ชีวิตที่มีความสุข 2551

ชีวิตที่มีความสุข

สุขสันต์วันปีใหม่....

ขออวบชัยเพื่อนพ้องและน้องพี่

จงประสบแต่ความสุขและโชคดี

นับแต่นี้ต่อไปในวันหน้า

ขอฟ้า..จงประทานพรอันประเสริฐ

พราวพริ้งเพริดเจิดจ้าสมปราถนา

ให้พ้นทุกข์พบแต่สุข..ทุกเวลา

มีวาจา..ประดุจดังอาวุธ

ขอความสุขความสมหวังจงพรั่งพร้อม

ดั่งพยอมหอมหวลนวลผ่งผุด

เป็นขุมแห่งความรู้แก่มวลมนุษย์

เป็นที่สุด..ของที่สุด..ดุจพลัง

ขอส่งความปราถนาดีมาอวยพรแด่ทุกท่านด้วยความจริงใจ พร้อมนี้ได้นำบทความของพระธรรมดิลก (จันทร์ กุสโล) ในหนังสือที่มีชื่อว่า "ชีวิตที่มีความสุข" เป็นพรปีใหม่ เพื่อเป็นมงคลชีวิตที่สดใสต่อไป

พื้นฐานของชีวิต

คำว่า"พื้นฐาน"หมายถึงที่รองรับ "อะไรเป็นที่รองรับของชีวิต" หรือชีวิตตั้งอยู่บนอะไร พระพุทธองค์ตรัสว่า "เกิดมาเป็นทุกข์ เมื่อแก่ก็เป็นทุกข์ และตายก็เป็นทุกข์"

เบื้องต้น ท่ามกลาง และที่สุดของชีวิต ไม่มีระยะไหนของชีวิตที่พระพุทธองค์ตรัสว่าเป็นสุข ร่างกายทั้งหมดนี้พระพุทธองค์ตรัสเรียกว่า "ทุกข์ขันธ์" แปลว่า ก้อนทุกข์ เป็นตัวทุกข์ทั้งหมด การที่มีชีวิติยู่ หรือการเวียนว่ายตายเกิด พระพุทธองค์ตรัสว่า เป็นสังสารทุกข์ แปลว่า ท่องเที่ยวอยู่ในทุกข์ ดังนั้น พื้นฐานของชีวิตคือ ความทุกข์

ความทุกข์ อันเป็นพื้นฐานชีวิตนี้ ส่วนมากคนจะไม่ค่อยรู้จัก มักจะมองข้ามไปเสีย กลับไปมองเห็นความทุกข์ส่วนย่อย เป็นความทุกข์ใหญ่

ความทุกข์ที่ชาวโลกทั่วไปรู้สึกและรับรองว่าเป็นความทุกข์คือ ความยากจน ถ้าพูดถึงว่าคนมีความทุกข์ ความรู้สึกของชาวโลกก็จะหมายถึงความยากจน เพราะเข้าใจว่าความยากจนเป็นความทุกข์ทรมานลำบากด้วยเรื่องอยู่เรื่องกิน ตำต้อยน้อยหน้า มีปัญหาขัดข้องสารพัด

ชาวโลกไม่ได้มองหาเหตุส่วนลึกว่า ที่ต้องยากจนทุกข์ทรมานนั้นเหตุใหญ่ของมันคือเรามีตัวของเรา เราเริ่มต้นมาจากความเกิด ถ้าเราไม่มาเกิด ความทุกข์เพราะความยากจนจะมีได้อย่างไร

ความสุขของชาวโลกโดยทั่วไปอยู่ที่ความรำรวย คนที่เกิดมามีบ้านเรือนอยู่ มีอาหารบริโภคสมบูรณ์ มีสมบัติเงินทอง มียวดยานพาหนะ ชาวโลกยกย่องว่าเป็นผู้มีความสุข

หลักคำสอนในทางพระพุทธศาสนาถือว่า ทุกคนที่เกิดมาจะยากดีมีจน จะตำต้อยน้อยศักดิ์ หรือจะมีอำนาจวาสนาสักเพียงใดก็ตาม ล้วนแต่มีชีวิตอยู่บนพื้นฐานแห่งความทุกข์ด้วยกันทั้งสิ้น เพราะทุกคนต่างมีร่างกายอันเป็นก้อนแห่งความทุกข์เหมือนกัน

การที่บุคคลมีความรู้สึกว่ามีความสุขอยู่บ้างบางเวลานั้น เป็นเพียงความทุกข์อันเป็นพื้นฐานของชีวิตถูกปิดบังไว้ชั่วคราวเท่านั้น ไม่ต่างอะไรกับถ่านไฟที่ถูกกลบไว้ด้วยขี้เถ้า ความจริงยังมีไฟที่ถ่านยังครุกรุ่นอยู่ตลอดเวลา

คนจน ทำให้มีความรู้สึกว่าทุกข์มาก เพราะวัตถุเครื่องปิดบังความทุกข์มีน้อย จึงทำให้เห็นความทุกข์ได้ชัด

คนมั่งมี มีความรู้สึกว่ามีความทุกข์น้อย เพราะเขามีวัตถุอุปกรณ์ปิดบังความทุกข์ได้มาก

เพราะความเข้าใจผิดว่า ความสุขในชีวิตนี้ยังมี ทุกคนจึงดิ้นรนเพื่อให้พ้นความทุกข์ เพื่อต้องการความสุข โดยมองเห็นความสุขคอยอยู่เบื้องหน้ารำไป แม้จะพยายามเข้าหาจุดแห่งความสุขวันแล้ววันเล่าก็ไม่อาจจะพบความสุขสมตามความปราถนา

จะหนีความทุกข์ได้อย่างไร ในเมื่อตัวของเรามันเป็นก้อนความทุกข์เสียเองแล้ว เมื่อเราอยู่มันก็อยู่ เมื่อเราไปมันก็ไป

ตราบใดที่เรายังตกอยู่ใต้สังสารวัฏฏ์ จะต้องพบกับความจริงของชีวิตดังกล่าวนี้ทุกรูปทุกนาม

พระพุทธศาสนาสอนให้รู้จักความจริงของชีวิต แต่ชาวโลกส่วนมากยังชอบของปลอมอยู่

ชีวิตนี้ไม่มีอะไร นอกจากความทุกข์

ที่ผมอวยพรให้ท่านมีความสุขนั้น ก็ขอให้ท่านจงเลือกเอาว่าจะเลือกความสุขแบบไหน ขอสิ่งนี้จงเป็นมงคลชีวิตสำหรับทุกท่านครับ

อาจารย์เก

เขียนใน GotoKnow โดย อาจารย์เก
ใน ศึกษานิเทศก์กับการจัดการความรู้

คำสำคัญ (Tags): #ชีวิตที่มีความสุข

หมายเลขบันทึก: 157182เขียนเมื่อ 3 มกราคม 2008 13:33 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 พฤษภาคม 2012 00:33 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน