ความรู้สึกในช่วงเวลาระหว่างการรอเฝ้ารถยนต์พระที่นั่งริมถนนราชดำเนินใน เมื่อ 5 ธ.ค.2550

เนื่องในโอกาสมหามงคลเฉลิมพระชนมพรรษา ๘๐ พรรษา ๕ ธันวาคม ๒๕๕๐ มีกิจกรรมเฉลิมพระเกียรติมากมาย ในโอกาสอันสำคัญนี้ จึงอยากที่จะเข้าร่วมสัมผัสกับบรรยากาศต่างๆด้วยตนเอง

ความจริงแล้ว การติดตามชมผ่านทางจอทีวีนั้น ย่อมมองเห็นทุกมุม ได้รับฟังเสียงต่างๆ ครบถ้วนมากกว่า แต่การได้มาสัมผัสกับบรรยากาศจริงๆ ย่อมแตกต่างกว่าการนั่งชมการถ่ายทอดสดทางทีวีหลายเท่า

นายบอน เดินทางเข้า กทม. พร้อมกับคุณหนูนิด ในเย็นวันที่ ๔ ธ.ค. ๒๕๕๐ ตั้งใจที่จะมาร่วมเหตุการณ์ครั้งสำคัญนี้ เมื่อมาถึงในช่วงเวลาเย็น ก็ตกลงที่จะหาที่พักใกล้ๆกับสนามหลวง คุณหนูนิดจึงโทรสอบถาม BUG1113 จนได้ที่พักที่ 238 guest house ที่ถนนพาหุรัด ไม่ห่างจากดิโอลสยามพลาซ่ามากนัก จึงเลือกเดินทางด้วยรถแท็กซี่ทันที

แต่เมื่อบอกจุดหมายปลายทาง คนขับแท็กซี่ก็นึกไม่ออกว่า อยู่ตรงไหน หลังจากโทรถามไถ่จุดหมาย แท็กซี่จึงพาลัดเลาะไปตามถนนสายต่างๆ โดยพยายามหลบถนนสายที่มุ่งหน้าไปยังสนามหลวง และถนนราชดำเนิน ซึ่งหลายคนต่างมุ่งหน้าไปที่นั่น เพื่อดูไฟประดับอันสวยงาม ทำให้รถติดกันเป็นแถวยาว

ในช่วงเทศกาลแบบนี้ รถแท็กซี่ก็ได้อานิสงค์ไปด้วย เพราะได้ลูกค้าเพิ่มขึ้น วิ่งหาลูกค้า ได้เงินมากกว่าช่วงปกติ เพราะมีผู้โดยสารมากมาย เดินหาแท็กซี่อยู่ตลอด ขับไปขับมาก็ได้ผู้โดยสารเรื่อยๆ

238 guest house อยู่ริมถนนซึ่งเป็นร้านเพชรหลายร้านติดกัน แต่ guest house มีทางเข้าเล็กๆ ซึ่งเจ้าของ guest house ต้องออกมายืนคอยที่ทางเข้า ไม่เช่นนั้น หาไม่เจอ ซึ่งที่พักนี้ เจ้าของกิจการเป็นคนจีน ราคาที่พักห้องพัดลมคืนละ 400 ห้องแอร์คืนละ 600 บาท ห้องสะอาดสะอ้าน อยู่ใกล้กับสะพานพระพุทธยอดฟ้า

ช่วงสายวันที่ 5 ธ.ค. หลังจากพักผ่อนจนหายเพลีย ออกมาโบกรถตุ๊กๆ ตอน 9.00 น. จากแยกพาหุรัด คนขับตุ๊กๆ พาซอกแซกเข้าไปในซอย โผล่มาออกตรงคลองหลอด ข้างสนามหลวงสมดังที่ต้องการ เมื่อลงจากรถ ก็มีคนเอาธงมาให้ถือ แจกฟรี เพื่อร่วมรับเสด็จในหลวง ที่จะประทับรถยนต์พระที่นั่งเสด็จพระราชดำเนินผ่านถนนราชดำเนิน ในบริเวณนั้น

