เที่ยวกรุงเทพฯ วันเดียวประทับใจ : วันแรก

เขียนให้น้องเค้าหน่อย เผื่อจะเข้ามาอ่าน (แม้แค่ครั้งเดียวเราก็ประทับใจ *-*)

โครงการเที่ยวกรุงเทพฯวันเดียวประทับใจ  น้องทีมงานมือใหม่กันสุดๆ เป็น 3 สาว FFK (เฟย์ ฟาง แก้ว) 555+

... ไม่ช่าย... ฉายาเฟย์ฟางแก้วนี่นังโหนก* ตั้งให้ในค่ายปฐมนิเทศ เพราะน้องเค้ามากัน 3 คน ชื่อ บี แอม แก้ว (คล้ายเฟย์ฟางแก้วมั้ยล่ะ *-*)

 

ตุลาคม --ต้นเดือน ก่อนค่ายปฐมนิเทศ 

ครั้งแรกที่เจอ รู้สึกได้ว่าน้องกังวล

แหงแซะ จะไม่กังวลได้ไง ก็โครงการนี้เป็นโครงการที่ตั้งใจทำร่วมกับเพื่อนหลายสถาบัน แต่เนื่องจากขา่ดการติดต่อกันไปนาน สุดท้ายก็แทบติดต่อใครไม่ได้...

นี่ไม่ใช่เรื่องน่าเศร้านะ เป็นเรื่องน่ายินดีและน่าภาคภูมิใจต่างหาก เพราะ "น้องบี" ตัดสินใจทำโครงการอย่างที่มุ่งมั่นไว้ พร้อมเพื่อนที่คอยช่วยอยู่ข้างๆ อีก 2 คน เป็นกำลังหลัก นอกจากนั้นทางอาจารย์ โรงเรียน ก็ให้การสนับสนุน :)

 

เอ้อ... โล่งไปหนึ่งเปลาะ

 

5 ตุลาคม

น้องทุกคนมาร่วมค่ายปฐมนิเทศพร้อมกันโดยพี่ๆ นัดหมาย (พยายามนัดหมายกันสุดๆ --ย้ำว่า สุดๆ)

 

ทุกอย่างคล้ายจะราบรื่น ... เพราะในค่าย ทั้งบี แอม แก้ว เข้าใจขั้นตอนของโครงการ วางแผนการทำงานด้วยกันอย่างสุดยอดความตั้งใจ

 

หลังค่ายปฐมนิเทศ หน้าที่ของการเป็นพี่คอนซัลท์ (youth project consultant) คือติดตามความคืบหน้า ให้คำปรึกษา ดูแลการทำโครงการน้อง (อาจร่วมแสดงความคิดเห็นบ้าง แต่ไม่ชี้ทาง ไม่ชี้นำการตัดสินใจของน้อง--- อันนี้เราว่าสำคัญ) 

 

แต่ ... (ทำไมต้องมีแต่ -*-)

 

10 ตุลาคม

แนนติดต่อน้องไม่ไ้ด้เลย อ๊ากกก

โทรเท่าไหร่ก็ไม่ติด

โอ๊ย ทำไงดี -*- (มีแค่เบอร์น้องบีคนเดียวด้วย... ประจ้าวววววว)

 

เป็นอย่างนี้อยู่นาน แทบจะโทรหาน้องทุกวันหลังอาหาร แต่ไม่ว่ายังไงก็ติดต่อไม่ได้... เกือบเดือน

 

 

1 พฤศจิกายน 

ตัดสินใจให้พี่เป๊ะ (ผู้จัดการอนุภูมิภาค กทม.ฯ) ช่วยติดต่อกับอาจารย์ที่โรงเรียนน้องบีแอมแก้วให้ ...

 

 

8 พฤศจิกายน 

ปริศนาค่อยๆ คลี่คลาย

 

- น้องบีโทรศัพท์ตกน้ำ พัง -*- 

- พอซื้อมาเปลี่ยนใหม่ ถูกล้วงกระเป๋า (ซ้ำซ้อนชะมัด -*-) 

- ซื้อโทรศัพท์ใหม่อีกครั้ง ยังไม่มีใครล้วง

- ในที่สุดก็ได้เบอร์มา โอ้ว!

 

 

แต่ปรากฎว่า... (ทำไมต้องมีแต่อีกแล้ววะ*)

 

 

ติดตามตอนต่อไป หึหึหึ 

---

หมายเหตุประจำวัน

• *นังโหนก เป็นคำไม่สุภาพ เด็กๆอย่านำไปใช้นะจ๊ะ 

• *วะ เป็นคำต่อท้ายประโยคที่แสดงถึงอารมณ์โมโห แต่เป็นคำไม่สุภาพ (ที่จริงควรใช้คำ "คะ/ครับ" แทน) เด็กๆนำไปใช้ได้เฉพาะักับเพื่อนที่สนิทมากๆเท่านั้นนะ แต่ห้ามนำไปใช้กับผู้ใหญ่ หรือรุ่นพี่ที่เราเคารพเป็นอันขาด