"เวลาที่ไม่สามารถเรียกคืนกลับได้.."
วันนี้ OOHOOH เศร้าค่ะ..ได้รับข่าวการจากไปของเพื่อนร่วมงาน..คุณสมจิตร ดิษฐสุวรรณ หรือลุงจิตรนั่นเอง..เมื่อวาน OOHOOH ตั้งใจจะไปเยี่ยม แต่ด้วยความไม่เหมาะสมทางด้านเครื่องแต่งกาย เพราะใส่ชุดดำมาก็เลยไม่ได้ไป กะไว้ว่าวันพรุ่งนี้ (9 ธ.ค. 50) จะไปเยี่ยม..ก็เลยใส่เสื้อแดงมาซะเลย..พอเข้าถึงประตูเขต ฯ กลับได้รับข่าวที่ทำให้รู้สึกหดหู่เป็นอย่างยิ่ง..ลุงจิตรจากไปเสียแล้ว..OOHOOH ยังไม่ได้ไปเยี่ยมเลย รวมทั้งเพื่อน ๆ ร่วมงานอีกหลายท่านก็คงยังไม่ได้ไปเยี่ยม แต่กลับต้องไปร่วมงานศพแทน..
ลุงจิตร..เป็นเพื่อนร่วมงานที่น่ารักของเพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ในเขต..ใจเย็น และสุภาพกับทุกคน..ด้วยความที่ที่พักของ OOHOOH อยู่ใกล้กับเขต ฯ จึงมักจะทำงานค่ำ ๆ และวันเสาร์ - อาทิตย์ ก็แวะเวียนอยู่ที่เขต ฯ ตลอด..และเกือบจะทุกครั้งที่มา ก็จะเห็นลุงจิตรเสมอ..แต่ต่อไปนี้ คงไม่มีลุงจิตร ไว้ให้คอยทักทาย ไว้คอยอยู่เป็นเพื่อนให้อุ่นใจ อีกต่อไปแล้ว..ตอนนี้ทุกคนคงทำได้แค่เพียง..ให้กำลังใจกับครอบครัวของลุงจิตร..ป้าไมคงเหงา..ลูกสาวก็ต้องได้ตำแหน่งเดียวกับ OOHOOH คือลูกกำพร้าไปซะแล้ว..
วันนี้แค่นี้ก่อนนะคะ..เขียนไม่ออกแล้วค่ะ
ความเห็น (1)
สวัสดีจ๊ะ OOHOOH ป่านนี้แล้วพี่ก็ยังนอนไม่หลับ กะว่าจะเข้ามาแสดงการเรียนรู้อะไรบางอย่างที่เกิดขึ้นกับเพื่อนร่วมงานของเราที่จากไปอย่างกระทันหัน ก็พอดีได้เห็นหัวข้อ "เวลาที่ไม่สามารถเรียกคืนกลับได้" ก็คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องเดียวกัน
การจากไปของลุงจิต ซึ่งใกล้ตัวมากจริง ๆ ยังเห็นและพูดคุยกันอยู่เมื่อวันศุกร์ ได้ข่าวว่าไม่สบายเมื่อวันเสาร์ กะอยู่ว่าจะไปเยี่ยมแต่ก็ได้ผลัดไปเป็นวันอาทิตย์(ยังรู้สึกเสียใจ) เวลาไม่เคยรอใคร มาทราบอีกทีว่าลุงเสียแล้ว รู้สึกเศร้าจริง ๆ ถึงแม้ในความจริงจะไม่ได้สนิทกับลุงมากมาย แต่รู้สึกได้ถึงความสูญเสีย ภาพในอดีตที่ผ่านมาที่ได้พูด ได้ทำกิจกรรมต่าง ๆ กับลุงมันผุดขึ้นมา ลุงใจเย็น ไม่มีพิษไม่มีภัยกับใคร แม้ในบางครั้งน้อง ๆ อาจจะมีอารมณ์เสียใส่ลุงบ้างเมื่อเวลาลุงติดต่องาน แต่ก็ไม่เคยเห็นลุงมีอารมณ์ตอบกลับเลย แถมยังพูดขอบคุณมาก ขอบคุณ ติดปากเสมอ ขอให้ลุงไปดีนะค่ะ หลับให้สบาย
ขอพระเจ้าประทานการพักผ่อนตลอดนิรันดร์แก่เขาเถิดพระเจ้าข้า ขอให้ความส่ว่างชั่วนิรันดร์ทอแสงมาสู่เขา ขอให้เขาได้พักผ่อนในสันติภาพเทอญ อาแมน