ประเทศเราไม่ได้ขาดเงิน ไม่ได้ขาดคนเก่ง ไม่ได้ขาดคนดี จริง ๆ แล้วมีทุกอย่างพร้อม


สวัสดีครับทุกท่าน

        บทความนี้ได้จากการคุยกันของประชาชนสองคนอีกเช่นกันนะครับ

แต่จะนำมาไม่เป็นบทสนทนานะครับ เอามาฝากเป็นเกร็ดชวนคิดกันก็แล้วกันนะครับ อาจจะผิดหรือถูกก็ได้ แต่เป็นความเห็นที่สองคนเห็นว่าเป็นอย่างไรนะครับ

ข้อคิดด้านล่างนี้ แค่เป็นเพียงบทสนทนาเท่านั้นครับ อาจจะมีหรือไม่มีประโยชน์ก็ได้ครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชมครับ

  • ประเทศเราไม่ได้ขาดเงิน ไม่ได้ขาดคนเก่ง ไม่ได้ขาดคนดี จริง ๆ แล้วมีทุกอย่างพร้อม

  • ทำไม ประเทศจึงเป็นเช่นนี้

  • ไม่ใช่ว่า ทุกคนต่างก้มหน้าก้มตาทำหน้าที่โดยไม่ได้มีเวลาเงยหน้าดูคนอื่น ๆ ว่า เขาทำอะไรกัน และเราทำสิ่งที่เขาได้ทำไปแล้วหรือเปล่า ดี หรือ ไม่ดี เป็นประโยชน์ หรือไม่เป็นประโยชน์

  • เวลา ให้กับตัวเอง ครอบครัว ท้องถิ่น สังคม และประเทศ เป็นเรื่องที่สำคัญ ที่่ต้องมีปัจจัยสนับสนุนที่เหมาะสม

  • ไม่ใช่เรื่องของคนใดคนหนึ่งคนเดียว

  • หากจะให้คนดี คนเก่ง ทรัพยากรของประเทศที่มีอยู่ได้ใช้เป็นประโยชน์ต่อประเทศชาติ และประชาชนชาวไทย

  • แต่ละคนต้องรู้ให้ชัดเจนว่า ประเทศชาติต้องการอะไร

  • ตนเองทำอะไรอยู่

  • สอดคล้องกับความต้องการของประเทศหรือไม่และนำมาปฏิบัติได้จริงหรือไม่

  • ประเทศใครกำหนดแนวทางเดิน

  • รู้เรา รู้เขา ชนะทุกศึก

  • ศึกนี้ช่างใหญ่หลวงนัก

  • เราต้องหาทุนจากต่างชาติเข้ามาในประเทศอย่างนโยบายของพรรคส่วนใหญ่ นี่หรือคือพัฒนาไปในทางที่ควรพัฒนา

  • เราเหลืออะไรไหมหนอ

  • ยกมาใช้หรือว่ายกมาปรับใช้

  • หากไม่หาทางที่ปฏิบัติได้จริง ก็ต้องไปพึ่งคนที่ไม่รู้เรื่องอย่าง คนต่างประเทศ

  • ทั้งนี้ เราต้องเริ่มที่เรา และพวกเราก่อน

  • ปัญหาคือ คนในระดับผู้นำควรจะคิดได้และให้ชัดว่าควรจะนำพาประเทศไปในทางไหนที่ดี ที่ยั่งยืน

  • ทำไมเยอรมันมีปัญหาเศรษฐกิจ แต่ไม่กู้เงินต่างชาติมาพัฒนา

  • แล้วทำไมเราต้องกู้

  • ต้องคุยกันว่า สิ่งที่เราทำอยู่นั้นจะเกื้อกูลกันได้อย่างไร ให้เป็นประโยชน์ต่อประเทศชาติ

  • เพราะ ไม่ยอมรู้เรา

  • บ้านเรายังแยกส่วนกันมาก เพราะระดับประชาชนทั่วไป ก็เดินกันไป ระดับนักวิชาการ บริหาร ก็ทำกันไป

