เก็บตก ความคิด ความรู้สึกของการเดินทาง ดงหลวง


สวัสดีครับ

เริ่มต้นการเดินทางที่ดงหลวง

        คือ  การอ่านว่ามีที่ไหน  เมื่อใหร่ เมื่อทราบก็ติดสินใจอยู่นานสองนาน  และก็ตกลงว่าจะมา  จึงเชื้อเชิญพี่เอกว่าจะขอไปด้วย  พี่เอกก็ตกลง  ต่อมาจึงอาสาจองเครื่องให้ด้วยกันทีเดียว

วันเดินทาง

    ตื่นแต่เช้าไปดูคนไข้ของเราก่อน  แม้จะเป็นหวัดแต่ก็โชคดีมากๆ  จากความกรุณาของพี่ผอ  ที่แลกเวรให้  จึงมีแรงขับรถได้   ลูกๆก็มาส่งครับ  และก็มาถึงสนามบิน  ขึ้นเครื่อง  โบกมือลาลูก  เป็นประสบการณ์ที่เหมือนหนังเลยครับ  ความจริงก็อยากพามา  แต่ว่าอืม  รอเก็บตางค์ก่อนนะลูก

   แล้วเราก็เดินทางโดยเรือเหาะกันไม่นาน  อีกครั้งกับประสบการณ์ที่เสียวๆเล็กน้อย  ไม่จำเป็นจริงๆ  ไม่อยากจะนั่งเลยนะครับเครื่องเนี่ย

   แล้วเราก็มาถึง  พร้อมกับคนขับรถที่พี่บางทรายให้มารับ  แล้ราก็เดินทางมาเรื่อยๆ  คุยกันในรถ  พี่เอกก็คุยโทร  กับอาจารย์หลายท่าน

   เราใช้เวลาเดินทางกว่าจะถึงที่พักก็ 22.30 เลยไปหนึ่งชม  กว่า เพราะว่าหลงทางกัน  แต่ก็ได้เรียนรู้ขณะผ่านเส้นทางต่างๆ  และก็เรียนรู้จิต  และความคิดของเราด้วยครับ  พยามให้กำลังใจคนขับรถ  จนเราก็มาถึงได้ ได้บทเรียนว่าเราจะรู้จักตนเองได้คือ  ต้องพบสถานณ์การจริงๆ

    มาถึงก็ได้รับการต้อนรับจากท่านอาจารย์ทั้งสองท่านคือพี่บางทราบกับพี่เปลี่ยน  เราคุย ลปรรกัน  นานจนถึง 02.00  จึงแยกย้ายกันนอน

   สภาพที่นี่สวยมากครับ 

   ตื่นเช้ามาด้วยความสบายใจ  โล่งใจ  รู้สึกสงบมากๆครับ

   ท่านอาจารย์บางทรายบอกว่าชีวิต  ต้องมีเวลาแบบนี้บ้าง 

    ก็จริงนะครับ 

หมายเลขบันทึก: 146868เขียนเมื่อ 16 พฤศจิกายน 2007 13:35 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2012 21:32 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (6)

สวัสดีค่ะน้องหมอ

ดีที่เราสามารถเรียนรู้ประสบการณ์ทุกอย่างในชีวิตของเราได้ตลอดเวลานะคะ ไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ใด  ^ ^

สวัสดีครับท่านสุพัฒน์

 ท่านไม่อยู่เนี่ย ผมรู้สึกเหมือนชีวิตขาดอะไรไปอย่างหนึ่งเลยนะ!!

อยากปรึกษาข้ามดอยหน่อยนะ !

"หากเราจะทำอะไรซักอย่างที่เราเห็นว่ามีประโยชน์ต่อผป./จนท.แน่ ๆ แต่กลับมีคนบอกว่าต้องถามหลายๆคนหรือเข้ากบร.ก่อน"ทั้ง ๆที่เป็นเรื่องในงานที่เรารับผิดชอบอยู่เนี่ย หมายความว่าอย่างไร"

1)เรารอ.....ไม่ทำ  ห้อยแขวนไว้

2)ทำเลยและพร้อมรับผิดชอบ??

 

สวัสดีครับพี่ 

ผมหมอพัทนะ

ตอบคำถามนะครับ  ถ้าหากเรามั่นใจว่ามันจะดีก็ทำได้เลยครับ

แต่สิ่งที่สำคัญคือให้บอกทุกคนที่เกี่ยวข้องให้ทราบๆว่าเราจะทำ  และเพราะอะไร

และอีกคนที่ควรจะทราบคือผู้จ่ายเงินคือ  ท่านผอครับ

ให้กำลังใจพี่ครับ

อย่าลืมเป็นพลังผอ  ด้วยนะครับ  สู้ๆครับ

องค์กรมีชีวิต คืออะไร

องค์กรแห่งการแบนราบ คืออะไร

ร.พ.(องค์กร)แห่งความสุข คืออะไร

เมื่อไหร่ที่เราถึงจะเรียกร้องให้ทำอะไรที่ผ่านการประชาพิจารณ์หรือว่าประชาคม

ผมเคยตกอยู่ในชะตากรรมที่มีคนถามผมว่าผ่านกบร.แล้วรึยัง ถามผ.อ.แล้วก๋า  ผมเกิดความรู้สึกอึดอัดเช่นกัน

พี่กระท้อนลองใคร่ครวญ 3 คำถาม ซึ่งก็เป็นคำถามที่ผมก็กำลังใคร่ครวญอยู่เช่นกัน ผมว่าพี่กระท้อนน่าจะได้คำตอบ

ปล. ตัวหนอนที่ขวางถนนถูกขุดออกไปแล้ว..ชอบใจจริงๆครับ

 

 

เรียนท่านหมอพัท/ท่านสมคบ

กล้าคิด กล้าทำ กล้ารับผิดชอบ ผมจะรับผิดชอบเอง

99 % ชอบครับ

คนดูแลสนามยิ่งชอบเลยครับ

น้องหมอครับ

พี่ตามมาเก็บความรู้สึกเก่าๆครับ

อือ ดีจัง

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท