การแบ่งส่วนงานของมหาวิทยาลัยในกำกับรัฐ
พ.ร.บ. มน. |
|
พ.ร.บ. ม.มหิดล |
|
| มาตรา ๘ | มหาวิทยาลัยอาจแบ่งส่วนงาน ดังนี้ (๑) สำนักงานมหาวิทยาลัย (๒) วิทยาเขต (๓) คณะ มหาวิทยาลัยอาจมีส่วนงานที่เรียกชื่ออย่างอื่นที่มีฐานะเทียบเท่าส่วนงานตามวรรคหนึ่ง เพื่อดำเนินการตามวัตถุประสงค์ในมาตรา ๗ เป็นส่วนงานในมหาวิทยาลัยอีกได้ ส่วนงานตามวรรคหนึ่งและวรรคสองอาจแบ่งเป็นหน่วยงานภายในของส่วนงานนั้นอีกได้ |
มาตรา ๑๐ | มหาวิทยาลัยอาจแบ่งส่วนงาน ดังนี้ (๑) สํานักงานสภามหาวิทยาลัย (๒) สํานักงานอธิการบดี (๓) วิทยาเขต (๔) คณะ มหาวิทยาลัยอาจให้มีส่วนงานที่ เรียกชื่ออย่างอื่นเพื่อดําเนินการตามวัตถุประสงค์ในมาตรา ๗ เป็นส่วนงานในมหาวิทยาลัยอีกได้ สํานักงานอธิการบดี มีหน้าที่ จัดการงานบริหารทั่วไปของมหาวิทยาลัย หรือตามที่สภามหาวิทยาลัยมอบหมาย คณะ มีหน้าที่จัดการศึกษาระดับปริญญาบัณฑิต และบัณฑิตศึกษา ทําการวิจัยนําผลการวิจัยไปใช้ประโยชน์ และให้บริการทางวิชาการ สํานักงานสภามหาวิทยาลัย สํานักงานอธิการบดีวิทยาเขต คณะ และส่วนงานที่ เรียกชื่ออย่างอื่น อาจแบ่งส่วนงานเป็นหน่วยงานภายในของส่วนงานนั้นได้ |
ข้อสังเกต
- มน. กำหนด ส่วนงานระดับสูงสุดของมหาวิทยาลัย เป็น สำนักงานมหาวิทยาลัย ถ้ากลับไปพิจารณา ความหมายของคำว่า สำนักงานมหาวิทยาลัย ในมาตรา ๔ อีกครั้ง ก็จะพบว่า หมายถึง ส่วนงานบริหารกลางของมหาวิทยาลัย ดังนั้น ดิฉันจึงสรุปเอาเองว่า สำนักงานมหาวิทยาลัย แบบใหม่ ไม่ต่างอะไรจาก สำนักงานอธิการบดีแบบดั้งเดิม
- ม.มหิดล กำหนดส่วนงานระดับสูงสุด เป็นสำนักงานสภามหาวิทยาลัย รองลงมาเป็น สำนักงานอธิการบดี โดยระบุหน้าที่ของสำนักงานอธิการบดีไว้ชัดเจนว่า จัดการงานบริหารทั่วไปของมหาวิทยาลัย หรือตามที่สภามหาวิทยาลัยมอบหมาย
- สำนักงานสภามหาวิทยาลัย เป็นของใหม่ เป็นนวัตกรรมใหม่ด้านโครงสร้างการบริหารมหาวิทยาลัยของมหิดลกระมังคะ ดิฉันคิดเอาเองว่า เจตนาของการแบ่งส่วนงานดังนี้ก็เพราะ ในยุคมหาวิทยาลัยออกนอกระบบ ทำให้สภามหาวิทยาลัยต้องแสดงบทบาทมากขึ้น มีงานมากขึ้น จึงต้องมีหน่วยงานที่เป็นเหมือนเลขา ให้การสนับสนุนการดำเนินงานต่างๆ แก่สภามหาวิทยาลัย และเป็นหน่วยงานที่ขึ้นตรงต่อสภามหาวิทยาลัย
