รำพันเจ้าถึก

โอ้หนอ ชีวิตเรานี้

มีเอี้ยงน้อยแสนดีเกาะอยู่บนหัว

คอยจิกกินแมลงตามตัว

เราไม่กลัวเหลือบ ริ้น ไร

อ้าว เอ๊ะ วันนี้แปลก

ไมเอี้ยงจิกแรง กระแทกจิตใจ

โอ้ย จิกเจ็บหัวจะตาย

ไปให้ไกลๆ เจ้าเอี้ยงตัวดี

นี่แน่ะ มากินของเค้า

แล้วยังจะมา จิกเจ็บแบบนี้

ว่าไป เจ้าเอี้ยงอ้วนพี

เพราะเรานะซิ ที่คอยเลี้ยงมัน (เชอะ)

…………………………..

 วันนี้ เอ๊ะ เอี้ยงไปไหน
แสบคันบนกาย เราเป็นไรนี่

แมลง เหลือบ ริ้น ไร กัดดูดกันดี

แต่ก่อนไม่มี เอ๊ะนี่อะไร

เดินหาเจ้าเอี้ยงตัวน้อย

เอ๊ะ เจ้าตัวจ้อยไปอยู่ที่ไหน

เอ๊ะ นี่แล้วเอี้ยงกินอะไร

ไม่น่าปากไว ไล่เอี้ยงไปเลย

เอี้ยงจ๋า เอี้ยงคงหิวโซ

เอี้ยงคงหัวโต กลับมาไวไว

ขอโทษนะเอี้ยง โถใจ

เอี้ยงจ๋าอยู่ไหน กลับมาเถิดมา

เจอแล้ว เจ้าเอี้ยงตัวน้อย

ทำไมแห้งจ้อย เหงาหงอยชีวี

มาเถอะเจ้าเอี้ยงคนดี

กลับมาเกาะหลังพี่ อ้วนพีเหมือนเดิม

ขอโทษ วันก่อนที่เจ็บ

ไม่กลับมาเก็บ ให้หนักสมอง

เราเป็นเหมือนพี่เหมือนน้อง

ควายเอี้ยงทั้งสองต้องพึ่งพากัน

รู้แล้ว เอี้ยงมาช่วยพี่

เจ้าเอี้ยงแสนดีจิกกินเหลือบไร

หายคัน ตัวเบาสบาย

รักเอี้ยงเหลือหลาย เจ้าเอี้ยงแสนดี

ต่อไป ก็อยู่ด้วยกัน

พึ่งพาซึ่งกัน สบายเลยพี่

จิกเบาๆ หน่อยนะ คนดี

ขอบใจ น้องพี่ อ้วนพีเหมือนเดิม

  อ๋อ มาจิกแมลงกินนี่เอง.ขอบใจ.แต่เบาๆหน่อยก็ได้...

[นายแมวเหมียว]

...สติมา ปัญญาเกิด...

โมเดลน้องเอี๊ยงจิกพี่ควายน้อยนี่น่าสนใจนะครับเนี่ย...