การสร้างความยั่งยืนทางเศรษฐกิจ และสังคม ในชุมชนที่ประสบธรณีพิบัติภัยสึนามิ

เศรษฐกิจชุมชน

การสร้างความยั่งยืนทางเศรษฐกิจ และสังคม ในชุมชนที่ประสบธรณีพิบัติภัยสึนามิ “ ทุกวันนี้เรามีการออม เรามีทุนหมุนเวียนในชุมชนสำหรับการให้กู้ยืมเพื่อประกอบอาชีพ มีแผนที่จะพัฒนาระบบสวัสดิการของชุมชน ที่สำคัญเราได้มีโอกาสในการเรียนรู้ร่วมกันในชุมชน และแลกเปลี่ยนกับชุมชนอื่นๆจากการศึกษาดูงาน ปัจจุบันเรามีแผนที่จะสร้างการมีส่วนร่วมของคนในชุมชนในการพัฒนาชุมชน โดยการกู้ยืมเงินกองทุนเราจะพิจารณาให้กับสมาชิกที่เข้าร่วมกิจกรรมของชุมชน เข้าร่วมในการประชุม หากคุณเดือดร้อนทางด้านการเงิน แต่คุณไม่อยู่ในเกณฑ์ของการมีส่วนร่วมในกิจกรรมของชุมชน กองทุนก็จะตอบสนองให้คุณไม่ได้ นั้นคือแผนของหมู่บ้าน  ” (อ่านบทสัมภาษณ์หน้า...)นี่คือเสียงของผู้นำกองทุนบ้านตลิงชัน  ตำบลตลิงชัน อำเภอเหนือคลอง จังหวัดกระบี่ ซึ่งเป็นสิ่งบ่งชี้ถึงความเข้มแข็งของชุมชนภายหลังได้รับผลกระทบจากธรณีพิบัติภัยสึนามิได้เป็นอย่างดี  ปัจจุบันกองทุน 134 กองทุนภายใต้การสนับสนุนของโครงการช่วยเหลือและฟื้นฟูชุมชนในพื้นที่ประสบภัยสึนา ที่กำลังจะพัฒนาไปสู่สถานบันการเงินขนาดเล็กในชุมชน ที่มีระบบบริหารจัดการที่ดี เพื่อเป็นแหล่งเงินทุนสำหรับคนในชุมชน และการบริหารผลตอบแทนของกองทุนที่คืนสู่ชุมชน เป้าหมายของการสร้างสถาบันการเงินในระดับชุมชน คือการทำให้องค์กรหรือสถาบันที่มีการจัดตั้ง บริหาร และออกแบบโดยสมาชิกเพื่อการบริการด้านการเงินที่มีคุณภาพสูง บนพื้นฐานของการพัฒนาสถาบันทางการเงินในระดับชุมชนที่มีความยั่งยืน โดยมีองค์ประกอบที่สำคัญคือ•          มีวิสัยทัศน์ และยุทธศาสตร์การพัฒนาที่ยั่งยืนที่ชัดเจน•          มีคณะกรรมการที่มีความรับผิดชอบและทุ่มเทต่อการทำงาน•          มีระบบการจัดทำบัญชีที่เข้าใจได้ง่าย และระบบการจัดการข้อมูลที่ใช้ได้จริง•          มีกลไกการควบคุมภายในที่มีประสิทธิภาพ•          มีระบบการออม และการให้สินเชื่อที่ตอบสนองต่อความต้องการของสมาชิก•          มีการตรวจสอบบัญชีประจำปี และนำเสนอผลการตรวจสอบให้สมาชิกทราบในที่ประชุม•          มีการเชื่อมโยงกับสถาบันทางการเงินของรัฐบาล และกลุ่มอาชีพต่างๆ •          มีระบบตรวจสอบผลการทำงานของตนเองที่เป็นระบบ และสม่ำเสมอทั้งนี้การสร้างความเข้มแข็งและความมั่นคงทางเศรษฐกิจของชุมชน จำเป็นจะต้องควบคู่ไปกับการส่งเสริมการใช้ การปรับปรุง การอนุรักษ์และฟื้นฟูทรัพยากรทางทะเล และพื้นที่ชายฝั่ง โดยมี มาตรการแก้ไขและพัฒนาที่สำคัญๆคือ•         การจัดการองค์ความรู้•         การเสริมสร้างศักยภาพองค์กรชุมชนบริหารจัดการทรัพยากรทางทะเลและชายฝั่ง (ทช.)•         การเสริมสร้างความร่วมมือ องค์กรชุมชนร่วมมือกับ อปท. รัฐและเอกชนอย่างไรก็ตามที่สำคัญที่สุดคือการเปิดโลกทัศน์ โดยการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ร่วมกันในระหว่างกลุ่มองค์กร และนำกลับมาปรับปรุงเพื่อให้เหมาะสมและสอดคล้องกับวิถีชีวิตของชุมชน เพราะจุดมุ่งหมายของงานพัฒนาคือ “ การพัฒนาตนเอง เพื่อพัฒนาสังคม ”