วันนี้รถติดอยู่วงเวียนใหญ่คันแรก...นานประมาณเกือบ ครึ่งชั่วโมง สายตาเลยจับอยู่ที่อนุสาวรีย์พระเจ้าตากอยู่ตลอดเวลา ตำรวจจราจรที่กำลังปฏิบัติหน้าที่เป็นลูกศิษย์เราอยู่ 2 คนเคยทำผิดกฎด้วยความรีบอยู่บ้างเพราะต้องผ่านทุกวันเช้า-เย็น แต่เขาก็ปล่อยเราด้วยความรู้จัก มีอยู่ครั้งหนึ่งเขาเอาใบสั่งไปรับใบขับขี่มาให้ เพิ่งรู้ว่าเขาเองก็ต้องจ่ายแบบลหุโทษอยู่ 100 บาท ก็เลยคืนให้เขาไป
ตำรวจจราจรเหนื่อยครับ แถมยังมีสถิติเป็นโรคทางเดินหายใจสูงมาก...ข่าววันก่อนคนขับสามล้อเมาแล้วไปเผาป้อมตรงนั้นเพราะคับแค้นใจที่โดนจับบ่อย... ก็สะท้อนถึงความขัดแย้งในอาชีพพอสมควร...
รถร่วม ขสมก. แถวนั้นเป็นรถเมล์ของขสมก.ที่ปลดระวางแล้วเอกชนประมูลไปวิ่ง ผมศึกษาข้อมูลคุณภาพอากาศย่านฝั่งธนฯ พบว่า มีปริมาณ ก๊าซ CO สูงกว่าฝั่งพระนครหลายเท่า สันนิษฐานว่าจะมาจากเครื่องยนต์เก่าส่วนหนึ่ง ในขณะที่ฝั่งพระนคร ใช้รถยูโร ติด NGV เป็นส่วนใหญ่
วีรกรรมอีกอย่างของรถร่วมก็คือ หากวิ่งอยุ่คันเดียวก็จะใช้ปรัชญาถึงก็ช่างไม่ถึงก็ช่าง... แต่ถ้าสายเดียวกันมาเมื่อไหร่กายกรรมบนท้องถนนก็เกิดขึ้น ผลัดกันปาดซ้าย-ขวา จอดส่งผู้โดยสารนอกป้าย และเป็นสาเหตุหนุ่งของรถติด และอุบัติเหตุ วันดีคืนดีก็ทำตัวเป็นมาเฟียปิดถนน (ทับเส้นทางกับรถกะป๊อ)
ในขณะที่การบริการก็ไม่ดี รถไม่สะอาด คนแก่ งก ๆ เงิ่น ๆ ถูกไล่ลงก็มี บางครั้งคนขับ-กระเป๋าก็พาลูกเล็กมาสูดอากาศบนถนนด้วย
ผมไม่ได้อคติกับรถร่วม และวิถีชีวิตของคนที่เลือกไม่ได้ แต่โทษระบบที่พนักงานของ ขสมก. มีเงินเดือนให้ บริการดี มีบางครั้งไม่จอดป้าย (ไม่ง้อ) แต่รถร่วม ต้องกิน % ค่าตั๋ววิ่งมากได้มาก จึงเกิดเหตุการนี้ขึ้น...(รถเมล์ รถไฟ ขาดทุนตลอด การเปลี่ยนแปลงก็เกิดขึ้นไม่ได้ เพราะกระทบกับคนมาก)
ปรากฎการณ์ต่าง ๆ ของบ้านเมืองปัจจุบันแล้ว ให้ย้อนคิดว่าหากพระเจ้าตากยังอยู่ ท่านจะคิดอย่างไร พรรรคการเมืองที่กำลังชิงดีชิงเด่นกัน ต่างชูนโยบายประชานิยมที่จะทำลายวินัยทางการเงินอย่างสิ้นเชิง...
พฤติกรรม รวมไปถึงการแต่งกายของนักศึกษาก็ควบคุมยาก ด้วยผลกระทบจากธุรกิจการศึกษา เพลงพระเจ้าตากของ คาราบาว ยังคงก้องรูหู...น้ำตาซึม...ตัวเราเองก็เถอะน่าจะทำอะไรให้บ้านเมืองได้มากกว่านี้
-
โชคดีนะ ที่เรายังมีในหลวง ซึ่งพระองค์ก็ทรงเหนื่อยล้า เพิ่งจะมาศิริราชข้างหน้าเรานี้เอง … ขอให้พระองค์อยู่กับเราไปนาน ๆ ด้วยเถิด...