ชายสองคน ที่มีความสุขของอิยิปต์ 1
การเดินทางออกไปดูโลกของข้าพเจ้า ทำให้ข้าพเจ้าได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง และการเดินทางแบบไปเอง หรือ Backpacker นั้น ทำให้เราเข้าถึงความจริงแท้ของประเทศนั้นๆ อย่างรู้จริงเห็นแจ้งกันไปเลย แถมได้เรียนรู้จากคนในพื้นที่และ ได้ศึกษาความเป็นอยู่ของพวกเขาด้วย
การไปอิยิปต์ทำให้ข้าพเจ้าผิดหวังไปหลายเรื่อง คงเพราะคิดเห็นไปว่า อิยิปต์มีวัฒนธรรมอันรุ่งเรืองมานานเป็นหลายพันปี ก็เลยคิดว่าความมีวัฒนธรรมอันรุ่งเรืองนั้นยังอยู่ ตอนนั้นข้าพเจ้ายังไม่ได้เรียนรู้เรื่องกฏของไตรลักษณ์ดีพอ จึงคิดไปเช่นนั้น ในวินาทีแรกของการเหยียบลงบนแผ่นดินของไคโร เราก็พบกับเรื่อง ที่ชวนมึนงงมาก เมื่อเราเข้าไปสู่อาคารผู้โดยสาร หลังจากรับกระเป๋า เราก็ตรงไปยังล้อเข็นของสัมภาระของสนามบิน ปรากฏว่าถ้าเราจะใช้ต้องจ่ายตังค์ ? เพิ่งเคยเจอนี่แหละ พอเราไปเข้าห้องน้ำสาธารณะของสนามบิน เราก็ต้องเสียตังค์ และเมื่อเราออกมาด้านนอกเพื่อนั่งรถประจำทางเข้าไปสู่ตัวเมือง เราก็เห็นความวุ่นวายสับสนของการจราจรบนท้องถนน จนข้าพเจ้าต้องถามเพื่อนฝูงที่ไปด้วยว่า ตกลงถนนนี้มันมีกี่เลนกันแน่ เพราะรถทุกคันต่างเบียดเสียดยัดเยียดไปข้างหน้า โดยไม่สนใจว่าจะชนรถข้างๆหรือไม่ ไคโรเป็นเมืองแห่งความวุ่นวายเอามากๆ และดูเหมือนจะเต็มไปด้วยมลภาวะ แถมผู้คนชาวอิยิปต์ที่เราพานพบ ต่างนิยมสูบบุหรี่กันมาก อัตราของมะเร็งปอดแถวๆนี้ท่าจะสูงไม่น้อย
ข้าพเจ้าไม่ชอบไคโรเอามากๆ แถมมีย่านหนึ่งที่เรานั่งรถผ่าน ถนนสกปรกเหลือเกิน มีแต่ขยะ เรื่องความรุ่งเรืองเมื่อหลายพันปีก่อน มันได้กลายเป็นอดีตไปแล้ว แต่ข้าพเจ้าคิดว่า คงมีแหล่งดูดีสถานที่สวยๆ ในย่านคนรวยๆ อยู่บ้าง แต่ย่านที่ข้าพเจ้ากับเพื่อนฝูงไปพักนั้น คงจะเป็นย่านโลโชกระมัง แต่เมื่อเทียบดูแล้วกรุงเทพฯ ยังดูดีกว่าเป็นไหนๆ แถมผู้คนที่เกี่ยวข้องในแวดวงการท่องเที่ยวของอิยิปต์ ไม่มีความจริงใจในการให้บริการนักท่องเที่ยวเลย และพร้อมที่จะใช้เล่ห์กลทุกอย่างเพื่อเอาเปรียบเรา