มองไป มีเสื้อเหลืองอร่ามไปหมด หลายคนถือธงชาติไว้ในมือ เวลาล่วงเลยไปเกือบ 10.00 น รถยนต์พระที่นั่งยังไม่ผ่านมา แต่หลายคนยังคงยืนรอคอยอย่างไม่ย่อท้อ ต่างอยากที่จะยืนอยู่ริมถนนให้มองเห็นในหลวง ส่วนพื้นที่ถัดออกมาจากริมถนน หลายคนยืนอยู่ในร่ม บ้างเดินไปมา

นายบอนเดินสำรวจไปทั่วบริเวณ ดูทีมงานที่ถ่ายทอดสดที่อยู่ในมุมนั้น เดินดูผู้คนหลากหลายอิริยาบท

ช่วงที่ยังไม่ถึงเวลาที่ขบวนเสด็จจะผ่านมา สองฝั่งข้างทาง ผู้คนสามารถเดินข้ามถนนได้ ณ จุดที่ไม่มีแผงเหล็กกั้น

ในช่วงที่ใกล้เวลาที่ขบวนเสด็จจะผ่าน เจ้าหน้าที่ตำรวจได้ขอความร่วมมือให้ทุกคนเข้าไปอยู่บนฟุตบาท เพื่อความเป็นระเบียบ ต่างคนต่างจ้องมองที่จอ LED ที่ติดตั้งไว้ที่มุมต่างๆ มีภาพจากมุมต่างๆตั้งแต่มุมสวนจิตรลดา เรื่อยมาตามถนนราชดำเนิน ไปจนถึงพระบรมมหาราชวัง

เมื่อรถพระที่นั่งเริ่มเคลื่อนออกจากพระตำหนักสวนจิตรลดา หลายคนที่เฝ้ามองที่จอ LED ก็พูดบอกต่อกันว่า มาแล้วๆๆๆ สายตาจ้องมองที่จอภาพ และเหลียวมองไปยังถนน ยิ่งขบวนเสด็จเข้ามาใกล้ ยิ่งตื่นเต้น หลายคน เริ่มขยับเข้ามาเบียดเข้าไป เพื่อให้ใกล้ริมถนนมากที่สุด

สักพักจะได้ยินเสียง ทรงพระเจริญ ดังกระหึ่มมาเป็นระยะๆ รถนำขบวนแล่นผ่านไป เสียง" ทรงพระเจริญ" พร้อม ธงชาติ โบกสะบัดดังขึ้นเรื่อยๆ และดังที่สุดเมื่อตอนที่รถพระที่นั่งแล่นผ่านหน้าไป

ในช่วงที่รถยนต์พระที่นั่ง แล่นผ่านเข้าไปยังพระบรมมหาราชวังนั้น แล่นผ่านไปอย่างรวดเร็ว แต่ช่วงเสด็จกลับ รถแล่นผ่านช้าๆ ทำให้พสกนิกร ที่อยู่ 2 ฝั่งถนน สามารถมองเห็นทุกพระองค์ที่ประทับนั่งในรถอย่างชัดเจนยิ่งขึ้น

หลายคนที่อยู่ริมถนน ที่เปล่งเสียง "ทรงพระเจริญ" หลายคนน้ำตาคลอด้วยความปลื้มปิติ ทำให้หนูนิดที่อยู่ในกลุ่มผู้เฝ้ารับเสด็จ ซึ่งน้ำตาของเธอจะไหลรินอยู่แล้ว เลยไหลซึมออกมาด้วยความปิติ เป็นความประทับใจในช่วงเวลาเสี้ยววินาทีที่สำคัญเลยทีเดียว

ส่วนนายบอนได้ทำการบันทึกเป็นคลิปวิดีโอ ช่วงเวลาสำคัญ ทั้งในช่วงที่รถยนต์พระที่นั่งเสด็จเข้าพระบรมมหาราชวัง และเสด็จกลับ

ภาพและเสียงในคลิปที่ได้ยินได้ฟัง อย่างต่อเนื่องนี้ จะได้อรรถรสที่แตกต่างจากที่ได้เห็นทางทีวีซึ่งได้ถ่ายทอดสดในช่วงเช้าวันที่ 5 ธ.ค. และหลายมุมหลายภาพไม่มีโอกาสได้เห็นทางทีวี เลยถ่ายมาให้ชมในคลิปนี้ครับ

+