ข้าพเจ้าเป็นครูสอนวิชาสังคมศึกษา เพราะเรียนวิชาเอกภูมิศาสตร์ วิชาโทประวัติศาสตร์ แต่ระหว่างวิชาเอกกับวิชาโท ข้าพเจ้าชอบเรียนและสอนวิชาโทมากกว่า สมัยที่ข้าพเจ้าเรียน ปกศ.สูงที่วิทยาลัยครูสวนสุนันทา (สมัยนั้น)ข้าพเจ้าก็เลือกเรียนวิชาโทภาษาไทยและคหกรรม เมื่อตอนเรียนมัธยม ข้าพเจ้ารักคุณครูประจำชั้นของข้าพเจ้ามาก คุณครูบุญเชิดเป็นผู้หญิง สวย รูปร่างสูงโปร่ง สอนวิชาสังคมศึกษา พูดจาไพเราะอ่อนหวาน ข้าพเจ้าได้ใกล้ชิดกับคุณครูมากเพราะมีหน้าที่เป็นรองหัวหน้าชั้น รู้สึกประทับใจ รักคุณครูเหมือนแม่คนที่สอง จำได้ว่าตอนคุณครูแต่งงานกับคุณครูธานีสอนวิชาพลศึกษา พวกเราหวงคุณครูมากๆ เพราะแฟนของคุณครูไม่หล่อ เมื่อมาเรียนต่อที่วิทยาลัยครูสวนสุนันทาก็มาพบอาจารย์เทพพรรณีสอนวิชาเอกสังคมซึ่งมีบุคลิกเหมือนคุณครูบุญเชิด ข้าพเจ้าก็อดประทับใจอาจารย์ไม่ได้ พอขึ้นปีที่ 3 (ปกศ.สูงปีที่ 1)ต้องเลือกวิชาเอก ข้าพเจ้าจึงไม่ลังเลเลยที่จะเลือกวิชาเอกสังคมศึกษา ข้าพเจ้าคิดว่าน่าจะมาจากแรงบันดาลใจที่ข้าพเจ้ามีคุณครูและอาจารย์ที่น่ารัก จนถึงปัจจุบันเมื่อข้าพเจ้าสอนนักเรียนข้าพเจ้าก็เหมือนกับจำลองแม่แบบทั้งสองท่านมาใช้และรู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่คิดถึงท่าน ข้าพเจ้าคิดว่า คนทุกคนก็คงมีแรงบันดาลใจจากคนรอบๆข้างเช่นเดียวกับข้าพเจ้า การมีแรงบันดาลใจที่ดีจะเป็นสิ่งที่สร้างความสุขให้กับการดำเนินชีวิตของคนเราได้อีกทางหนึ่ง