ในวันที่คิดถึง.....พี่เลี้ยง

   สมัยเด็กๆ ชอบวิ่งเล่นซุกซน บางครั้งก็เล่นซ่อนหา แอบไปเรื่อยๆ ซ่อนตัวไปเรื่อยๆ ด้วยความนึกสนุก ไม่ได้นึกหวั่นกลัวต่อสิ่งใด บางวันเล่นจนมืดค่ำ ตะวันตกดิน จึงรู้สึกตัว หันมารอบข้าง ก็ไม่พบใคร รู้แต่กำลังซ่อนตัวเองอยู่ในกอกล้วย ซ้ำยังได้ยินเสียงแว่วข้างๆหูอีกว่า มาทางนี้ดีกว่า ๆ แต่เมื่อเหลียวไปรอบตัว ก็พบแต่ความว่างเปล่า กับความมืดค่ำ ที่เริ่มแผ่กระจายจน แทบจะมองอะไรไม่เห็น ความเงียบ ความมืด ทำให้รู้สึกใจหาย กลัวจับใจ ไม่มีใครมาตามหาเรา แม้จะออกมาจากที่ซ่อน ก็ไม่มีใครจ๊ะเอ๋ 

    ในวันที่สนุกจนเพลิน จนเพื่อนก็อาจตามหาไม่พบ แล้วก็เหมือนถูกทิ้ง มืดก็มีด กลัวก็กลัวที่สุดก็เริ่มส่งเสียงดังๆ เรียกหาเพื่อน เงียบ! เรียกหาแม่ เงียบ! เรียกหาพี่ เงียบ!

  ผู้เขียนเดินกลับบ้าน พร้อมตะโกนเป็นเพื่อนตัวเอง หวังว่าใครสักคน จะเข้ามาหา มารับกลับบ้าน มาพร้อมกับไฟฉายที่สว่าง แล้วชี้ทางเดินพร้อมกับเดินไปเป็นเพื่อนจนถึงบ้าน ใกล้จะถึงบ้าน จำได้ว่า มีพี่ออกมารับ เมื่อเห็นพี่เลี้ยงตามหา ด้วยความห่วงใย มาพากลับบ้าน ผู้เขียนรู้สึกดีใจ จำไม่ลืม จำวันที่พี่เลี้ยงออกมารับได้ติดในใจจนทุกวันนี้

    เมื่อเช้านี้ ผู้เขียนได้บันทึกถึง อนาคตG2K ว่ายังไม่เห็นหนทาง จะไปทิศทางใด ด้วยความรู้สึกมืดมนต์ เหมือนวันในวัยเด็ก ที่ข้าพเจ้าหลงทางในความมืด ดังนั้นการเขียนบันทึกดังกล่าว ผู้เขียนเหมือนได้ย้อนอดีตอีกครั้ง ตะโกนเป็นเพื่อนตัวเอง ตะโกนหาพี่เลี้ยง  ระหว่างเดินทาง

  แล้วที่สุด พี่เลี้ยงตัวจริง ของG2K ก็ออกมารับ มาพร้อมคบไฟที่สว่างไสว  พร้อมคำสนทนาพาให้อุ่นใจ แล้วก็เดินเคียงกัน ก้าวไปพร้อมๆกัน ให้สัญญา จะไม่ทอดทิ้งกัน

 ขอบคุณอาจารย์ธวัธชัย ปิยะวัฒน์ ที่ให้รายละเอียด ให้เห็นช่องทางการดำเนินอยู่ ของG2K  ตามเหตุผลมากมาย ที่เราไม่เคยได้ยิน ต่อจากนี้ ให้จำไว้ว่า ชาว G2K เป็นนักสร้างประวัติศาสตร์คนสำคัญของเว็บบล็อก

   ถ้าใครยังไม่แจ่มชัด ลองไปดู เรื่องราวที่อาจารย์ธวัธชัย ได้เล่าให้ฟัง ระหว่างพาพวกเราออกมาจากความมืดกันนะคะ ที่นี่ค่ะ

[@.rak-na.@]

• สวัสดีค่ะพี่รุ่ง
• ไปอ่านมาแล้วค่ะ
• รู้สึกเหมือนได้รับของขวัญปีใหม่ที่ปลื้มใจมาก ๆ
• ต้องขอบคุณในความตั้งใจจริงและความเสียสละในทุกท่านที่มีส่วนช่วยกันคิดช่วยกันดูแล g2k ของเราค่ะ
• ขอบคุณค่ะ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะคุณครูรักษ์

  ขอยกความดีให้พี่เลี้ยงตัวจริงของเรา ดร.ธวัธชัย และครอบครัวค่ะ

[ศุภลักษณ์ เตียนนาย]

สวัสดีค่ะ

ขอเรียกว่าพี่ตันติราพันธ์นะค่ะ

• มาทักทายพี่ค่ะ 
  

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะอาจารย์ศุภลักษณ์

 ยินดีที่รู้จักค่ะ ไปเยี่ยมบล็อกอาจารย์มาแล้วค่ะ มีเรื่องแลกเปลี่ยนเรียนรู้กันนะคะ

[บางทราย]

พี่เลี้ยงออกมาประกาศแล้ว ว่าครอบครัวเราไม่แตกแยกไปไหนแล้ว นะครับ หมดห่วงหมดใยแล้วนะน้องรุ่งครับ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะพี่บางทราย

 วิธีการเรียกหาพี่เลี้ยงในวันนั้น กับวันนี้ ก็ยังใช้ได้เหมือนเดิมเลยนะคะ จะได้ทำหน้าที่บล็อกเกอร์ที่ดี กันต่อไปค่ะ

[เกษตรยะลา]

สวัสดีครับ  หมอ

โล่งอกแล้วใช่..มั๊ย

คงจะได้แลกเปลี่ยนเรียนรู้กันต่อไป

ขอบคุณมากครับ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะพี่เกษตรยะลา

  ต้องอย่างนี้ ถึงจะเรียกคนจริง ต้องปรบมือให้คุณธวธชัยและทีมงาน ใช่ไหมคะพี่