วันอาสาฬหบูชา เตือนใจให้คิดถึงอะไร

วันแห่งผู้ปฏิบัติ วันแห่งความไม่สุดโต่ง

หากทบทวนเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อสองพันกว่าปีมาแล้ว  วันอาสาฬหบูชา เตือนใจให้เราน่าจะนึกถึงความดีงามต่อไปนี้ และน้อมนำมาสู่การปฏิบัติ อันจะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งในการทำงาน

1.      ความกตัญญูกตเวทีต่อผู้มีพระคุณ  แม้ว่าในบางช่วง ท่านเหล่านั้นอาจจะเหินห่างหรืออาจจะมีความรู้สึกที่ไม่ดีกับเรา

2.      ความมุ่งหวังเผยแพร่สิ่งที่ดีงามเพื่อประโยชน์ส่วนรวม แม้ว่าสิ่งนั้นจะเป็นเรื่องยากต่อการทำความเข้าใจ หรือการนำไปปฏิบัติ

3.      การมีพระสงฆ์เกิดขึ้นเป็นครั้งแรก สะท้อนถึงความเป็นผู้ปฏิบัติ และเป็นผู้สืบทอด  เป็นข้อคิดให้ทุกคนควรน้อมนำแนวคิดที่ดีงามทั้งหลายมาสู่การปฏิบัติให้ยิ่งๆ ขึ้น

4.      ธรรมะสำคัญในเหตุการณ์นี้คือการเลือกปฏิบัติตามทางสายกลาง ไม่สุดโต่ง  ความไม่สุดโต่งคือสมดุล คือการที่ไม่คิดในลักษณะแบ่งแยกเป็นสองพวกที่ตรงข้าม ดี-ไม่ดี ถูก-ไม่ถูก ชอบ-ไม่ชอบ อย่างนั้น-อย่างนี้ วัตถุ-จิตใจ  หากแต่มองข้อดีและข้อจำกัดของทุกอย่างและวางตัว วางจุดยืนอย่างเหมาะสม  ก็จะเป็นประโยชน์มากกว่าเป็นทุกข์

สาธุ

[รัชชัย หอชัยเจริญ]

ดีครับ..ช่วยกันนำเสนอในสาระ ปัจจุบันนี้ฅนรุ่นใหม่ เก่งในด้านวิชาการ แต่ในจิตใต้สำนึกของเขายังขาดการบันทึกในสิ่งที่ดีๆ