วันเด็ก ปีนี้ หนูเหนื่อยจัง


ครูดอย ที่ แม่ฮ่องสอน

วันเด็กปีนี้ อากาศหนาวมาก เด็กนักเรียนแต่งตัวมอมแมม เสื้อผ้าตัวเดิม เตรียมตัวไปร่วมงานวันเด็ก ซึ่งมีโรงเรียนเล็กๆ 2 โรงเรียนกลางหุบเขา ณ จังหวัดแม่ฮ่องสอน รวมกันจัดงานขึ้น ที่บ้านแม่โข่จู  มี เด็กๆเข้าร่วม ประมาณ 142  คน ซึ่งระยะห่างระหว่างหมู่บ้านมะหินหลวง ถึงบ้าน แม่โข่จู ประมาณ 4 กิโลเมตร แต่ทางค่อนข้านลำบากมาก ทางโรงเรียนจึงอาศัย รถในหมู่บ้านให้ไปส่ง

แต่ช่วงระหว่างที่ รอรถไปส่ง มีชาวบ้านคนหนึ่งเล่าให้ครูฟังว่าเมื่อคืน นอนฝันร้าย ฝันว่ารถนักเรียนพลิกควำ ประกอบกับเมื่อปีที่แล้วรถในหมู่บ้านเพิ่งพลิกควำ เด็กเสียชีวิตไป 2คน แล้วชาวบ้านคนอืนที่ได้ยินเรื่องนี้ จึงไม่ให้ลูกขึ้นรถยนต์ที่เตรียมไว้ไปร่วมงาน แต่เปลี่ยนเป็นเดินเท้าไปร่วมงานแทนครับ

เด็กนักเรียน เดินเท้าไปแทน ครับทางโรงเรียนให้ผู้ปกครองร่วมเดินทาง ไปด้วยครับ เดินลัดไปตามลำห้วย กว่าจะถึงก็ประมาณ  ชั่วโมงครึ่งครับ หน้าตาเด็กแต่ละคนมีแต่เหงื่อคงเหนื่อย ครับ แต่ก็คงเป็นวิถีชีวิตของเขาครับ เพราะต้องทำสวน ทำไร่เลื่อนลอย ช่วยผู้ปกครอง ทางกลับกัน เด็กบอกว่าเหนื่อยกว่านี้เสียอีก ถ้าเป็นเด็กในเมือง เดินไปถึงคงไม่อยากจะทำอะไร

พอถึง เด็กก็เข้าแถวรับข้าวกล่องครับ แล้วร่วมกิจกรรมครับ  ที่ทาง 2 โรงเรียนจัดแบบเรียบง่าย เน้นกิจกรรมที่เป็นวิถีชีวิตในท้องถิ่น ครับ ซึ่งมีเด็กเข้าร่วมกิจกรรม  อยู่

โรงเรียนรักษ์ไพร(บ้านมะหินหลวง) 97 คน

โรงเรียนบ้านแม่โข่จู 45 คน

นำรูปมาฝากครับ

เด็กเหล่านี้ยังขาดแคลนเสื้อผ้าเครื่องนุ่งห่ม ท่านใดมีหนังสือ สื่อการสอน เสื้อผ้า เก่าร่วมบริจาคได้ที่ องค์การบริหารส่วนตำบลเมืองปอน 080160812 ผมยินดีเป็นสื่อกลางนำไปมอบให้เด็กเหล่านี้ครับ

ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาอ่าน ครับ

หมายเลขบันทึก: 160787เขียนเมื่อ 22 มกราคม 2008 17:27 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 18:43 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (5)
  • ไม่เคยเห็นบรรยากาศวันเด็กของเด็กบนพื้นที่สูงเลยค่ะ
  • รู้สึกดีใจที่ได้เห็นภาพเช่นนี้นะคะ
  • วันเด็กปีนี้อากาศคงจะหนาวเย็นมากเลยนะคะ ขนาดในตัวเมืองแม่ฮ่องสอน อากาศยังหนาวมากๆเลยค่ะ
  • เห็นใจเด็กๆบนดอยเหลือเกิน เสื้อผ้าหนาๆใส่กันหนาวก็แทบจะไม่มีใส่
  • ขอเป็นกำลังใจให้ครูผู้เสียสละบนพื้นที่สูงทุกท่านเลยนะคะ

ขอบคุณครับ คุณดอกไม้ปลายดอย ที่แวะมาเยี่ยม 

เด็กๆ น่าสงสารมากนะคะ

แวะมาให้กำลังใจคะ

เด็กบนดอย..คอยอะไร..ใครรู้บ้าง

ความอ้างว้าง...ในหัวใจ...มากหนักหนา

จะมีใคร...มองเด็กดอย..คอยเมตตา

เด็กวันนี้..โตขึ้นมา...เป็นอย่างไร

ดูหน้าตา...ใสซื่อ..บริสุทธิ์

ประดั่งดุจ...ผ้าขาว..แสนผ่องใส

กำลังใจ..ให้คุณครู..สู้ต่อไป

ป้อนความรู้..สู่หัวใจ..ให้เด็กดอย

หนูสงสาร..เด็กน้อย..ผู้น่ารัก

สงสารนัก...คงจะหนาว..ขอผ้าหน่อย

คงจ้องมอง...ผู้เมตตา..อย่างเฝ้าคอย

เด็กตัวน้อย...สู้ต่อไป..ในสังคม

น้องจินี้..เป็นแรงใจ...ให้คุณครู

ผู้อุ้มชู...ส่งเสริมเด็ก..อย่างเหมาะสม

ให้ดำรง..ชีวิต...อย่างนิยม

ขออวยพร..และชื่นชม..ให้ตัวครู

* สวัสดีเจ้าค่ะ คุณครู น้องจิแวะมาเยี่ยมเยียนบันทึก และเห็นใจทั้งน้องๆและคุณครู วันเด็กน้องจิก็เศร้าไปไม่น้อยกว่า น้องๆบนดอยหรอกเจ้าค่ะ แต่ยังไงก็ต้องยิ้มเข้าไว้ คิคิ รักษาสุขภาพด้วยนะเจ้าค่ะ

เป็นกำลังใจให้เจ้าค่ะ ----> น้องจิ ^_^

สวัสดีครับ น้องจิ

ขอบคุณมากๆ ครับ ที่แวะมาให้กำลังใจ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท