สายใยแแห่งมิตรภาพอันล้ำค่าในช่วงเวลาวิกฤติของพี่หน่อย - ดอกแก้ว (อาริยา โมราษฏร์)

ในยามปกติ คนเราย่อมได้สัมผัสกับมิตรภาพและกัลยาณมิตรที่หลากหลาย แต่ในยามวิกฤติของชีวิต ในยามที่สุขภาพร่างกายไม่ปกติ ในยามนั้น จะมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น ที่จะได้สัมผัสถึง "มิตรแท้"

 

พี่หน่อย อาริยา โมราษฏรแห่งค่ายเด็กรักป่า จ.สุรินทร์ ที่ผู้อ่านใน gotoknow หลายท่านคุ้นเคย และได้ติดตามอ่าน blog เรียนรู้ธรรมชาติ เรียนรู้ชุมชน  และหลายท่านมีโอกาสรู้จักพี่หน่อยมากขึ้น จากหนังสือ "ช่วยหน่อยเปลี่ยนไต"

 

เมื่อได้อ่านมหรสพชีวิต : ช่วยหน่อยเปลี่ยนไต - บันทึกเหนือทุกข์ เหนือสุข

 

พี่หน่อยยังคงต้องดูแลรักษาสุขภาพเป็นอย่างดี หลังจากเปลี่ยนไตใหม่แล้ว

มีกัลยาณมิตรที่ผูกพันและติดต่อกับพี่หน่อยอย่างเหนียวแน่นหลายท่าน ซึ่งมักจะโทรคุยกันอยู่บ่อยๆ และมักจะเป็นคนที่พี่หน่อยนึกถึงเป็นลำดับต้นๆอยู่เสมอ

เมื่อพี่หน่อยมีอาการไม่สู้จะดี พี่หน่อยจึงโทรมาบอกกัลยาณมิตรที่ผูกพันดวยเสียงเหนื่อยๆ แจ้งว่า จะไป ร.พ.ศรีนครินทร์ จ.ขอนแก่นแล้วนะ ซึ่งกัลยาณมิตรที่พี่หน่อยนึกถึง มีคุณหนูนิดและ พี่หมู  รวมอยู่ด้วย

 

  

13 ม.ค.2551 เวลา 13.28 น. หนูนิดโทรมาหานายบอนด้วยน้ำเสียงไม่สู้จะดีนัก แจ้งว่า พี่หน่อย อาการไม่ค่อยดีเลย ตอนนี้อยู่ที่ รพ.ศรีนครินทร์ จ.ขอนแกน

"น่าเป็นห่วงมากๆ นายบอนจะมีเวลาไปเยี่ยมพี่หน่อยบ้างไหม"

หนูนิดบอกว่า ก่อนหน้าที่จะโทรมานี้ ได้โทรคุยกับพี่หมูแล้ว ซึ่งพี่หมูก็เตรียมพร้อม ถึงขนาดตั้งใจที่จะลาหยุดงานแล้วเดินทางจากสุพรรณบุรีเพื่อมาหาพี่หน่อยที่ ขอนแก่น ถ้าหากว่า อาการหนักมากๆ

 

ความจริงแล้ว พี่หมูตั้งใจจะเดินทางมาเยี่ยมพี่หน่อยที่ค่ายเด็กรักป่า จ.สุรินทร์ ในเดือน ก.พ. 2551 นี้ แต่ถึงเวลานี้ พี่หมูก็พร้อมที่จะเดินทางมาทันทีตามเสียงของหัวใจ เพราะความห่วงใยกัลยาณมิตรที่สำคัญคนนี้ของเธอ

เพียงมีโอกาสได้เจอหน้ากันเป็นครั้งแรกเพียงไม่กี่นาที ทั้งพี่หมูและคุณหนูนิดต่างรู้สึกถูกชะตากับพี่หน่อยในทันที เหมือนดั่งคนที่รู้จักคุ้นเคยกันมานานแสนนาน

หนูนิดบอกเล่าผ่านโทรศัพท์อีกว่า เธออยากรู้อาการล่าสุดของพี่หน่อย เธอคิดจะโทรหา อ.Paew  ให้แวะไปช่วยดูพี่หน่อย แต่ไม่มีเบอร์โทร สักพักก็โทรคุยกับนายสายลม ซึ่งเขาก็บอกว่าจะหาเวลาแวะไปเยี่ยมเยือนพี่หน่อยในเร็วๆนี้ คาดว่า จะเป็นวันพฤหัสที่ 17 ม.ค.51