ความเห็น (5)
- เรียน อาจารย์ มาลินี
- จริง ๆ แล้วการที่เราจะเปลี่ยนอะไรซักอย่างหนึ่ง นกว่ามันยากเหมือนกันคะ ทั้ง ๆ ที่สิ่งใหม่มันเหมือนจะดี แต่การทำงานมันก็ยากคะ เป็นสิ่งที่พบกับตัวเองคะอาจารย์
ชื่นใจ เหมือนได้น้ำทิพย์ชโลมใจในหน้า Blog ของคุณรัตน์ชนกจริงๆค่ะ : )
- เรียน ท่านคณบดี
- ขอเป็นกำลังใจให้ท่านคณบดีสู้ๆ นะค่ะ
- การออกนอกระบบถือว่าดีเพราะเป็นการพิสูจน์ความสามารถของหน่วยงานและบุคลากรหลายๆ ด้าน
-
ม.ราชภัฏหลายๆ แห่งมีสำนักงานสภามหาวิทยาลัยแล้วและก็ทำงานหนักเสียด้วยตามที่ท่านคณบดีกล่าวด้านบน ที่ทำอยู่ในปัจจุบันต้องรู้ทั้งกฎหมายที่เกี่ยวข้องและค่อยติดตามงานด้านต่างๆ ของการบริหารงานมหาวิทยาลัย ค่อยกำกับติดตามผลการปฎิบัติงานตาม ก.พ.ร. + สมศ.+สกอ.
ขอบคุณ "ลุงเอก" มากค่ะสำหรับกำลังใจ
ดิฉันก็เป็นห่วงพรรคพวกที่มหิดลเหมือนกัน เพื่อนรักคนหนึ่งของดิฉัน เป็นผู้บริหารที่มหิดล ก็ถูก พ.ร.บ. บีบให้ตัดสินใจภายใน 60 วัน นับจากวันที่ พ.ร.บ.ใช้บังคับ ว่าจะออก หรือไม่ออกนอกระบบ ถ้าไม่ออกก็ได้ แต่ต้องลงจากตำแหน่งบริหาร แต่ถ้าออกก็สามารถดำรงตำแหน่งต่อไปได้จนครบวาระ
แม้เขาจะมีคำตอบอยู่ในใจแล้วก็ตาม ว่าจะขอออกนอกระบบ แต่เอาเข้าจริง เมื่อถึงวันที่ต้องตัดสินใจ ก็หวิวๆ (แทบจะเป็นลม...มั้ง?) เหมือนกัน
7 ปีที่แล้ว ดิฉันก็เป็นอย่างนี้ ทั้งที่อยากจะคุยว่า ดิฉันเป็นคนชอบความเปลี่ยนแปลง ชอบของแปลก ชอบความท้าทาย ยังต้องทำใจอยู่นานทีเดียว... เช่นกัน
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
สวัสดีจ๊ะเยา (sarita) ยังจำได้อยู่เลยว่า มีอยู่ช่วงหนึ่ง (ตอนนั้นเยายังอยู่ที่ สหเวชฯ มน.)ที่เราเคยศึกษาเรื่อง พ.ร.บ. ออกนอกระบบด้วยกัน แล้วเยายังอุตส่าห์หา พ.ร.บ. ม.อื่นๆ ตั้ง 3 มหาวิทยาลัย ซึ่งเขียนเทียบกัน มาตราต่อมาตรา มาให้ดู เป็นเพราะเยาแท้ๆ ตอนนั้นอาจารย์ถึงได้เรียนรู้มากทีเดียว นี่ขนาดอยู่ไกลกัน ยังตามมาให้ความเห็นและให้ข้อมูลเพิ่มเติมอีก ไม่ทราบจะบอกว่ายินดีแค่ไหน โดยเฉพาะบันทึกนี้ เยาทำให้อาจารย์มั่นใจขึ้นมาก ว่าการวิเคราะห์แบบงูงู ปลาๆ ของอาจารย์ มีเหตุผลพอเชื่อถือได้จริงๆ ขอบคุณมากๆ ค่ะ....
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>