ขณะที่ผมกำลังร่วมวงเสวนาหลังจากรับภาระกิจใหม่ที่"ท่านสมคบ" ผู้อำนวยการโรงพยาบาลมอบหมายให้กลุ่มงานบริการสุขภาพชุมชนรับผิดชอบงานแผนงานของโรงพยาบาล ซึ่งผมกับท่านสมคบวางตัวผู้รับผิดชอบเอาไว้ 3 คน ที่เป็นนักวิชาการสาธารณสุขของโรงพยาบาลให้รับภารกิจนี้ ซึ่งต้อง"คุย"ไว้ก่อนว่าจัดงานถูกกับคน ในฐานะที่เป็นหัวหน้ากลุ่มงานจึงต้องไปลงชื่อรับมอบงานและร่วมรับฟังเนื้องานของงานแผนงาน เพื่อที่จะช่วยน้อง ๆนักวิชาการอีกแรงหนึ่งครับ
เสียงโทรศัพท์มือถือของผมเอง"ไม่รู้จักฉันไม่รู้จักเธอ"เสียงริงโทนที่ลูกสาวผมโหลดลงให้ดังขึ้น ปรากฎว่าเป็นน้องนักศึกษาจาก"ม.กรุงเทพฯ"ที่พบกันระหว่างทางที่กลับจากกการไปออกหน่วย พอ.สว.ขอปรึกษาและเชิญชวนไปร่วมงานวันเด็กที่"โรงเรียนบ้านในของ"
12 มกราคม 2551" วันเด็ก" เด็ก ๆในเมืองต่างตื่นเต้นเพราะรู้ว่าเป็นวันที่จะมีการจัดงานต่าง ๆเด็ก ๆ ได้เที่ยว ได้เล่น ได้ชม แต่หากท่านลองไปถามเด็ก ๆชาวมูเซอกุยที่บ้านในของท่านอาจไม่ได้คำตอบเลยว่า"วันเด็ก"คืออะไร เด็กในหมู่บ้านนี้มีมากกว่า 80 คน ไม่รู้ความหมายของคำว่า"วันเด็ก" ปีนี้เป็นโอกาสแรกที่พวกเค้าจะทราบความหมายของมัน
"นอกจากเด็กบ้านนี้ไม่รู้จักวันเด็กแล้ว เด็ก ๆบ้านนี้ไม่รู้จักคอมพิวเตอร์ด้วยครับ ทั้งโรงเรียนไม่มีคอมพิวเตอร์แม้แต่เครื่องเดียว ทั้ง ๆที่โรงเรียนแห่งนี้มีนักเรียนถึง 72 คน และเปิดถึงชั้น ป.6 ???"
นอกจากนี้"น้องเต่า"และ"คุณวัฒน์"ซึ่งเป็นผู้ประสานงานในพื้นที่ ซึ่งมีโอกาสเดินทางไปสำรวจโรงเรียนบ้านในของมาแล้วและได้พูดคุยกับ"ครูตู่"หรืออาจารย์นพพร แห่งโรงเรียนบ้านในของถึงความต่อเนื่องที่จะเข้าไปพัฒนาโรงเรียนบ้านในของ "เราจะเข้าไปสร้างส้วมและโรงอาหารให้โรงเรียนบ้านในของ" สภาพห้องน้ำห้องส้วมของโรงเรียนบ้านในของที่รอการปรับปรุง นี่คือความคิด ความต้องการของนักจิตอาสาหลายคนที่ได้ตั้งใจร่วมกันไว้เมื่อวันที่ไปบ้านในของ
รายนามธารน้ำใจในเบื้องต้น : เภสัชมิ้น : ปูนซีเมนต์ 5 ถุง
: คุณจำปูน : กระเบื้องหลังคาห้องน้ำ
: หมอสุพัฒน์ :ปูนซีเมนต์ 5 ถุง
: นายกระท้อน ซีเมนต์บล็อก 200 ก้อน
: susu เสื้อผ้าและเสบียงขนมสำหรับเด็ก
รอธารน้ำใจสนับสนุนปูนซีเมนต์ ซีเมนต์บล็อก ประตู หน้าต่างและหัวส้วมครับ.... ร่วมธารน้ำใจได้ที่ Mr.Kraton, เอกจตุพร,อ.นพพร สุวิกันทา โรงเรียนบ้านในของครับ
ไม่มีความเห็น