 

   

 

ในที่สุด หนูนิดก็คิดออก เธอมีหลาน ชื่อ มด กำลังเรียนหนังสือที่ มข. เลยโทรให้ มด ช่วยไปเยี่ยมพี่หน่อยในช่วงเย็นวันที่ 13 ม.ค.โดยด่วน

มาถึงช่วงเช้า 14 ม.ค.2551 นายบอนได้รับแจ้งจากหนูนิดว่า พี่หน่อย โอเคแล้วค่ะ เธอได้ลองโทรเข้ามือถือของพี่หน่อย โชคดีที่พี่หน่อยรับสาย และแจ้งว่า อาการดีขึ้นกว่าวันก่อนๆแล้ว และพึ่งจะออกไปวัดในเขต อ.เมืองขอนแก่น ซึ่งพี่หน่อยคงได้ออกจาก รพ. ราววันพุธนี้

ส่วนหลาน "มด" ของคุณหนูนิด ที่ได้ไหว้วานให้ไปเยี่ยมพี่หน่อยนั้น ปรากฏว่า เมื่อไปติดต่อสอบถามกับเจ้าหน้าที่ รพ.แล้ว เจ้าหน้าที่แจ้งว่า ไม่มีชื่อผู้ป่วยคนนี้เลย (สงสัยแจ้งชื่อผิด)

มาถึงนาทีนี้ เมื่อย้อนนึกถึงช่วงเวลาที่ผ่านไปไม่กี่ชั่วโมงที่ได้รับรู้ ทำให้ได้รับรู้ถึงสายใยมิตรภาพอันล้ำค่า ซึ่งจะมีกัลยาณมิตรที่ผูกพันกันเท่านั้น ที่จะรู้สึกร่วมทุกข์ร่วมสุขกันตลอด

ลองดูบันทึกอื่นๆใน gotoknow กันบ้าง
มีผู้ที่ไปเยี่ยมพี่หน่อยมาแล้ว ติดตามใน  เยี่ยม..พี่หน่อย "คุณดอกแก้ว"
Ka-Poom

ในเวลานี้ พี่หน่อย อาการดีขึ้นแล้ว เลยหยิบภาพแห่งมิตรภาพที่งดงามมาให้ชมอีกครั้ง

 

 

และคลิปวิดีโอ ในบรรยากาศสนุกสนานที่พี่หน่อยร่วมเต้นรำกับชาวบ้านอย่างสนุกสนาน ในงานสังสรรค์อย่างเป็นกันเองกับชาวบ้าน

92 ภาพถ่าย + 4 คลิปวิดีโอพิเศษ บุก ค่ายเด็กรักป่า จ.สุรินทร์ (ศูนย์ศึกษาศิลปะเด็กรักป่า จ.สุรินทร์) ความสดใสในวันเหงาๆ

 

 

[หนูนิด]

• ไม่ใช่แล้วบอน พี่หมูจ้า พี่หมู เป็นคนโทรติดค้า...และได้คุยกับพี่หน่อยก่อนเข้าห้องตรวจ ว่าอาการ โอเค แล้ว อาจจะกลับบ้านได้ประมาณวันพุธ
• พี่หมูเลยโทรมาบอกหนูนิดค่ะ เสียงพี่หมูสั่นแทบจะร้องให้เพราะดีใจที่พระคุ้มครองพี่หน่อยปลอดภัยแล้วค่ะ
• ขอบคุณมากค่ะบอน

 

[นายบอน@kalasin]

ดูไปแล้ว ไม่ว่าใครจะโทรก็คือๆกัน เพราะหัวใจเดียวกัน
ผูกพันกันเสียด้วย...
.... ถ้า อาการยังไม่โอเค ทั้งพี่หมู และหนูนิด คงพร้อมใจกันไปที่ขอนแก่น โดยไม่ต้องนัดหมายกระมัง :))))

[ครูอ้อย แซ่เฮ]