  • และก็ไม่รู้จักเขาว่า จริง ๆ แล้ว คนอื่นที่เขาเป็นอย่างนั้น อย่างนี้ นั้น จริง ๆ เพราะอะไร

  • ดังนั้น เราต้องเริ่มที่จะต้องผนึกกำลังของพวกเราในลักษณะที่เป็น on demand ในระยะยาว

  • เราเน้นตีพิมพ์ ในระดับวิชาการ เพื่อโชว์ใครไม่ทราบครับ ว่าได้ลงเจอนอลนั่นนี่ แล้วเอาผลลงไปใช้กับ ประเทศจริงๆ ได้ไหม

  • และที่สำคัญ คือ ต้องร่วมกันพิจารณาอย่างรอบคอบ

  • ทั้งหมดนี้ จะเห็นได้ชัดว่า คนที่ทำงานให้ประเทศชาติอยู่กันตอนนี้ และที่ผ่านมา ส่วนใหญ่ ตกหลุมพรางแห่งความเร่งรีบ และการแข่งขัน

  • ทำให้คนไม่มีเวลาให้กัน เข้าใจกัน เรียนรู้ที่จะอยู่และช่วยกัน

  • และที่สำคัญ ทำให้เกิดสังคมการเอาตัวรอด และฉวยโอกาส

  • ดังนั้น สังคมที่ประเทศชาติแสวงหา ก็เป็นสังคมไทย ที่ยังพอหลงเหลืออยู่ในพื้นที่ที่มีความพอเพียง ความพอดี

  • แต่ก็เป็นเรื่องที่ยากที่สังคมเหล่านั้นจะคงอยู่ได้ บนความคาดหวังใหม่ของสังคมไทย และสังคมโลก

  • โลกาภิวัฒน์

  • ใคร ควรจะทำอะไร มีอะไร ขนาดไหน

  • ไม่ใช่ว่า ทุกบ้านต้องมีทีวี

  • ไม่ใช่ทุกบ้าน ต้องมีคอมพิวเตอร์

  • ไม่ใช่ทุกบ้าน ต้องมีรถ

  • แต่ละบ้าน ก็มีความจำเป็นทางวัตถุแตกต่างกันไป

  • กระแสวัตถุนิยม อำนาจนิยม ทวีความรุ่นแรง เพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

  • อย่างน่าเป็นห่วง

  • เราไม่สามารถขวาง กิเลส ที่มีคนวางไว้ ได้สร้างขึ้น และวางไว้เป็นตัวล่อ

  • เพราะฉะนั้น เราจะทำอย่างไร เราน่าจะทราบดีอยู่่แล้ว

  • ผลงานทางวิชาการ ไม่ได้เริ่มจากความต้องการที่แท้จริงของไทย

  • นักวิชาการ ก็ได้กรุณาคิดกันว่า ประเทศยังขาดอะไรอยู่

  • และกรุณาหาคำตอบให้

  • แต่ประชาชน คนส่วนใหญ่ ไม่ได้เห็นว่า เป็นปัญหา และเป็นเรื่องของตน

  • ดังนั้น เมื่อเขาไม่นำพา

  • ก็ไม่เกิดผลอะไร

  • เหมือนกับมีหนังสือเรื่องการหาปลา

  • แต่คน ๆ นั้น เห็นว่า วิธีการดำเนินชีวิตที่มีอยู่ ก็ดีอยู่แล้ว

  • ไม่เห็นจะต้องศึกษาหาความรู้เพิ่มเติม

  • เราอยู่ในสังคมที่ในน้ำมีปลาในนามีข้าว

  • จนลืมไปว่า ต้องศึกษาและพัฒนาตนเอง ด้วยตนเอง

  • จะมารอให้คนอื่นเขานำทางไม่ได้

  • ผู้นำเขาก็มีหน้าที่ของเขา

  • ระดับ หรือ มาตรฐานความรู้ของคนไทย กับนักวิชาการ แตกต่างกันมาก

  • ผลงานทางวิชาการ ต้องนำกลับมากรองให้เหมาะสมกับท้องถิ่น

  • ที่สำคัญ คือ ต้องทำให้ท้องถิ่นตระหนักว่า เป็นเรื่องของเขา และเป็นส่ิงที่เขาต้องการเอง

