวมจิตวิญญาณความเป็นครูมาเต็ม100 แต่ก็มีบางคนลดหลั่นกันลงไปตามแต่ดวงจิตที่ยึดมั่นในจิตวิญญาณของความเป็นครู(นี้คือความคิดของดิฉันค่ะในฐานะที่เป็นลูกศิษย์ของครูหลายๆคน ได้สัมผัสถึงสิ่งที่ได้รับจากครูและอาจารย์จนถึงปัจจุบัน)  และวันนี้สิ่งที่ดิฉันได้รู้ก็คือ  เราชอบอาจารย์คนนี้จัง  เราประทับใจในวิธีการสอนและการให้เป็นอย่างมาก  มีความสุขจัง  มันเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นเองโดยไม่รู้ตัว  สิ่งที่ทำให้รู้ก็คือ  มันทำให้ตัวดิฉันรู้สึกอยากเป็นคนดีจัง แล้วก็รู้ว่าไม่ใช่เรื่องยากนะที่จะเป็นคนดี  หลักง่ายๆ  คือเราลองบอกตัวเองว่าลืมสิ่งไม่ดีที่ตัวเองเคยทำมานะ  มันไม่ใช่เรื่องเลวร้ายหรอกคนเราทุกคนมีสิทธิ์ทำผิดได้  จะด้วยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ดี  แต่วันนี้เมื่อเรามีแสงแห่งความดีส่องมาถึงแล้วเราควรที่จะคิดให้ได้  และบอกกับตัวเองว่าฉันจะเป็นคนดีนะเพียงแค่ก่อนนอนเราสวดมนต์ แผ่เมตตา  คิดดี  ทำดี และพูดดี  แล้วสภาพแวดล้อมที่ดีๆในด้านอื่นก็จะตามมาค่ะ  คนที่มีอะไรเหมือนกัน  คิดเหมือกัน ทำเหมือนกัน พูดเหมือนกัน  ก็ย่อมจะโคจรมาพบกัน(นี้ก็เป็นทัศนคติของดิฉันค่ะ)

        เพลินเลยค่ะ  สิ่งที่ได้ทำในชั้นเรียนวันนี้ก็คือ  อาจารย์ให้ทุกคนลองนึกถึงว่า ถ้าเรามีเวลา 1เดือนแล้วจะต้องตายเราจะทำอะไร  ถ้าเหลือเวลา 7 วันต้องตายเราจะทำอะไร  และถ้า 1 วันต้องตายจะทำอะไร  แต่ละคนมีความคิดทั้งหลากหลายและเหมือนกัน    เวลามีมากเราก็จะกำหนดวางแผนมากตามไป  แต่ถ้าเหลือเพียง 1 วัน  ทุกคนจะคิดเหมือนกันคือ  ครอบครัว  พ่อ แม่ พี่น้อง   มันสะท้อนให้ตัวดิฉันได้เห็นว่า  ทุกคนคิดถึงครอบครัว   แต่การกระทำในปัจจุบันที่เราไม่รู้วันตายเราทำดีพอหรือยังกับครอบครัวของเรา  พ่อ แม่ ที่คอยดูแลเลี้ยงดูเรามาตั้งแต่เท้าเท่าฝาหอย( อันนี้เรื่องจริงนะค่ะ  ดิฉันเห็นเท้าหลานที่พึ่งเกิดเล็กมาก)  ความตายไม่น่ากลัวเลยค่ะ แต่สิ่งที่น่ากลัวสำหรับดิฉันคือ ความเศร้าโศกเสียใจของพ่อ แม่  จะมีสักกี่คนที่ได้ลองคิดถึงความตายเหมือนกับเราในชั้นเรียน จะรู้ไหมว่าสิ่งที่อยู่ก้นบึงของจิตใจคืออะไร