วันที่ 12 - 13 กมราคม 2551 ขณะที่ หลายที่ในประเทศไทยจัดงานวันเด็ก เป็นการส่งเสริมสังคมให้เห็นความสำคัญของเด็ก ที่ชุมชนมราบรี มีอาสาสมัครรักษ์มราบรี จากโรงเรียนศรีสวัสดิ์วิทยาคาร โรงเรียนสตรีศรีน่าน วิทยาลัยเทคนิคน่าน และนักศึกษาจากมหาวิทยาลัยราชภฎร์อุตรดิตถ์ ร่วมกันจัดกิจกรรม เช่น สร้างบ้าน ดูแลสุขภาพเด็กๆ ทำแปลงผัก พืชผักสวนครัว เลี้ยงหมู และกิจกรรมอื่นๆมากมาย
บันทึกนี้ ขอรวมความรู้สึก ของเด็กๆ คนจัดกิจกรรม ครับ
ความรู้สึก ของ ครู
ครูมีความรู้สึกว่า เวลาการทำกิจกรรมมันน้อยเกินไป ทำอะไรก็ไม่ทัน ไม่ทันแม้จะทักทายให้ทั่วถึงทุกคน
แต่ในเวลาที่น้อยนี้ มีมากมายความรู้สึก....และมีความรู้สึกหนึ่งที่มีมากว่าอื่นใก คือ " ประทับใจ"
ขอใจมากทุกๆ คน
ประสบการณ์ไม่มีขายในร้านขายของชำ ในห้าง ไหนๆ แต่มีให้จากการลงมือทำ พวกเราได้ประสบการณ์ที่ล้ำค่าที่หลายคนไม่มี
จากการที่ได้ไปที่หมู่บ้านแห่งหนึ่งชื่อมลาบรีจึงทำให้เราได้รู้ว่าจากการดำรงชีวิตที่บางคนไม่สามารถได้ไปพบไปเห็นคงจะเป็นความประทับใจของเรามากจากการที่ได้พบได้เห็นเป็นเผีตองเหลืองเราควรจะพากันไปช่วยพัฒนาหหมู่บ้านของพวกเขาไม่ควรนำสิ่งของต่างๆไปให้เขาควรจะทำกิจกรรมที่เป็นประโยชน์ให้กับเขาได้มากที่สุดและควรจะอนุรักษ์เผ่าพันธุ์นี้ไว้ให้กีบคนรุ่นหลังต่อไปได้ไปพบเห็น
และขอขอบคุณอาจารย์สุเรียนที่คอยดูแลและให้ความช่วยเหลือตลอดการเดินทาง
สวัสดีคะอาจารย์สุเรียนที่เคารพ หนูภูมิใจมากม๊ากที่ได้มีโอกาสได้ไปสัมผัสกับวัฒนธรรมของชุมชนมลาบรี ตอนแรกหนูก็งงอยู่เหมือนกันว่ากิจกรรมที่เราจัดไปนั้นจะออกมาในรูปแบบไหน ผลออกมาดีกว่าที่หนูคิดไว้ซะอีก หนูประทับใจกับบรรยากาศที่นั้น ประทับใจชาวบ้านที่นั้นและเสียงหัวเราะของอาจารย์กับน้องๆและเพื่อน ๆทุกคนที่ได้สร้างความกลมเกลียวสามัคคีกันในวันนั้น ถ้ามีโอกาสหนูจะกลับไปช่วยอาจารย์พัฒนาชาวมลาบรีอีกต่อไปนะคะ
ขอบคุณอาจารย์ที่เอื้อสถานที่พักให้คณะของพวกหนู ขอบคุณสำหรับอาหารและน้ำดื่มที่อาจารย์มอบ ขอบคุณคะ
ท่ามกลางขุนเขา...ชีวิตที่งดงาม น้ำใจเปี่ยมล้น ไม่มีแม้แต่คำด่าทอ....กำลังจะถูกกลืนด้วย "วัตถุนิยม" มราบรี "เค้า" ไม่รู้ และไม่เข้าใจว่ากำลังถูกกลืนนี่คือ ปัญหา และความโหดร้ายที่น่ากลัว
สวัสดีครับอาจารย์ผู้อาสาเพื่อแผ่นดิน(อาจารย์สุเรียน) ผมดีใจมากที่ได้มีโอกาสได้ร่วมงานกับอาจารย์และเพื่อน ๆ น้อง ๆ ทุกคน แม้ว่าเวลาจะไม่มากมายนักแต่ก็ทำให้ผมได้อะไรหลายสิ่งหลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นความสามัคคี ความเอื้อเผื้อ ผมภูมิใจมากที่ได้ไปสร้างบ้านให้กับชาวบ้านมราบรี แม้ว่าจะไม่สำเร็จเท่าที่ควรแต่ผมก็เต็มใจที่จะสร้างมัน ผมชอบชาวบ้านที่นั้นมากและอยากจะไม่เห็นชาวบ้านถูกข่มเหงเหมือนที่อาจารย์บอกผม ผมจะอาสาพัฒนาช่วยอาจารย์ครับ และขอบคุณอาจารย์มากที่ได้มอบอะไรหลายสิ่งหลายอย่างให้กับผม ขอบคุณที่อาจารย์ได้เอื้อสถานที่พัก อาหาร ฯลฯ ผมจะเก็บภาพความประทับใจในวันนั้นไว้ในความทรงจำตลอดไป ถ้าเป็นไปได้ผมอยากกลับไปที่นั้นอีก ขอบคุณครับ
........ทิม.......