  • ไม่ใช่ไปปาว ๆ บอกว่า ดีและต้องทำ

  • ไม่มีทางสำเร็จหรอกครับ

  • ไม่ใช่แค่คนไทยในต่างจังหวัด

  • เพราะทำแล้วไม่เป็นดังที่อยากได้หรือใช้ได้ตามที่ต้องการ ก็กลายเป็นสิ่งแปลกปลอมไป

  • ของใหม่ที่เข้ามาสู่ร่างกาย ก็ต้องมีอาการต่อต้านจากร่างกาย เป็นเรื่องธรรมดา

  • ถ้าเป็นสิ่งที่ไม่ดี ก็จะพานเป็นไข้

  • ถ้าเป็นสิ่ิ่งที่ดี แต่ไม่มีเวลาทำความเข้าใจ ก็ไม่เอา

  • ดังนั้น ตอนนี้ นอกจากเราต้องเร่งทำงานตามหน้าที่ของเราเองแล้ว ก็ต้องหันหน้าเข้าหากัน และมาร่วมมือกันสร้างสังคมคนดี ที่เห็นตัวเอง เห็นเขา และเห็นว่า จะร่วมกันทำอะไร ให้เกิดประโยชน์ต่อประเทศชาติ อย่างยั่งยืน

  • ประเด็นที่เหลือ.... ฝากไว้ให้ท่านผู้อ่านร่วมกันคิดนะครับ

ปล. ข้อคิดด้านบนนี้ แค่เป็นเพียงบทสนทนาเท่านั้นครับ อาจจะมีหรือไม่มีประโยชน์ก็ได้ครับ โปรดใช้วิจารณญาณในการรับชมครับ 

สวัสดีปีใหม่ มีวินัยในการเดิน

พระธรรมชาติคุ้มครองครับ

 เม้ง

 

หมายเลขบันทึก: 157265เขียนเมื่อ 3 มกราคม 2008 19:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 22:13 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)
  • สวัสดีค่ะน้องเม้ง
  • พี่ว่าเราขาดการประสานสัมพันธ์ที่ดึค่ะ
  • งานเดี่ยวคนไทยยอดงานกลุ่มเราย่ำแย่
  • การทำงานเป็นทีมสำคัญมากค่ะ
  • แต่ส่วนใหญ่มักจะคว้าน้ำเหลวเพราะไม่มีใครฟังใคร ประชุมทีไรมีแต่คนให้ความเห็นแต่หาคนรับไปทำยาก
  • ควรเริ่มสมานสามัคคึกันตั้งแต่บัดนี้นะคะ
  • ประเทศชาติกำลังต้องการความร่วมมือร่วมใจนะคะ
  • ดีครับคุณเม้ง...ช่วยกันคิดช่วยกันอ่าน แล้วก็ช่วยๆกันปฏิบัติดีปฏิบัติชอบ...สังคมก็น่าจะค่อยๆดีขึ้น
  • ทุกอย่างย่อมเปลี่ยนไปตามกาล ดูอย่างวิถีชุมชนแถวๆชุมทางเขาชุมทองบ้านเรา...อดีต?ปัจจุบัน?..(เป็นอย่างไร?)..สรรพสิ่งเปลี่ยนไป
  • จิตใจ...แนวคิดเปลี่ยนไป
  • สรรพสิ่ง..แนวคิดจิตใจ..อะไรเปลี่ยนนำ อะไรเปลี่ยนตาม?..หรือมันเป็นวัฏฏะ?
  • บรรดาแรงขับเคลื่อนต่างๆที่มีอิทธิพลส่งผลให้เกิดความเปลี่ยนแปลงทั้งหลายทั้งปวงขึ้นในสังคมมนุษย์ ทั้งทางด้านกายภาพ ชีวภาพ เศรษฐกิจ สังคมและที่เกิดขึ้นในใจมนุษย์...มาจากไหน?
  • สำคัญว่า...วิถีชีวิตอย่างไร?ปฏิสัมพันธ์อย่างไร?อารมณ์อย่างไร? ฯลฯ?... ที่จะทำให้เราทั้งหลาย (ซึ่งหมายถึงมวลมนุษย์ สรรพสัตว์และสรรพสิ่ง) อยู่ร่วมกันได้อย่างอภิรมย์ ร่มเย็น เป็นสุข
  • ในค่ำคืนแห่งความมืดมิด ไม่ว่าคืนวาน..คืนนี้..หรือคืนไหนๆ..สำหรับนักเดินทางที่มีความใส่ใจในการแสวงหาซึ่งเส้นทางแห่งการเดินทางที่ราบรื่น..อย่างเราท่านทั้งหลาย ..ย่อมปราถนาที่จะมีแสงธรรมใช้นำทางเพื่อส่องสว่างสลายความมืดมิดที่เต็มไปด้วยขวากหนามและภยันตรายต่างๆ นำพาตัวเราพร้อมเพื่อนร่วมทางอีกมากมายไปสู่จุดหมายปลายทางด้วยความปลอดภัย..บนเส้นทางสายนั้น..สายเดียวกัน..แสงเดียวกัน
  • แสงแห่ง ความรู้ ความตื่น และความเบิกบาน..

