ด้วยแสงแห่งความเข้าใจ

มีผู้หญิงคนหนึ่งที่นายบอนได้รู้จักนั้น แรกเริ่มเดิมที เป็นสาวน้อยผู้ที่มีความสดใส
ยิ่งรู้จักมากขึ้น ยิ่งมีหลายสิ่งหลายอย่างที่มีความพิเศษในตัวตนของเธอ


เมื่อรู้จักมากขึ้น ความผิดพลาดในอดีตของเธอเริ่มรับรู้..
... นั่นเป็นสิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกว่า เป็นรอยแผลเป็นใจจิตใจ...
... หากมีบางเหตุการณ์ที่คล้ายกัน เกิดขึ้น เหมือนรอยแผลเป็นในอดีต ถูกสะกิดอย่างรุนแรงอีกครั้ง

 

แต่แล้ว มีผู้ที่มองเธอ ด้วยมุมมองใหม่ที่ต่างจากที่หลายคนเคยมองดูเธอ ดังคติที่ว่า....



"ถ้าเรามองดูใครคนหนึ่ง แค่ตามที่เขาเป็น เขาก็จะยิ่งแย่ลง แต่ถ้าเรานึกถึงเขา ตามที่เขา "ควร" จะได้เป็น เขาก็จะเป็นเช่นที่ควรจะเป็นได้"


ใครคนนั้นได้ส่งมอบกำลังใจ และความผูกพัน หยิบความสามารถ และความสนใจพิเศษที่หลายคน ไม่ใคร่ใส่ใจนั้น หยิบออกมาให้สว่างไสวอีกครั้ง....


หลายคนมีความสามารถที่ซุกซ่อนอยู่มากมาย แต่ไม่มีโอกาสได้ใช้สิ่งเหล่านั้นมากนัก
หลายคน ติดอยู่กับบทบาทหน้าที่ในปัจจุบัน ที่คิดว่า จำเป็นต้องทำ เช่น บทบาทในหน้าที่การงานที่กำลังรับผิดชอบ
หรือติดอยู่กับ คำพูดที่คนอื่นตัดสินตัวเรา
....จนปิดบังความพิเศษในตัวตนที่ซ่อนอยู่


.... และอีกหลายคน จมปลักอยู่กับความผิดพลาดในอดีตที่ไม่สามารถกลับไปแก้ไขได้อีก
.... บางคน ติดกับ อยู่กับคำเหยียดหยามที่คนอื่นพูดกรอกหูอยู่บ่อยๆ

แต่ความจริงแล้ว...
.. ไม่ว่าใครก็ก้าวขึ้นมาจากการเหยียดหยามได้

คนเราทุกคนมีความยิ่งใหญ่ในตัวเอง
คนเราทุกคนมีความพิเศษ
ถ้าเพียงแต่เรามองเห็นตัวตนของตัวเอง กว้างขึ้นกว่าเดิม
ถ้าคนเรามองเห็นถึงความพิเศษในตัว โลกที่คนเราอยู่อาศัยจะไม่เหมือนเดิมอีกเลย


คุณจะสามารถทำให้ พ่อแม่และบุคคลรอบข้าง ภาคภูมิใจได้..


มีคติประจำใจ ประโยคหนึ่ง ที่ผู้ที่เฝ้ามองเธอ ยึดถือไว้ประจำใจ

" เราต้องให้เวลากับเพื่อนมนุษย์ แม้จะเป็นเรื่องเล็กๆ น้อยๆ ก็ต้องทำอะไรให้ผู้อื่นบ้าง - จงทำในสิ่งที่ไม่ได้ค่าตอบแทน แต่ได้ความรู้สึกพิเศษที่เราได้ทำสิ่งนั้น"


อัลเบิร์ต ชไวท์เซอร์