แม้ข้าพเจ้าจะไม่ได้ไปเที่ยวที่ไหนมามากมายนัก แต่ที่ผ่านมาข้าพเจ้าก็พบว่า ความเจริญรุ่งเรืองทางวัฒนธรรมของชาตินั้นๆ ไม่น่าจะหมายถึงการมีตึกใหญ่ ๆ หรือการมีสถานที่สำคัญระดับอลังการงานสร้าง แต่อย่างใด แต่สิ่งสำคัญคือวัฒนธรรมทางจิตใจ ของผู้คน ความซื่อสัตย์ ความมีน้ำใจคือสิ่งสำคัญกว่า เมื่อเราพูดถึงความมีวัฒนธรรม ความเจริญก้าวหน้าของประเทศใดๆ เราน่าจะมุ่งไปที่ความมีวัฒนธรรมและความเจริญทางด้านจิตใจของผู้คนประเทศนั้นๆ มากกว่าที่จะคิดแต่ในเรื่องของวัตถุเพียงอย่างเดียว มีเมืองหนึ่งที่ข้าพเจ้าพบว่า ผู้คนยังใสเย็น จริงใจ และสงบสุข แถมมีความซื่อสัตย์อยู่มาก ก็คือ เมืองหลวงพระบาง แม้ปัจจุบันอาจจะแปรเปลี่ยนไปบ้างแล้ว แต่ก็ถือว่าผู้คนแถวหลวงพระบางมีวัฒนธรรมที่ดีอยู่มาก ถ้าเทียบกับแถวอิยิปต์
พอวิพากษ์วิจารณ์เรื่องคนอิยิปต์บรรดาเหล่ากัลยาณมิตรของข้าพเจ้าหลายท่าน ต่างส่ายหน้า หาว่าข้าพเจ้ามองคนอิยิปต์ในแง่ร้าย อันที่จริงคนที่น่ารักๆ และจริงใจก็มีอยู่ อย่างน้อยก็มีตั้งสองคน ที่ข้าพเจ้าได้พบแล้วยังจำเขาได้ไม่ลืม
ความเห็น (3)
- สภาพแวดล้อมที่แตกต่าง ได้พบ ได้เจอ ได้เห็น คือรสชาติของการเดินทางค่ะ
- ดิฉันเองก็ชอบท่องเที่ยวค่ะ บางครั้งรสชาติที่แปลกๆ วุ่นวายหนอก็ไม่อยากเจอเหมือนกันค่ะ
- อิยิปต์น่าจะร้อนมากใช่ไหมค่ะ
- ดิฉันกำลังอ่านวรรณกรรมเรื่อง พระนางแอปแซบซุตอยู่ค่ะ สนุกดีค่ะ
- ขอให้สนุกกับการท่องเที่ยวนะคะ
สวัสดีค่ะ วันนี้ไม่เจอกันเล้ยอิอิอิขอให้ได้sleepนะคะวันนี้
สวัสดีค่ะคุณ Bright Lily
ตอนแรกก็คิดเหมือนคุณ Bright Lily เลยค่ะว่า อิยิปต์น่าจะร้อนมาก ที่ไหนได้ตอนไปนั้นเป็นช่วงฤดูหนาว ที่ไคโรหนาวมากรู้สึกว่าจะประมาณ 7 องศา หรือไงนี่แหละ ทำเอานอนไม่หลับเอาเลย
และตลอดทั้งทริปกลายเป็นว่าเราต้องใส่เสื้อกันหนาวตลอดเวลา ขนาดไปนอนกลางทะเลทราย ปรากฏว่ากลางคืนก็หนาวมากเช่นกัน
เรื่องราวของฟาโรห์หญิงองค์เดียวของอิยิปต์มีผู้สนใจกันมากทีเดียว ก็ได้มีโอกาสไปที่วิหารของพระนางด้วย ซึ่งอยู่ที่หุบเขาราชินี( Valley of the Queens ) อลังการงานสร้างจริงๆค่ะ
กุ้งจัง
เราเจอกันแล้วนะวันก่อน เปิดบล็อกหรือยัง จะได้ไปเยี่ยมชมเสียที