ทิมครูได้รับรูปที่ฝากมาเรียบร้อยแล้ว_ขอบใจมาก
สวัสดีค่ะ อาจารย์สุเรียนที่เคารพ หนูดีใจมากที่ได้ไปสัมผัสกับชนเผ่ามลาบี ซึ่งหนูก็เป็นคนน่าน เป็นคนปัว แต่หนูก็ไม่เคยรู้ว่ามีชนเผ่าผีตองเหลืองมลาบีอยู่ ซึ่งถ่อว่าเป็นประสบการณ์ที่หนูไม่เคยได้รับมาก่อน ถือว่าเป็นประสบการณ์ชีวิตที่หนูจะจำไปตลอดชีวิต และจะคอยศึกษาเกี่ยวกับชนเผ่ามลาบีต่อไป ขอบคุณที่อาจารย์ได้เอื้อสถานที่พัก อาหาร ฯลฯ หนูจะเก็บภาพความประทับใจในวันนั้นไว้ในความทรงจำตลอดไป และหนูหวังว่าหนูคงจะได้กลับไปที่นั่นอีก
สวัสดีค่ะอาจารย์สุเรียนที่เคารพ จากวันที่ได้ไปเยี่ยมเยือนชาวชุมชนเผ่ามลาบีหนูได้พบและได้เห็นการดำรงชีวิตและความเป็นอยู่ของชุมชนผีตองเหลืองหนูก็ได้ความรู้และประสบการณ์ต่างๆมากมายและมีความคิดว่าถ้าหากได้กลับไปอีกหวังว่าชุมชนผีตองเหลืองคงจะมีให้เห็นอยู่เหมือนเดิมและอยากให้มีกิจกรรมอย่างนี้อีกต่อไป ก็ของขอบคุณอาจารย์ที่ได้ให้ความช่วยเหลือต่างๆและหนูหวังว่าหนูจะได้กลับไปอีก
ชมรมอาสาสมัครรักมราบรี มิใช่เพียงการเข้าไปสัมผัสชีวิตอีกขอบหนึ่งของการพัฒนาที่เรียกว่าศิวิไลด์เทานั้น...
แต่เป็นการ ให้เกียรติ เคารพศักดิ์ศรี เพราะทุกคนมีเท่าเทียมกัน...
