สวัสดีครับ
วานนี้เป็นเรื่องเล่ากับคำชื่อนชมผู้รับบริการ
วันนี้เป็นเรื่องความผิดพลาดของผู้ให้และเกิดคำถามเพื่อเสนอแนะจากผู้ให้บริการครับ
มีคนไข้รายหนึ่งขี่จยย ล้มเจ็บอก และมารักษา ผลการตรวจครั้งแรกพบซี่โครงหัก 1 ซี่ แต่เอ็กเรย์ไม่ครบ จึงเอกร์เพิ่มให้ครอบคลุม กระดูกใหปลาร้า
เมื่อผมดูครั้งที่สอง..ด้วยเหตุไรไม่ทราบ เป็นการดูที่เร่งรีบ
จึงสรุบผลว่าไม่พบอะไรผิดปกติเพิ่มเติม...
2 วันต่อมาเพื่อนร่วมงานเดินเข้ามาด้วยอาการที่แปลำเล็กน้อย พร้อมเอาFilm X-ray ให้ผมดูอีกครั้ง ...
ใช่แล้ว..ผลตรวจวันนี้ที่เห็นพบว่ามีกระดูกไหปลาร้าหักร้าวไม่เคลื่อน1 ข้าง
ผมรู้สึกงง..อื้อ..ชา..ในความรู้สึกเล็กน้อย ว่าเกิดอะไรขึ้นว่าสิ่งที่เห็นทำไมไม่เหมือนกัน 2 วันก่อนกับวันนี้ ...
อะไรได้บ้างที่ทำให้เป็นเช่นนนั้น
1.ฤ..ว่าผมง่าว...
2.ความอ่อนล้า ความเร่งรีบ ความหิว ความเหนื่อยที่นั่งตรวจติดต่อกัยยาวนานหลายชั่วโมง
3.หยิบ Film ผิดวัน เพราะว่าคล้ายกันมาก ไม่ได้เช็ควันที่ 8 กับ 9
แต่ก็นั่นหละครับ ทั้งหมดได้ผ่านไปแล้ว สิ่งที่เกิดขึ้นทำให้เกิดความทุกข์กับผู้คนหลายๆคน และตัวผมเองตอนนี้
ผมได้เรียนรู้หลายๆอย่างกับเรื่องราวครั้งนี้
- เวลามีความผิดพลาดอะไรเกิดขึ้น เรามักพยามมองหาเหตุผลที่ดีๆมาอธิบายให้กับตนเองเสมอ
- บางครั้งคนเราหรือหลายคนอาจจะพยามที่จะผลักเหตุผลที่จะกระทบกับความรู้สึกว่าตนเองเป็นผู้กระทำไปให้คนอื่น
- ถ้าแม้ว่าระบบดีอาจจะทำให้เหิดการดูซ้ำ หรือประเมินอาการซ้ำได้
-มันมีปัจจจัยที่เกี่ยวข้องหลายอย่างมาก ที่ทำให้เกิดการปล่อยผ่านเรื่องราวเกิดขึ้นได้
-การยอมรับความบกพร่องผิดพลาด ถือเป็นความท้าทายอย่างยิ่ง เป็นบันใดขั้นสำคัญทีเดียวของคนเรา...
แต่สุดท้ายคือความเข้าใจกัน การยอมรับมองหาโอกาสที่จะพัฒนาปรับปรุง และการอธิบายแก้ไขกับผู้ที่เกี่ยวข้อง...
