บุกสวนส้มที่ฝาง 1

ถ้าไทยไม่ช่วยไทย แล้วใครจะช่วยเรา

เปลี่ยนบรรยากาศจากสอนที่ปทุม มาเรียนที่เชียงใหม่ ก็ได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้วัฒนธรรม แนวคิด สภาพชีวิตความเป็นอยู่ไปอย่างมากมาย

มีโอกาสได้ขึ้นไปฝางอยู่ 3 ครั้งเพื่อไปทำวิจัยเรื่องส้ม

ส้มหลายคนมองว่ามีการใช้สารเคมีเยอะ กินไม่ได้ อันนี้ก็มีบาส่วนที่จริงอยู่แต่จะทำอย่างไรได้ในเมื่อส้มเป็นพืชที่บอบบางต้องการการดูแลอย่างละเอียดถี่ถ้วน เอาใจใส่อย่างดี

ส้มกินได้ขอรับรองตอนนี้เกษตรกรหลายคนที่เข้าไปดูในพื้นที่จะพบว่าทำส้มอินทรีย์ ซึ่งต้องลงทุนมากทั้งในเรื่องของแรงงานและปุ๋ยอินทรีย์ที่จะใช้ในการบำรุงดิน

แต่อย่างว่าเกษตรกรไทยนั้นยังพึ่งตลาดรับซื้อของพ่อค้าคนกลางอยู่ การรณรงค์ของหน่วยงานภาครัฐก็ยังเป็นแบบไม่จริงจัง ผลุบตรงนู้น โผล่ตรงนี้ จนเกษตรกรที่ต้องดูแลรักษาผลผลิตตามไม่ทัน