สวัสดีครับพี่นารี naree suwan

  • สบายดีนะครับพี่สาว
  • ใช่ครับ ประสานสัมพันธ์ใจ สติ ปัญญา ที่ดีต่อกันครับ
  • ใช่ครับ ไม่มีพรุ่งนี้ ไม่มีเดือนนี้ ไม่มีปีนี้ มีแต่เดี๋ยวนี้ ตอนนี้
  • ขอบพระคุณมากๆ นะครับ ทำในส่วนที่ทำได้ แล้วค่อยๆ กระเพื่อมๆ ออกๆ ไปเองครับ ทำในวงที่ทำได้ก่อนครับ แล้วค่อยๆ ผูกโยงเชื่อมกัน
  • บวกก็จะเจอบวก ลบก็จะเจอลบ และบวกกับลบก็จะเปลี่ยนแปลงได้ กลับไปกลับมาได้ สติคุมจึงสำคัญ
  • ขอบคุณพี่มากๆ ครับ 

สวัสดีครับคุณ เกษตรตำบล

  • ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ ได้อ่านความเห็นคุณ เกษตรตำบล  แล้วทำให้ดีใจยังไงบอกไม่ถูกครับ มองอะไรได้ดีมากครับ เหมือนคนรู้จักกันมาก่อนครับ
  • ผมเคยนั่งรถไฟจากนคร มาชุมทางเขาชุมทองแล้วก็เห็นอะไร สิ่งที่เปลี่ยนแปลง สรรพสิ่งล้วนเปลี่ยนแปลงจริงๆนะครับ
  • ก็คิดว่า หากใจคนไม่เปลี่ยนสภาพแวดล้อมจะเปลี่ยนไหมหนอ...
  • บทความนี้ทำให้ผมเข้ามาบรรเลง บ่นๆไว้ในชุมชนนี้ครับตอนนั่งรถผ่านที่ว่านะครับ ปลูกยางในทุ่งนา เสียทั้งเวลาและนาข้าว
  • สิ่งที่น่าคิดคือ เราจะเชื่อมประสานคนที่รู้ รู้ผลกระทบแล้วบอกกล่าวกันอย่างมีเหตุผลกับคนที่อยู่ในระดับปฏิบัติการ เกษตรกรได้อย่างไร
  • ส่วนประชาชนจะรับได้แค่นั้น ก็คงต้องช่วยๆ กันครับ คำตอบแค่ความพอเพียงมีแนวทางและคำตอบอยู่หมดแล้วใช่ไหมครับ แต่เหลือแต่การปฏิบัิติเพื่อการเข้าถึงด้วยตัวเอง รู้แจ้งเห็นแจ้งด้วยตัวเอง วันนั้นก็คงถึงระดับที่เรียกว่า
  • ผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบาน และสานต่อส่งต่อให้กับคนรอบข้างได้หมุนเวียน ครบวงจร
  • ขอบคุณมากๆ นะครับ สวัสดีปีใหม่นะครับ คิดไรได้สมความปรารถนาครับ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท