เริ่มบรรเลงเพลงยุทธ
บางครั้ง .. การเดินทางก็วกวน แสนสับสน
"ที่รัก ทางที่เดินมาแน่ใจเหรอว่าใช่ที่เราจะไป"
"ไอ ด็อนโนว์ เบบี๋ อาจจะไม่ใช่ก็ได้..แต่เอาเถอะเดินมาแล้วจะกลับไปมันก็เสียฟอร์มนะยาหยี"
"กลับไปลำบากแล้วหละ จะไปต่อกันดีมั้ย ที่รัก"
"ไปสิจ๊ะทูนหัว.. แค่กลับไปทางเดิมไม่ยากหรอกเชื่อสิ"
แบบประเมินความพึงพอใจของบุคคลทั่วไปต่อเส้นทางชีวิตที่เลือกเดินในปัจจุบัน
10% พึงพอใจมาก
20% พึงพอใจ
30% พอใช้ได้
40% อยากเปลี่ยน..ด่วน
(แบบประเมินปลอม ๆ อย่าใส่ใจ)
ข้อความข้างต้นเป็นเพียงการเกริ่นนำ .. ซึ่งหาสาระได้เพียงเพื่อดูว่าเรากำลังเลือกไปในเส้นทางที่ชอบใจหรือไม่ และได้ทำในสิ่งที่ใช้ศักยภาพอย่างสูงสุดรึเปล่า...
สำหรับคำถามด้านบนอย่าได้ไปใส่ใจมาก เพราะมันก็มักแทงใจคนพิมพ์ครือ ๆ กัน
................
งานวิจัยปัจจุบัน เกี่ยวกับเมฆ (Cloud)
ซึ่งมิได้เบาสบายคล้ายปุยนุ่นขาวที่ลอยล่องบนท้องฟ้า
จะทำอะไรเกี่ยวกับเมฆ .. เป็นเรื่องที่ค้างคามานาน แสนนาน
ทำอะไรดี?
ทำไมต้องเมฆ (ประมาณเดียวกับ ทำไมต้องกิฟฟารีน~)
1. อาจารย์เสนอ 2. ก็เลยรับไว้ 3. ใช้เวลาศึกษาเรื่องเมฆ ๆ ในสาขาที่เรียนมานานเกินกว่าจะถอนตัวได้ (เหมือนคนมีความรักมักถอนตัวไม่ขึ้น) 4. ถ้าจะเปลี่ยน ควรเปลี่ยนไปเรียนสาขาอื่นแทนเปลี่ยนหัวข้อ 5. ถ้าทำแบบข้อ 4 ก็เท่ากับเอาเวลามาฆ่าทิ้งชัด ๆ
การเลือกสรรงานวิจัย ค่อนข้างยากเย็นสำหรับมือใหม่ .. และที่ยากสุด ๆ ก็คือการหางานวิจัยที่ตรงใจ แบบอยากลงมือทำใจจะขาด (อารมณ์ศิลปินซะไม่มี) ...
ทำไมการทำงานวิจัย มันช่างยุ่งยาก จืดชืด ไร้จิตวิญญาณความหิวกระหายเช่นนี้ (หรือว่าคิดไปเอง? หรือว่าเป็นอยู่คนเดียว?)
ขอเดาเป็นการส่วนตัวว่าจิตวิญญาณของการวิจัยที่มันเหือดหายไป ส่วนหนึ่งเพราะกรุงเทพฯ รถติด
ส่วนที่สอง เพราะนักศึกษา/นิสิต ที่เรียน ป.โท/เอก ในประเทศ มีทุนจำกัด หรือบางคนก็ใช้ทุนตัวเอง ฉะนั้นความกระวนกระวายเมื่อต้องจ่ายค่าเทอมจะเกิดขึ้น ส่งผลให้บางคนทำงานไปด้วยระหว่างเรียน เนื่องจากไม่อยากขอตังพ่อแม่ หรือพ่อแม่ไม่ให้ขอตัง ซึ่งได้ผลเหมือน ๆ กัน
และส่วนที่เกี่ยวกันเล็กน้อย.. คือเบื่อการเมือง
สุดท้ายอาจเพราะไม่ได้พูดเขียนภาษาอังกฤษมาแต่กำเนิด
อย่างที่บอก เป็นเพียงการเดาส่วนตัว .. ซึ่งปัจจัยสำคัญที่สุด มิใช่สิ่งใดนอกจากผู้ทำวิจัย
คำถามเพื่อค้นหางานวิจัยเรื่อง เมฆ (ของตัวเอง)
- อะไรที่ยังไม่มี [พื้นฐานงานวิจัยทั่วไป]
- มองเห็นอะไรในก้อนเมฆ [ชักไม่เกี่ยว .. จินตนาการมั่วซั่ว]
- อะไรที่สำคัญต่อผู้อื่น [กลายเป็นเพื่อสังคมไปแล้ว]
- ประโยชน์ที่ได้ เปลี่ยนแปลงอะไร [ริอาจจะเปลี่ยนแปลงอย่างอื่นเชียวหรือ]
ตอบคำถามเหล่านี้ไม่ได้ .. แล้วจะทำไปเพื่ออันใดเล่า
หรือจะไม่ได้เกิดมาเป็นนักวิจัย .. !?
...................................................
"โอ้ ที่รัก เราย้อนกลับไปไม่ได้แล้วนะ มันไกลเกินไป"
"เส้นทางนี้ก็ไม่เลวนะจ๊ะเบบี๋ ลองไปเรื่อย ๆ อาจจะพบอะไรใหม่ ๆ ก็ได้"
"แล้วถ้าพบทางตันหละที่รัก"
"ไม่มีทางตันหรอกด่าหลิง~ ทุกทางเชื่อมต่อกันหมด โดยเฉพาะข้างบนนั้น"
"ตรงไหนจ๊ะที่รัก"
"บนท้องฟ้าไงจ๊ะ สุดสวย"
ถ้าจะอ่านให้รู้เรื่องยิ่งขึ้น ให้ลองอ่านแบบแยกสี ขอบคุณมาก
ความเห็น (2)
- ชอบเมฆค่ะชอบดูแล้วจินตนาการ แต่ช่วงนี้ได้แต่ลุ้นอย่าให้ใครมาเหนือเมฆหลังวันที่ 3 มกราคมเคยเขียนบันทึกไว้เรื่องนึง
- A walk in the clouds :มาเหนือเมฆ
- มีชายหนุ่มอีกคนที่ชอบปั้นเมฆ ที่นี่ค่ะมิสเตอร์ช่วย - เม้ง สมพร ช่วยอารีย์ ขอให้มีความสุขกับการวิจัยนะคะ
... 'A walk in the clouds : มาเหนือเมฆ' เข้าไปมาแล้วค่า มาเหนือเมฆจริง ๆ ซะด้วย
... หลังปีใหม่คงพอบอกได้ว่าใครเหนือใคร
... สงสัยมิสเตอร์ช่วย-เม้งฯ จะเป็นผู้มากับเมฆตัวจริง นอกจากมี Reference แล้ว ผู้ชอบเรื่องเมฆตัวเป็น ๆ ยังอ้างถึงอีกด้วย ครึครึ~