นักพูด...โดยธรรมชาติ เป็นเช่นนี้เอง
วันนี้ที่ภาควิชาพยา-ธิฯของเราได้มีโอกาสต้อนรับแขกพิเศษ ซึ่งให้ความกรุณารับเชิญจากสสพ.มาพูดเรื่อง "วัยทอง ผ่องใส" ให้พวกเราได้เข้าใจและนำไปปรับใช้กับตัวเองและคนใกล้ๆตัว
แขกพิเศษท่านนี้เป็น 1 ในบุคคลที่ได้รู้จัก รักนิสัยใจคอก็เพราะการติดตามอ่านบันทึกต่างๆในบล็อก ผมเอง จนทำให้เรารู้สึกคุ้นเคยเป็นกัลยาณมิตรกันตั้งแต่ยังไม่เคยพบหน้าค่าตากันเลย รู้สึกว่าตัวเองรู้จักตัวตนของอ.หมอธนพันธ์ ชูบุญระดับหนึ่ง เป็นความนับถือศรัทธาและชื่นชม ความคิด ความเอาจริงเอาจัง ความจริงใจ วิธีการมองโลก วิธีการสื่อสารการทำงานกับคนรอบๆตัว ซึ่งเราสัมผัสได้จากการที่อาจารย์แป๊ะเขียนเล่ากิจวัตรในแต่ละวันตอนนั้น นอกจากนั้นยังประทับใจไปถึงคุณแม่ ที่แสดงให้เห็นถึงความมีน้ำใจต่อผู้อื่น เรื่องราวที่ท่านโทรศัพท์มาหาลูกชายให้ถามฝรั่งต่างชาติที่อยู่บนรถกับท่านให้หน่อยว่าจะไปไหนนั้น เป็นเรื่องที่ติดใจไม่ลืมเลย เล่าต่อได้ซ้ำแล้วซ้ำอีก
วันนี้นอกจากจะได้ฟังเรื่องราวที่เป็นประโยชน์กับตัวเอง ได้รู้วิธีการเตรียมตัวรับวัยทองแล้ว ยังได้เห็นตัวอย่างของคนที่เป็นนักพูด นักสอนโดยธรรมชาติอีกด้วยค่ะ อ.หมอแป๊ะมาถึงก่อนเวลา จัดแจงกับตัวเองให้คุ้นเคยกับสถานที่อย่างสบายใจ แถมยังทำให้เราพลอยสบายใจไปด้วย แม้ตอนแรกสมาชิกจะยังจัดการตัวเองและการงานกันยังไม่เรียบร้อยทำให้เข้ามาห้องประชุมช้ากว่าเวลา อาจารย์ก็แสดงความเข้าใจกับพวกเราคนจัด คนดูแล เรียกว่าแสดงความเป็นมิตร เป็นกันเองกับพวกเราได้อย่างน่าชื่นชม ถึงตอนพูด ก็ทำให้ทึ่งด้วยการเริ่มต้นร้อยเรียงเรื่องราว พูดคุยได้อย่างลื่นไหล เล่าเรื่องวิชาการ กระบวนการต่างๆของระบบในร่างกายได้ราวกับเล่านิทาน แถมระหว่างเรื่องราวก็ยังมีเกร็ดเล็กเกร็ดน้อยสนุกๆขำขันมาแต่งเติมเสริมให้ได้เฮฮากันไม่ได้ขาด ที่น่าทึ่งอีกอย่างก็คือ รักษาเวลาได้ยอดเยี่ยมมากๆค่ะ ไม่น่าแปลกใจเลยที่จะได้ยินว่าท่านได้รับเชิญให้ไปเป็นวิทยากรอยู่เสมอ พวกเราชาวพยา-ธิเองก็ติดใจจนต้องเชิญท่านมาเป็นครั้งที่สอง และวันนี้คนฟังทยอยกันมาจนที่สุดแล้ว นับได้เกินที่นั่ง เรียกว่าเป็นครั้งยอดนิยมครั้งหนึ่งทีเดียว แว่วๆมาว่ามีเสียงเรียกร้องให้เชิญมาพูดเรื่องอื่นๆอีกเสียด้วยนะคะนี่
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น