ภาษาลูกครึ่ง


การเรียนรู้ภาษาของมนุษย์

                 ได้อ่านหนังสือ "พูดจาภาษาไทย"  ของ รศ.ดร.นิตยา  กาญจนะวรรณ  ท่านเขียนเกี่ยวกับภาษาลูกครึ่งไว้  ขอนำมาเล่าสู่กันฟัง ดังนี้  

                “การเรียนรู้ภาษาของมนุษย์ ส่วนหนึ่งเกิดจากการเลียนแบบและการเรียนรู้  เด็กทารกเลียนแบบจากพ่อแม่และคนใกล้ชิด  แล้วก็เกิดการเรียนรู้    ต่อมาเลียนแบบและเรียนรู้ต่อในโรงเรียน  มหาวิทยาลัย  และสังคมรอบตัวทำให้รู้ภาษาแตกฉานขึ้น  

                เมื่อเปรียบเทียบระหว่างเด็กกับผู้ใหญ่  เด็กจะสามารถเลียนแบบและเรียนรู้ได้ซาบซึ้งเร็วกว่าผู้ใหญ่   พ่อแม่ที่จำเป็นต้องปล่อยให้ลูกอยู่บ้านกับพี่เลี้ยง    คงต้องเลือกพี่เลี้ยงที่จะเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูกด้วย   พ่อแม่บ้างคนบ่นแปลกใจว่า     พ่อแม่ก็พูดจาอ่อนหวาน มารยาทงาม         ทำไมลูกจึงพูดจาโฮกฮาก  ไม่มีหางเสียง  กริยามารยาทก็ตึงตังโครมคราม  ดู ๆ ทำไมเหมือนคนใช้นัก  ก็ควรพิจารณาดูได้แล้วว่าลูกกำลังเลียนแบบใคร    

              นายทหารท่านหนึ่งจำเป็นต้องปล่อยลูกไว้กับทหารรับใช้  พอขับรถกลับถึงบ้าน  ใจหายวาบที่เห็นลุกนั่งจ๋องอยู่เชิงบันได  ท่าเดียวกับทหารรับใช้ที่นั่งอยู่บนหัวบันไดเปี๊ยบเลย   ลูกคนนี้พูดจาขึงขัง  เอะอะ  แถมยังชอบกินข้าวเหนียวอีกด้วย   

               สำหรับผู้ใหญ่นั้นเรื่องไวยากรณ์ออกจะซึมทราบเข้าไปได้ยากหน่อย   ถ้าไม่ได้เรียนอย่างถูกวิธี  แต่พอจะจำคำบางคำมาใช้  บางท่านอาจจะเคยได้ยินประโยคที่ว่า    

               "วัน  ฮันเดด  ไอ  โน  โก         ทู  ฮันเดด  ไอ  โก"  

 หรือ        "วัน   คา  โก     วัน  คา   คำ        ทู   คา  โครม" 

                  เด็กไทยที่พ่อแม่ไปทำงานต่างประเทศ  ไปโรงเรียนอนุบาลกับเด็กฝรั่ง  ก็มีคำพูดแปลก ๆ เวลาอยากได้ช้อนคันใหญ่ว่า                      "ไอ  ว้อน  อะ  บิ๊ก  ช้อน"          

                 คุณแม่ชาวไทยที่มีสามีฝรั่ง  ไปอยู่ต่างประเทศเล่าถึงพัฒนาการทางภาษาของลูกสาววัยอนุบาลว่า   บางวันก็แทบจะเลอะเทอะ  เพราะกว่าครูจะเข้าใจ  ก็แม่หนูบอกครูว่า    

                    "ไอ  ว้อน  ทู  ขี้ "        

                และคุณแม่คนเดียวกันก็เล่าอย่างภูมิใจว่าลูกสาวมีพัฒนาการทางภาษาดีขึ้น  เพราะลูกสาวตัวน้อยบอกว่า 

                    "ไอ   ว้อน  ทู  ขี้  แตก "         ฮา

หมายเลขบันทึก: 150038เขียนเมื่อ 28 พฤศจิกายน 2007 23:03 น. ()แก้ไขเมื่อ 9 พฤษภาคม 2012 21:50 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (4)

เด็ก ๆ  เรียนรู้จากสิ่งแวดล้อมที่อยู่ใกล้ตัว  โดยเฉพาะพ่อแม่หรือคนรอบข้าง  เด็ก ๆ จึงเลียนแบบพฤติกรรมของบุคคลที่เขาชอบ  ฉะนั้นผู้ใหญ่จึงควรเป็นแบบอย่างที่ดีมากกว่าคำสอน...จริงเปล่า..

  • อืม..แสดงว่าน้องเขามีพัฒนาการดีจริงๆ
  • ภาษา ต้องใช้ทุกวันค่ะ
  • ต้องฟังแล้วพูด ก่อน แต่บ้านเรา อ่านและเขียนก่อน..ถึงไม่เก่งภาษาสักที

สวัสดีค่ะคุณ naree suwan

  • ขอบคุณที่ร่วมแสดงความคิดเห็นนะคะ
  • ภาษาเป็นทักษะ  ต้องเรียนรู้และฝึกฝน
  • หนูน้อยคงอยู่ในระยะปรับตัว
  • ต้องอาศัยเวลาในการเรียนรู้
  • เราต้องช่วยกัน

สวัสดีค่ะครูมณี

  • ตัวอย่างที่ดีเป็นการสอนที่ดีที่สุด
  • คุณครูต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้นักเรียน
  • พ่อแม่ต้องเป็นตัวอย่างที่ดีให้ลูก
  • เราต้องทำให้ดีที่สุด 
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท