อันเนื่องมาจากสกู๊ฟหน้าหนึ่งของไทยรัฐ

อันเนื่องมาจากสกู๊ฟหน้าหนึ่งของไทยรัฐ

  ได้มีโอกาสอ่านสกู๊ฟหน้าหนึ่งของหนังสือพิมพ์หัวเขียว ไทยรัฐ เมื่อช่วงต้นเดือนที่ผ่านมาแต่ยังไม่มีเวลาแสดงความเห็น และหลังจากลงไปที่พื้นที่ ที่เราทำงานอยู่ คนเร่ร่อนไร้บ้านในพื้นที่รุมกันเข้ามาถามความเห็นเกี่ยวกับเนื้อหาของสกู๊ฟดังกล่าว ที่อ้างอิงคนให้ข้อมูล ทั้งที่เป็นลูกจ้างชั่วคราวของกรุงเทพมหานครและ คนเร่ร่อน คนไร้บ้านหลายคน ที่ ออกมาแล้ว ข้อมูลบางอย่าง ไม่สอดคล้องกับข้อเท็จจริง

การที่ระบุตัวเลขอ้างอิงว่า 80% ของคนเร่ร่อนเป็นเอดส์ เป็นตัวเลขที่ขาดการอ้างอิงตามหลักวิชาการโดยสิ้นเชิง ไม่ใช่ตัวเลขจากข้อเท็จจริง เป็นเพียงตัวเลขที่พบเห็นในพื้นที่ ณ พื้นที่หนึ่ง และสถานการณ์หนึ่งเท่านั้น แต่ ในเมื่อสื่อนำเสนอตัวเลขนี้ โดยอ้างอิงจากคำบอกเล่าของเจ้าหน้าที่บางคนที่ทำงานในพื้นที่ ๆ หนึ่งนั้น ไม่น่าจะเป็นตัวเลขที่นำมาอ้างอิงในพื้นที่สาธารณะ หรือแม้จะนำมาอ้างอิง ก็ไม่ควร เป็นการฉายภาพรวมของคนเร่ร่อนไร้บ้านทั้งหมด

ประเด็นการทำงานในเชิงสร้างสรรค์กับกลุ่มคนเร่ร่อนไร้บ้าน ที่นำเสนอผ่านพื้นที่ข่าวตรงนั้น มีเพียงข้อเสนอแนะจากลุงดำที่ บอกผ่านพื้นที่ดังกล่าว เพียงไม่มากนักเข้าใจว่าจะไม่เกิน สามประโยค แต่ ใช้พื้นที่ สองวัน ในการฉายภาพที่ทำให้คนเร่ร่อนไร้บ้านในพื้นที่ อ่านแล้วไม่สบายใจ ทำให้คนทำงานในพื้นที่ ทำงานยากลำบากมากยิ่งขึ้น ประเด็นนี้ สื่ออย่างไทยรัฐเอง ควรแสดงความรับผิดชอบในการนำเสนอภาพที่ เป็นภาพเชิงสร้างสรรค์และบอกับสังคมว่า คนเร่ร่อนไร้บ้าน มีศักยภาพเพียงพอที่จะ ทำสิ่งดีดีได้ ไม่ใช่เป็นภาระที่คอยสังคมช่วยเหลือเพียงอย่างเดียว