ขอบคุณค่ะ ที่ส่งข่าว ครูอ้อย ส่งใจไปเป็นกำลังใจให้น้องหน่อยค่ะ

ขอให้คุณพระฯ คุ้มครองค่ะ

[นายบอน@kalasin]

สวัสดีครับ ครูอ้อย
  เป็นการรายงานความห่วงใยที่งดงามจากอีกมุมหนึ่ง นำมาเล่าสู่กันฟังครับ

เดี๋ยวมีโอกาส ไปถ่ายคลิปวิดีโอ พี่หน่อย ตอนที่แข็งแรงมาให้ชมกันดีกว่า :))) 

[ืบนเส้นทางฝัน]

• รู้ดีนะบอน
• แต่ก็ดีใจแล้วที่พี่หน่อยปลอดภัยจ๊ะ
• ไม่งั้นก็คงต้องลุ้นพี่หมูขับรถมาจากสุพรรณบุรี  ด้วยความเป็นห่วงอีกคนแน่ๆๆ

[นายบอน@kalasin]

คงได้ลุ้นอยู่แล้วล่ะ เพราะพี่หมูท่านจะมาอยู่แล้วนี่ ก.พ....

[naree suwan]

มาร่วมประทับใจในมิตรภาพของชาว G2K ค่ะ

ขอให้คุณหน่อยมีสุขภาพแข็งแรงโดยเร็วนะคะ

[ออต ญาณพิสิษฐ์]

หายเร็ว ๆนะครับ

[paew]

สวัสดีค่ะคุณบอนและทุกๆท่านทีเป็นห่วงคุณหน่อยดอกแก้วค่ะ เมื่อเย็นนี้ได้ไปเยี่ยมคุณดอกแก้วหลังเลิกจากงานประมาณทุ่มกว่าๆคะ ... ก่อนออกจากที่ทำงานก็จดชื่อคุณหน่อยจากบันทึกนี้ เมื่อไปถึงโรงพยาบาลศรีนครินทร์ ก็ตรงดิ่งไปที่เคาน์เตอร์ประชาสัมพันธ์ที่อยู่ด้านหน้าโรงพยาบาล ยื่นชื่อใหเจ้าหน้าที่ดู สัก 1 นาที ก็ทราบว่าคุณหน่อยอยู่ 2ก จึงขึ้นลิฟท์คนเดียว (หวาดเสียว..อิอิ) เมื่อเข้าไป 2 ก แล้ว จึงถามพยาบาลว่าคุณอาริยาอยู่ห้องไหน พยาบาลชี้ไปยังห้องแยก  เคาะห้อง แล้วโผล่หน้าเข้าไป แต่ไม่ใครอยู่ในห้องนั้น จึงหันมาบอกพยาบาลว่า ไม่เห็นใครเลยค่ะ ขณะนั้นเองก็ได้ยินเสียงดังออกมาจากห้องน้ำ แล้วคุณหน่อยก็ยื่นหน้าออกมา “อยู่ค่ะ แปบหนึ่งค่ะ” แล้วคุณหน่อยก็ปรากฎตัวออกมาพร้อมกับรอยยิ้มสดชื่น “สวัสดีค่ะ”  “เป็นยังไงบ้างค่ะ” ........ “พี่เพิ่งได้ข่าวคุณหน่อยเป็นอย่างไรบ้าง.......”  เราผลัดกันถามสารพัดสุกดิบ แปบหนึ่งก็ได้ยินเสียงเคาะประตู แล้วก็มีสาวสวยเดินเข้ามาพร้อมกับดอกเบญจมาศสีขาว คุณหน่อยรีบบอก “น้องเข้าห้องผิดรึปล่าวค่ะ” “ไม่ผิดหรอกค่ะ หนูเป็นน้องสถาบันเดียวกันกับพี่มะเดี่ยวค่ะ พี่มะเดี่ยวโทรมาให้มาดูพี่หน่อยค่ะ เพราะพี่มะเดี่ยวติดภารกิจมาไม่ได้ค่ะ” คุณหน่อยดอกแก้วยิ้มแก้มแทบปริ ดวงตาเป็นประกาย “โห...มะเดี่ยวทำไมน่ารักอย่างนี้ โอ้โห...นี่มีแนบกิ่งดอกแก้วมาด้วย...ขอเบอร์มะเดี่ยวด้วยค่ะ พี่จะโทรไปขอบคุณน้องมะเดี่ยวค่ะ”  ระหว่างสาวน้อยคนสวยกดหาเบอร์ให้คุณหน่อย น้องสายลม มะเดี่ยวก็โทรเขามาคุย ซักถามอาการคุณหน่อย.... หลังจากคุยกันซักพักน้องสาวนายสายลมก็ขอตัวกลับ ส่วนเราก็คุยกันต่อถึงอาการของคุณหน่อย คุณหน่อยเล่าว่า เมื่อปลายเดือนธันวาคม คุณหน่อยเป็นไข้ มาเป็นอาทิตย์ไข้ไม่ลด จึงไปหาหมอ เมื่อหมอตรวจ จึงส่งมาต่อที่ รพ.ศรีนครินทร์ ซึ่งคุณหน่อยก็รู้สึกปวดท้อง เมื่ออัลตราซาวน์จึงพบว่ามีก้อนเนื้อที่รังไข่ คุณหมอจึงให้นอน รพ. เพื่อที่จะให้ยาสลายก้อนเนื้อนี้ เป็นเวลา  7 วัน ซึ่งก็จะครบในวันพรุ่งนี้ หากก้อนเนื้อนั้นตอบสนองต่อยาดี คุณหน่อยก็จะได้กลับบ้าน แต่ต้องทานยาเพื่อสลายก้อนนี้ต่อไปอีกระยะหนึ่ง ...เมื่อเล่าให้คุณหน่อยฟัง ว่าเพื่อนๆใน G2K เป็นห่วงกัน ส่งกำลังมาให้มากมาย...คุณหน่อยยิ้มแก้มปริ บอกว่า ได้กำลังใจมากเลย น่ารักกันทุกๆ ท่าน และคุณหน่อยยังเล่าว่า นอกจากน้องกะปุ๋มมาเยี่ยมแล้ว พี่ติ๋ว (กฤษณา) และ พี่อุบล ก็มาเยี่ยมด้วยเมื่อตอนเย็น ทุกท่านเพิ่งเคยพบกันเป็นครั้งแรก... ทุกท่านน่ารักมาก...โดยภาพรวมคุณหน่อยแข็งแรง สบายดี สดชื่น คุยเก่ง น่ารัก เข้มแข็ง เหมือนเดิมค่ะ ... สบายใจได้ค่ะ(เสียดายกล้องแบตหมดเลยไม่มีภาพมายืนยันค่ะ)