ตอนนี้ก็คงหวังว่าจะเกิดความเข้าใจที่ดีต่อกัน..ที่ดียิ่งๆขึ้น
ตอนนี้ผู้ป่วยปลอดภันนะครับ..^_^
อาถรรพ์ของ การเข้ามารับตำแหน่งความเสี่ยง มักจะต้องเกิดความเสี่ยงกับตัวเรา
เหมือนที่ผมเคยเข้ามารับตำแหน่ง PCT ความเสี่ยงด้านของPCT ก็เข้ามาตัวเราอย่างไม่คาดฝัน พอไปอยู่ iCแผลก็นึกอยากจะติดเชื้อขึ้นมางั้นงั้น
จะไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุผลกลใด หรือว่าเป็นการที่ถึงเวลา ไม่ ผ่าตัดถึง พัน ก็อาจไม่เคยพานพบcomplication มองให้ธรรมดาก็ธณรมดา หากมองให้ไม่ธรรมดาก็ไม่ธรรมดา มองอย่างเป็นระบบเหมือนที่เคยเคยฟังกันมา
-เพิ่มสีสันของหมายเลขที่ติดเบอร์ในคนไข้ที่เอ๊กมาแล้วหลายครั้ง
-อย่านำฟิล์มกลับใส่ซองถ้ายังไม่มีหมอดู
-ดูในบล๊อกเอ็กซเรย์ทุกครั้ง(ทุกวันนี้ก็ยังเผลออยู่เหมือนกัน )อาจขยับมาให้ใกล้เข้าไปอีก หึหึ
-จัดระบบเวรของหมอเองนั่นแหละไม่ให้หมอเกิดอาการล้า
-คุยกันในองค์กรแพทย์ได้สบายๆ MM....conferenceฉบับกัลยณมิตร หลายคนพอพูดถึงMM อดนึกไปถึงโรงเรียนแพทย์ไม่ได้ บรรยากาศมาคุ อย่างนั้นเราไม่เอา เอาแบบกัลยาณมิตร
ผู้ไม่ทำอะไรผิดพลาดเลยก็คือศพเท่านั้นแหละ...วาทะจากดังตฤณ
อ่านมาถึงตรงนี้ก็ยิ้มๆครับ
ตรงๆและ ตรงดีจัง
"ฤ..ว่าผมง่าว..."
บ่ได้ง่าวหรอกครับ คนเรามันผิดพลาดกันได้
ยิ่งมาอ่านข้อคิดเห็นของ ท่านสมคบ แล้วยิ้มๆครับ บรรยากาศการพูดคุยฉันท์มิตรแบบนี้ น่ารักมากครับ
หวังใจว่าบรรยากาศองค์กรแห่งความสุขที่ รพ.ปาย จะเเจ่มชัดขึ้นทุกที
ท่านเอกชัยโทรมาคุย ชม ท่านสมคบ ใหญ่เลยเมื่อวาน...ผมขอแสดงความยินดีมา ณ โอกาสนี้ครับ
เรียกว่าลองของว่าเฮี้ยนจริงหรือเปล่า
****เห็นปลาว่ายชนบ่ออย่าเรียกว่าปลาโง่เพียงเพราะมันพลาด
****เห็นลิงตกต้นไม้อย่าเรียกว่าลิงโง่เพียงเพราะมันพลาด
****เห็นคนหกล้มหัวคะมำอย่าเรียกว่าคนโง่เพราะเขาพลาด
เสียใจได้แต่อย่าเสียกำลังใจ เก็บเป็นครูสอนใจ คำขอโทษที่กลั่นมาจากใจ ถึงแม้มันจะยากเย็นแสนเข็ญเพียงใด หมอก็ฟันฝ่ามาแล้ว สุดยอดมากคะ...มันจะช่วยทำลายกำแพงที่กั้นกลางระหว่างกัน เส้นผมที่บังตา มิตรภาพกำลังจะตามมาคะ เป็นกำลังใจให้เสมอคะ
คนที่ไม่เคยทำอะไรผิดพลาด คือคนที่ไม่ทำอะไรเลย
เป็นนักรบ บาดแผลมันย่อมเกิดขึ้นเสมอเมื่อออกรบ
แต่บาดแผลมันจะทำให้เลือดนักสู้แกร่งขึ้น
สวัสดีครับ
ขอบคุณครับท่านสมคบ สมคบ กำลังใจจากผู้ใส่หมวกผบช. นั้นสำคัญยิ่งๆครับ เห็นผลทันตา และเกิดพลังที่จะก้าวเดินต่อไปมากๆครับ
ผมจะแบ่งปันพลังความรู้สึกดีๆนี้ต่อไปยังเพื่อนๆร่วมงานนะครับ
ขอบคุณครับพี่เอก จตุพร วิศิษฏ์โชติอังกูร
คำว่าง่าว..สื่อความรู้สึกตอนนั้นได้ตรงๆที่สุดเลยครับ อมราณ์นั้นครับ
ขอบคุณพี่ศรีครับ....พี่คงเห็นผมมานานแล้ว ขึ้นๆลงๆบางครั้ง ขอบคุณครับ
ขอบคุณครับพี่กุ้ง
ขอบคุณที่เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในคนแซ่เฮ ปายนะครับ...