หวัดดีครับอาจรย์สุเรียนสุดหล่อครับเป็นยังไงบ้างครับสบายดีหรือเปล่าครับส่วนผมกับเพื่อนที่น่ารักทุกคนสบายดีครับ ตอนนี้ที่อุตรดิตถ์ร้อนม๊ากมากไม่รู้ว่าที่บ้านเรายังหนาวอยู่หรือเปล่า ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะได้มีโอกาสได้ไปบนดอยอีกครับตอนนี้ยังไม่มีงบประมาณเลย อาจารย์มีงบก็ขอความอนุเคราะห์แบ่งให้สักนิดก็ได้นะครับจะขอขอบคุณเป็นอย่างสูงครับ
ขอสวัสดียามสายค่ะอาจารย์สุเรียน ต้องขอโทษอาจารย์ด้วยยนะคะที่ส่งมาช้า เพราะหาเว็บที่ถูกต้องอยู่นานค่ะ หนูได้มีโอกาศไปที่จังหวัดน่านเป็นครั้งแรกเลยหนูดีใจมากและหนูก็อยากจะบอกเพื่อนๆ ว่าที่เพื่อนๆ ได้จัดกิจกรรมในครั้งนี้เป็นกิจกรรมที่ดีมาก ทำให้หนูได้เข้าร่วมกิจกรรมดีๆ ในครั้งนี้ด้วย หนูภูมิใจมากที่ได้ไปหมู่บ้านมลาบรี ชนเผ่าตองเหลือง หนูไม่คิดว่าชนเผ่านี้จะยังหลงเหลืออยู่ ซึ่งตัวหนูเองได้ไปสัมผัสชีวิตความเป็นอยู่ของเผ่าตองเหลืองอย่างใกล้ชิด ได้ไปร่วมสร้างบ้านให้เผ่าตองเหลือง ได้ทำงานร่วกับอาจารย์และน้องๆ เพื่อนๆ ทุกคนถึงแม้ว่าเวลาจะมีเพียงน้อยนิด แต่ความประทับใจจะยังอยู่กับเราไปจนกว่าชีวิตจะหาไม่ ขอขอบพระคุณอาจารย์ที่อำนวยความสะดวกสะบายให้พวกเราและหวังว่าพวกเราคงได้ร่วมงานกับอาจารย์อีกนะคะ
สุดท้ายแต่ไม่ท้ายสุด วาเลนไทม์นี้ขอให้อาจารย์มีความสุขมากๆ นะคะดูแลสุขภาพด้วย.......สวัสดัค่ะ.......
วันนี้เป็นวันแห่งความรัก
มีเด็กหลายกลุ่มที่สร้างให้วันนี้เป็นวันแห่งความรัก รักด้วยความเมตตา รักด้วยความปราถนาดี รักด้วยการให้อภัย
ที่ชุมชนมราบรี.....
พร้อมรอ รับ รัก ปราถนาดี ด้วยการเรียนรู้ รู้อย่างเท่าทัน เรียนรู้การเปลี่ยนแปลงที่กำลังจะเกิดขึ้นกับชีวิต และประวัติศาสตร์ของชนเผ่า....
ขอให้เธอ...เก็บความรู้สึกดีๆที่เกิดขึ้นกับเวลาอันสั้น เป็นความรู้สึกกระตุ้นพลังแห่งความดีของเธอให้เกิดพลังไม่รู้จบ เพื่อชีวิต ชุมชน สังคมประเทศชาติ ตลอดไป
ขอให้กำลังใจ
หวัดดีครับท่านอาจารย์ที่เคารพและทุกท่านทุกคนที่ได้มาอ่านในคอลัมนี้ถึงแม้วันแห่งความรักจะผ่านไปแล้วก็ตามแต่อยากจะให้ทุกท่านทุกคนแบ่งปันความรักให้ทุกๆคนในทุกๆวันความรักเป็นสิ่งที่จำเป็นสำหรับมนุษย์ในเดือนแห่งความรักนี้ผมขอให้สมาชิกทุกคนมีความสุขกับความรักที่ทุกคนมีอยู่และแบ่งปันความรักให้คนรอบข้างตลอดเวลา
รักประเทศไทย
หวัดดีค่ะอาจารย์ สบายดีหรือปล่าวค่ะ ช่วงนี้มีเวลาไปเยี่ยมเผ่ามลาบรีบ้างหรือปล่าวค่ะ สงกรานต์นี้ขอให้อาจารย์มีความสุขมากๆ มีร่างกายที่แข็งแรง ปราศจากทุกข์ โศก โรค ภัย ขอให้มีแต่สิ่งดีๆ เข้ามาในชีวิตนะคะ
อาจารย์สุเรียนครับ
พอดีที่ว่ากันนะที่ว่าพวกผมจะนำของ
ไปบริจาคที่น่านนะ
ที่ไหนนะครับ
มีทั้งหมดกี่หลังคาเรือน
ช่วยบอกหน่อยครับ
จะได้เตรียมไปครบ