[Little Jazz]

ถ้าหนูอยู่ใกล้ๆ จะไปเยี่ยมด้วยคน อ่านหนังสือพี่เขาแล้วเหมือนรู้จักกันมานาน หนังสือเล่มนี้พี่ศศินันท์เป็นคนส่งให้ มีลายเซ็นพี่หน่อยด้วยค่ะ

[นายบอน@kalasin]

สวัสดีครับ
  naree suwan

ส่งแรงใจที่อบอุ่น มาอย่างนี้  พี่หน่อยยิ่งหายวัน หายคืน แข็งแรงโดยเร็วพลันครับ

[นายบอน@kalasin]

พี่ออตไม่แวะไปเยี่ยมบ้างหรือครับ :)))

[นายบอน@kalasin]

สวัสดีครับ พี่แป๋ว
  โอ รายงานละเอียดยิบเลยนะครับ เสียดายจังเมื่อวานน่าจะแวะไปเยี่ยมด้วย ไม่งั้นจะได้เจอพี่แป๋วด้วย

นายบอนจะช่วยถ่ายทั้งภาพนิ่ง และคลิปวิดีโอเก็บไว้เป็นที่ระลึกด้วย :))))

[นายบอน@kalasin]

สวัสดีครับ
  Little Jazz \(^o^)/

แหม แฟนหนังสือยังส่งกำลังใจช่วยด้วย พี่หน่อย ยิ่งแข็งแรงมากยิ่งขึ้นครับ :)))) 

[นาย เต็มศักดิ์ พึ่งรัศมี]

ขอบคุณคุณบอนมากครับ สำหรับข่าวสำคัญ

กำลังสงสัยอยู่เลยว่า ทำไมคุณหน่อยถึงหายไป ไม่ค่อยเขียนบันทึก

ขอเป็นกำลังใจให้อีกคนนะครับ